Les plantations d'alignements en turquie

Türkiye ormanları güncel durumuyla ülkenin odun ihtiyacını karşılamaktan uzaktır. Odun üretimini artırmak için orman dışı kaynaklara yönelik yeni alternatifleri araştırmak lazımdır. Kenar ağaçlandırmaları ile bol miktarda odun ürünü sağlanabilmektedir. Güncel olarak kenar ağaçlandırmaları yapan ülkeler şunlardır: Fransa, Hollanda, Belçika, Almanya, İngiltere, Macaristan, Türkiye, Yunanistan, Irak, İran, Japonya, ABD, Kanada, Arjantin, Bosna-Hersek, Avusturya, Bulgaristan vd. Türkiye-İzmit Kavakçılık Araştırma Enstitüsü’nün bir incelemesine göre Türkiye’deki yol kenarı ağaçlandırmaları 64.000km’dir. Hilf’e (1953) göre kenar ağaçlandırmalarının odun üretimi içindeki payı Fransa’da %10, İngiltere’de ise %30’dur. Uzun zamandan beri kenar ağaçlandırmalarının olumlu ve olumsuz yanları tartışılmaktadır. Olumlu yanlarının olumsuz yanlarına göre daha avantajlı olduğu söylenmektedir. Birkaç istisna dışında kenar ağaçlandırmaları pratik olarak devlet kurumlarına uygun gelmekte, hatta en azından arazi, para ve vergiden muaf tutulma şeklinde vatandaşlar teşvik edilmektedir. Kenar ağaçlandırmalarında kullanılan ağaç türleri: Çınar, Karaağaç, Kavak, Dişbudak, Ihlamur, Gürgen, Akçaağaç, Yalancı akasya, Pavlonya, Ceviz, Karya, Atkestanesi, Kızılağaç, Kayın, Meşe, Kokarağaç, Çitlenbik, Kiraz ve Dut. Çalışmamızda Türkiye’deki kenar ağaçlandırmalarının güncel ve gelecek potansiyeli araştırılmaktadır.

PDF

___

o Alptekin, Ü. 1996. Kentlerde Fidan Dikimi, Bakımı ve Yaşlı Ağaç Nakilleri, Kent Ağaçlandırmaları ve İstanbul 96. Sempozyumu Bildirleri Kitabı, s.13 -27, İstanbul
o Anonim 1980. Türkiye Milli Kavak Komisyonu Raporu 1975- 1979 Dönemi. Uluslararası Milli Kavak Komisyonu, XVI. Genel Kurul Toplantısı 4- 8 Kasım, İzmir.
o Anonim 1995. Orman Bakanlığı Ağaçlandırma Erozyon Kontrol Genel Müdürlüğü, Milli Ağaçlandırma Seferberlik Kanunu, Ankara.
o Anonim 2000. Ulaştırma Bakanlığı, Karayolları Genel Müdürlüğü, Ankara
o Anonimus 1980. Les Peupliers et Saules. Collection FAO: Forets, No 11. , 309-310pp.
o Castellani, E. 1983. Les Plantations d’Alignéments ( Kenar Ağaçlandırmaları. Orman Mühendisliği Dergisi, sayı 1, Ankara. Çev. M. Sarıbaş )
o Duchaufour (Ph) 1957. Le Culture du Peuplier et Pédologie. Rap. Et comm. Françaises. VI. Congres İnt. Du Peuplier. Paris.
o Gökmen, H. 1974. Kapalı Tohumlular, Angiospermae. Orman Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü Yayını, 932 s. , Ankara
o Noordhuis, K.T. 1996. 700 Arbres et Plantes de Jardin. Librairie Gründ, Paris
o Pourtet, J. 1961. Le Culture du Peuplier. J.B.Bailliere et Fils, Editeurs, Paris
o Sarıbaş, M. 1989. Recherches Morphologiques sur les Peupliers İndigénes de la Région Euro- Siberian (Euxine) de Turquie. Poplar and Fast Growing Forest Trees Research Instıtute, İzmit
o Sarıbaş, M. 1995. Yalancı akasya (Robinia pseudoacacia L.)’nin Türkiye Ormancılığındaki Önemi, Kök ve Gövde Çeliği ile Üretimi, K.T.Ü.Orman Fakültesi Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi Tebliğ Kitabı s. 112- 118, Trabzon
o Sarıbaş, M. 1999. Caractéristiques Anatomiques des Feuilles, du Bois et du Polen du Peuplier tremble de la Turquie. Ann. Rech. For. Maroc. T (32), 119-124 pp., Rabat.
o Semizoğlu, M.A. 1965. Travaux Rélatifs a l’invantaire des Peupliers se Trouvent en Turquie et a l’importation de nouveaux clones. İntstıtut du Peupliers d’Izmit.
o Rushforth, K. 2000. Arbres d’ Europe. Delachaux et Niestle, 1328p., France.
o Taris, B. 1966. Peupliers et Populiculture. Edition Eyrolles, Paris
o Toussaint, E. 1967. Les Platatıons Routieres. La Foret Privée, No. 58, Paris
o Yaltırık, F. 1994. Dendroloji Ders Kitabı, Üniversite Yayın no: 3836, İstanbul

ISSN: 1302-0943
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 1998
Yayıncı: Bartın Üniversitesi Orman Fakültesi

Arşiv