Neslihan DEMİRCAN, Başak AYTATLI, Nalan DEMİRCİOĞLU YILDIZ

Erzurum Kent İnsanının Rekreasyonel Davranış Biçimleri

Planlamacılara gerekli verilerin sağlanması açısından, kişilerin serbest zamanlarında yapmış oldukları davranış ve eğilimlerinin belirlenmesi, rekreasyonel alanlar ve aktiviteler açısından kullanıcı tercihleri ile kullanımların yeterliliği, rekreasyonel eylemlere katılım düzeyleri, rekreasyon alanlarının planlamasında büyük önem taşımaktadır. Çalışmada, Erzurum kent merkezindeki halkın rekreasyonel talep ve eğilimleri 400 katılımcıyla yapılan anketle belirlenmeye çalışılmıştır. Kent halkının yeşil alanlarla ilgili beklenti ve yeşil alanların önemine ilişkin bilinç düzeyi ortaya konulmuştur. Ankete katılanların çoğunluğunu 19-23 yaş arasında, üniversite eğitimine devam eden öğrenciler oluşturmaktadır. Sosyo-kültürel yapının belirlenmesi amacıyla mahallelerde yapılan anketlerde ise, genel olarak 3-4 kişiden oluşan, 4 odalı, apartman tipi konutlarda yaşayan bireyler ankete yoğun olarak katılım göstermektedir. Ankete verilen cevaplar değerlendirildiğinde, bireysel özellikler ve sosyo-kültürel özelliklerin rekreasyonel davranış biçimlerini şekillendirmesinde önemli olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Rekreasyon potansiyeli, anket, Erzurum, rekreasyon planlama

Recreational Approaches of the People Lived in Erzurum

In terms of providing the necessary data to the planners, to determine the behaviors and tendencies of the people in their free time, preferences of users and adequacy of usages in terms of recreational areas and activities, participation levels in recreational activities are great importance in the planning of recreational areas. In the study, the recreational demand and tendencies of the people in the city center of Erzurum have been tried to be determined by the questionnaire with 400 participants. The importance of the green areas of the city people,the expectations and awareness level regarding the green areas have been revealed. The majority of the respondents are students who are studying at university between the ages of 19-23.In the surveys conducted in the neighborhoods in order to determine the socio-cultural structure, generally Individuals living in 4-room, apartment-type housing, consisting of 3-4 people have participated are highly involved in the survey. When the responses to the questionnaire are evaluated, it has been determined that individual characteristics and socio-cultural characteristics are important in shaping recreational behavior patterns.

Keywords:

Erzurum, Recreation potential, survey, recreation planning,

PDF

___

Akdoğan G (1987). Doğa Düzenleme Ders Notları, Yıldız Üniversitesi F.B.E. Peyzaj Planlama Yüksek Lisans, İstanbul. 1987
Aydemir S (1998). Kentsel Donatılar Açık Alanlar ve Rekreasyon Kentsel Yeşil Alanlar, Kentsel Alanların Planlanması ve Tasarımı, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi Ders Notları: 54, Trabzon
Barrico L, Azul AM, Morais MC, Coutinho AP, Freitas H, Castro P (2012). Biodiversity in urban ecosystems: Plants and macromycetes as indicators for conservation planning in the city of Coimbra, Landscape and Urban Planning 106 (2012) 88– 102, SciVerse ScienceDirect, www. elsevier. com/locate/landurbplan
Bekçi B, Taşkan G (1999). Açık yeşil alanlardaki kent donatılarının kişisel mekân uzaklığına etkisi: Bartın kenti örneği, Bartın Orman Fakültesi Dergisi 2012, Cilt: 14, Sayı: 22, 61-71 ISSN: 1302-0943 EISSN: 1308-5875
Bradley C, Millward A (1986). Successful Green Space;Do We Know It When We See It, Landscape Research, 11(2): 2-8
Budak EZ (2010). Cumhuriyet Döneminde Antakya Kenti Açık ve Yeşil Alan Sistemlerinin İrdelenmesi, Mustafa Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim dalı, Yüksek Lisans Tezi, Antakya.
Council W (2011). Open Space, Sport & Recreational Facilities – PPG17 Audit & Assessment, D126778 –February 2011
Erçevik B, Önal F (2011). Üniversite Kampüs Sistemlerinde Sosyal Mekan Kullanımları. MEGARON, 6(3): 151-161
Gedikli R (2002). “Kentlerde, Kişi Başına Düşmesi Gereken Açık Yeşil Alan Büyüklüğünün Değerlendirilmesinde Kullanılabilecek Matematiksel Model Önerisi”, Planlama, 4:62-76.
Gold SM (1980). Recreation Planning and Design. New York: McGraw-Hill.
Güçlü K (1988). Erzurum Kentinin Yeşil Alanlarında Planlama ve Uygulama Sorunları, Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(1)
Nasuh D (1993). Kent Parklarının Nitelikleri ve Ankara Örneğinde İrdelenmesi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Doktora Tezi, Ankara
Ocakçı M, Alkay E (2003). Kentsel yeşil alanların ekonomik değerlerinin ölçülmesinde kullanılabilecek yöntemlerin irdelenmesi, itü dergisi/a, mimarlık, planlama, tasarım Cilt: 2, Sayı: 1, 60-68, İTÜ Mimarlık Fakültesi, Şehir ve Bölge Planlaması Bölümü, 34437, İstanbul.
Oğuz D (1998). Kent Parkı Kavramı Yönünden Ankara Kent Parklarının Kullanım Olgusu Üzerine Bir Araştırma, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Doktora Tezi, Ankara
Sandal EK, Karademir N (2013). Kahramanmaraş'ta Yeşil Alanların Yeterliliği İle Halkın Beklentilerinin Ve Bilinç Düzeyinin Belirlenmesi , Doğu Coğrafya Dergisi, 18()2:155-176
Schmelzkopf K (1995). Urban Community Gardens As Contested Space, Geographical Review,85: (3) 364-381
Silva Matos D, Santos C, De R, Chevalier D (2002). Fire and restoration of the largest urban forest of the world in Rio de Janeiro City, Brazil. Urban Ecosystems 6: 151-161.
Solguntekin BD (1994). Kentsel Yerleşim Alanlarında Açık-Yeşil Alanların Kullanım İlkelerinin Araştırılması (Ankara ili Çankaya ilçesi Örneği). Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi (Yayınlanmamış), 191, Ankara
Uzun G, Altunkasa F, Doygun H (1995). Adana Halkının Rekreasyonel Eğilimleri Ve Mevcut Rekreasyonel Aktivitelere Katılım Düzeyleri İle Taleplerinin Belirlenmesi, Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 10, (4):49-60
Van Leeuwen ES, Vreeker R, Rodenburg CA (2006). A Framework for Quality of Life Assessment of Urban Green Areas in Europe: an Application to District Park Reudnitz Leipzig. International Journal of Environmental Technol- ogy and Management 6 (1/2), 111–122.
Yılmaz S, Bulut Z (2002). Erzurum Kent Halkının Rekreasyonel Eğilimlerinin Anket Çalışması Kapsamında Değerlendirilmesi, Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi: 33-1
Yılmaz H, Yılmaz S, Demircioğlu Yıldız N (2003). Kars Kent Halkının Rekreasyonel Talep ve Eğilimlerinin Belirlenmesi. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Derg. 34 (4), 353-360.
Yılmaz S, Zengin M (2003). User Surveys Of Erzincan’s Urban Parks. Pakistan Journal Of Applied Sciences, JPAS, 3 (1): 47-51.