FİNANSAL ALTIN VE YURTİÇİ TASARRUFLAR ARASINDAKİ İLİŞKİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ

Türkiye’de altın, yüzyıllara dayanan kültürel alışkanlıklar ile tasarruf aracı olarak yaygın şekilde kullanılmaktadır. Son yıllarda altın tasarruf yöntemlerinde değişiklik gözlemlenmekte ve altına dayalı finansal ürünlere olan ilginin artmakta olduğu görülmektedir. Diğer taraftan, ülkemizin yurtiçi tasarruf oranının yeterli seviyede olmaması ekonomik bir sorun olarak ele alınmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın amacı, ülkemizde altına dayalı finansal ürünler ile yurtiçi tasarruf düzeyi arasındaki ilişkinin araştırılmasıdır. Bu doğrultuda değişkenler arasındaki ilişki Türkiye ekonomisinin 2007-2017 dönemine ait verileri ile ampirik olarak analiz edilmektedir. Çalışmanın bulguları, altın bankacılığı ürünleri ile yurtiçi tasarruflar arasında anlamlı nedensellik ilişkisi olduğu görüşünü desteklemektedir.
Anahtar Kelimeler:

Altın, Yurtiçi Tasarruflar

___

  • Aktaş, Z., Aldan, A., Aydın, F., Bozok, İ., & Kanlı, B. (2012). Türkiye'de Altın: Dış Ticaret, Cari İşlemler Dengesi ve Büyüme Üzerine Etkisi. TCMB Ekonomi Notları(2012-29), 1-14.Anadolu Ajansı. (2018, 4 23). AA: www.aa.com.tr adresinden alınmıştırAtamtürk, B. (2007). Büyüme Teorileri ve IMF Politikaları. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, 89-103.Barış, S., & Nısfet, U. (2015). Yurtiçi Tasarruflar ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: Türkiye Örneği. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi(46), 119-151.BDDK. (2018). Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu: www.bddk.gov.tr adresinden alınmıştırBİST. (2018, 4 10). www.bist.org.tr: http://www.borsaistanbul.com/ adresinden alınmıştırCeritoğlu, E., & Cilasun, S. M. (2017, 8). Merkezin Güncesi. Merkezin Güncesi: https://tcmbblog.org/tr/ adresinden alınmıştırÇolak, Ö. F., & Öztürkler, H. (2017). Tasarrufun Belirleyicileri: Küresel Tasarruf Eğiliminde Değişim ve Türkiye'de Hanehalkı Tasarruf Eğiliminin Analizi. İstanbul: Türkiye Bankalar Birliği.Darphane ve Damga Matbaası Genel Müdürlüğü. (2017, 4 2). http://www.darphane.gov.tr/tr/ adresinden alınmıştırDereci, M. (2018). Katılım Bankacılığında Altın. Katılım Finans Dergisi, 32-37.Duran, T., & Duran, B. (2017). The Effects of Macroeconomic Factors on Banking Sector Total Deposits: Evidencing Turkey. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi , 907-919.Erkiletlioğlu, H., Gül, E., Şat, A. G., & Çevik, B. (2011). Türkiye'de Tasarruf Eğilimi. İstanbul: Türkiye İş Bankası İktisadi Araştırmalar Bölümü.Francesco, F. (2005). The Collected Papers of Franco Modigliani. Cambridge: The MIT Press.Hall, R. (1978). Stochastic Implications of the Life Cycle-Permanent Income Hypothesis: Theory and Evidence. Journal of Political Economy, 971-1057.Hepsağ, A. (2009). Finansal Liberalizasyon Politikalarının Geçerliliğinin McKinnon Tamamlayıcılık Hipotezi Çerçevesinde Sınanması: Türkiye Örneği. BDDK Bankacılık ve Finansal Piyasalar, 63-80.Hewitt, A., Street, L., & Gopaul, K. (2015). Turkey: Gold in Action. London: World Gold Council.Kazgan, G. (2016). İktisadi Düşünce veya Politik İktisadın Evrimi. İstanbul: Remzi Kitabevi.Keynes, J. M. (1936). The General Theory of Employment, Interest and Money. (U. S. Akalın, Çev.) London: Macmillan Cambridge University Press.Kibritçioğlu, A. (1998). İktisadi Büyümenin Belirleyicileri ve Yeni Büyüme Modellerinde Beşeri Sermayenin Yeri. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 207-230.Modigliani, F. (2005). F. Francesco. içinde Cambridge: The MIT Press.Nurkse, R. (1952). Some International Aspects of the Problem of Economic Development. The American Economic Review, 571-583.(2013). Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018). Ankara: T.C. Kalkınma Bakanlığı.Özcan, K. M., Günay, A., & Ertaç, S. (2003). Determinants of Private Savings Behaviour in Turkey. Applied Economics, 1405-1416.Pigou, A. C. (1943). The Classical Stationary State. The Economic Journal, 343-351.Ramsey, F. P. (1928). A Mathematical Theory of Saving. The Economic Journal, 543-559.Solow, R. M. (1956). A Contribution to the Theory of Economic Growth. The MIT Press, 65-94.SPK. (2018). Sermaye Piyasası Kurulu: www.spk.gov.tr adresinden alınmıştırŞengür, M., & Taban, S. (2015). Gelir Dağılımı-Tasarruf İlişkisi: Türkiye’de Hanehalkı Gelir Türünün Tasarruflar Üzerindeki Etkisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 49-71.T.C. Hazine Müsteşarlığı. (2018, 4 4). T.C. Hazine Müsteşarlığı: https://altin.hazine.gov.tr/ adresinden alınmıştırTağtekin, Ö. (2016). Fiziki Altın ve Altına Dayalı Yatırım Araçlarına Yönelik Yatırımcı Davranışına İlişkin Bir Uygulama. İstanbul.(2017). TCMB Finansal İstikrar Raporu. Ankara: TCMB.Tekgül, Y. B. (2017). Harberger-Laursen-Metzler Etkisi: Türkiye Ekonomisi Üzerine Ekonometrik Bir Analiz. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 649-662.The World Bank. (2018, 4 15). The World Bank: www.data.worldbank.org adresinden alınmıştırTürkiye Bankalar Birliği. (2018, 4 3). Türkiye Bankalar Birliği: https://www.tbb.org.tr adresinden alınmıştır(2017). Türkiye İsraf Raporu. Ankara: T.C. Gümrük ve Ticaret Bakanlığı.Türkiye İstatistik Kurumu. (2018, 4 11). Türkiye İstatistik Kurumu: www.tuik.gov.tr adresinden alınmıştır(2018). Türkiye'nin Tasarruf Eğilimleri Araştırması. İstanbul: ING Bank, IPSOS, Sabancı Üniversitesi.Üçer, M., & Rijckeghem, C. V. (2009). The Evolution and Determinants of the Turkish Private Saving Rate: What Lessons for Policy? İstanbul: ERF Research Report Series No. 09-01.World Gold Council. (2018, 4 4). World Gold Council: https://www.gold.org/ adresinden alınmıştır(2014). Yurtiçi Tasarruflar Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara: T.C. Kalkınma Bakanlığı.