Gençlik Merkezi Faaliyetlerine Katılan 18-29 Yaş Gençlerde Serbest Zaman Tatmin Düzeyinin Sosyal Sorun Çözme Becerileri ile İlişkisi

Amaç: Bu çalışmada gençlik merkezi faaliyetlerine katılan 18-29 yaş gençlerde serbest zaman tatmin düzeyinin sosyal sorun çözme becerileri ile ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Tanımlayıcı tipteki araştırma Alanya Gençlik Merkezi faaliyetlerine katılan 264 genç bireyle yürütülmüştür. Veriler araştırmacı tarafından Tanıtıcı Bilgi Formu, Serbest Zaman Tatmin Ölçeği, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği, Sosyal Problem Çözme Envanteri-Kısa Formun yer aldığı anket kullanılarak yüz yüze görüşme yöntemiyle toplanmıştır. Veri analizinde sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, Student’s t testi, tek yönlü Varyans analizi, Mann Whitney U, Kruskall Wallis H testi, Pearson korelasyon ve doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Gençlerin Serbest Zaman Tatmini ve Sosyal Problem Çözme Envanteri puan ortalamaları sırasıyla 3.71±0.69, 60.59±13.56’dır. Çok değişkenli doğrusal regresyon analizine göre serbest zaman tatmininin (β=0.299, p<0.05) sosyal sorun çözme becerilerinin pozitif öngördürücüsü olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Serbest zaman tatmini arttıkça sosyal sorun çözme becerileri de artmaktadır. Sosyal sorun çözme becerilerinin arttırılmasına yönelik sosyal hizmet girişimlerinin planlanması önerilebilir.

Anahtar Kelimeler:

Serbest zaman aktiviteleri, Serbest zaman tatmini, Sosyal destek, Sosyal sorun çözme becerisi

Relationship Between the Level of Leisure Time Satisfaction and Social Problem-Solving Skills Among 18-29-Year-Old Young People Participating in Youth Center Activities

Aim: This study was aimed at investigating the relationship between the leisure time satisfaction level and social problem-solving skills in 18-29-year-old young people who participated in youth center activities. Material and Method: This descriptive study was conducted with 264 young people who participated in Alanya Youth Center activities. The study data were collected by the researcher using the face-to-face interview method with a questionnaire including the Descriptive Information Form, Leisure Time Satisfaction Scale, Multidimensional Scale of Perceived Social Support, and Social Problem-Solving Inventory Revised-Short Form. Numbers, percentages, mean, standard deviation, Students t test, one-way analysis of variance (ANOVA), Mann Whitney U test, Kruskall Wallis H test, Pearson correlation and linear regression analysis were used to analyze the data. Results: The mean scores the participants obtained from the Leisure Time Satisfaction Scale and Social Problem-Solving Inventory Revised-Short Form were 3.71±0.69 and 60.59±13.56 respectively. According to the multivariate linear regression analysis, leisure time satisfaction (β=0.299, p<0.05) was a positive predictor of social problem-solving skills. Conclusion: As leisure time satisfaction increases, social problem-solving skills also increase. Social service attempts to increase social problem-solving skills should be planned.

Keywords:

Leisure time activities social problem solving skills, Leisure time satisfaction, Social support, Social problem,

PDF

___

Arslan, Y. (2009). Lise öğrencilerinin algıladıkları sosyal destek ile sosyal problem çözme arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Anabilim Dalı, Konya
Beard, J. G., Ragheb, M.G. (1980). Measuring leisure satisfaction. Journal of Leisure Research, 12(1), 20-33. doi: 10.1080/00222216.1980.11969416.
Büküşoğlu, N., Bayturan, A. F. (2005). Serbest zaman etkinliklerinin gençlerin psiko-sosyal durumlarına ilişkin algısı üzerindeki rolü. Ege Tıp Dergisi, 44(3), 173-174.
Cılga, İ. (2001). Gençlerin gelişiminde ve madde kullanımlarını önlemede gençlik merkezlerinin rolü. Aile ve Toplum, 4(4), 1-6.
Çekici, F. (2009). Problem çözme terapisine dayalı beceri geliştirme grubunun üniversite öğrencilerinin sosyal problem çözme becerileri, öfkeyle ilişkili davranış ve düşünceler ile sürekli kaygı düzeylerine etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Adana.
Dikici, İ. (2020). Serbest zamanlarını gençlik merkezlerinde değerlendiren üniversite öğrencilerinin serbest zaman doyum, yaşam doyumu ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Muğla Sıtkı Kocaman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Rekreasyon Anabilim Dalı, Muğla.
Dursun, A., Özkan, M. S. (2020). Ergenlerin yaşadıkları yer ve cinsiyet açısından sosyal destek ile problem çözme becerileri. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi, 3(6), 18-32.
D’Zurilla, T. J., Maydeu-Olivares, A., & Kant, G. L. (1998). Age and Gender Differences in Social Problem-Solving Ability. Personality and Individual Differences, 25(2), 241-252.
D'Zurilla, T. J., Nezu, A. M., Maydeu-Olivares, A. (2004). Social problem solving:theory and assessment. T. J. D'Zurilla, A. M. Nezu, A. Maydeu-Olivares, E. C. Chang, T. J. D'Zurilla, L. J. Sanna (Eds.) in Social Problem Solving (s. 9-28). Washington DC, A.B.D: American Psychological Association.
Eker, D., Arkar, H., Yaldız, H. (2001). Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği’nin gözden geçirilmiş formunun faktör yapısı, geçerlik ve güvenirliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 12(1), 17-25.
Erbay, E. (2019). Güç ve güçlendirme kavramları bağlamında sosyal hizmet. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 19(42), 41-64. doi: 10.21560/spcd.vi.546674
Erdemli, E., Yaşartürk, F. (2020). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği bölümü öğrencilerinin serbest zaman doyum düzeyi ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(3), 1871-1882. doi: 10.33206/mjss.605808
Eskin, M., Aycan, Z. (2009). Gözden Geçirilmiş Sosyal Sorun Çözme Envanteri’nin Türkçe’ye (Tr-SSÇE-G) uyarlanması güvenirlik ve geçerlik analizi. Türk Psikoloji Yazıları, 12(23), 1-10.
Eşigül, E. (2013). Üniversite öğrencilerinin algıladıkları stres ile psikolojik iyi olma arasındaki ilişkide sosyal problem çözmenin aracı ve düzenleyici rolünün incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Adana.
Faul, F., Erdfelder, E., Buchner, A., Lang, A.-G. (2009). Statistical power analyses using G*Power 3.1: tests for correlation and regression analyses. Behavior Research Methods, 41(4), 1149-1160.
Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A.-G., Buchner, A. (2007). G*Power 3: a flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior Research Methods, 39(2), 175-191. doi: 10.3758/bf03193146
Glicken, M. D. (2011). Social work in the 21st century : an introduction to social welfare, social issues, and the profession (2. Edition b.). Thousand Oaks, California, ABD: SAGE.
Görgün Baran, A. (2013). Genç ve gençlik: sosyolojik bakış. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 1(1), 6-25.
Karabulut, E. O., Pulur, A. (2011). Gençlik merkezine üye temsilcilerinin problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından karşılaştırılması. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(2), 71-80. doi: 10.1501/Sporm_0000000202
Karlı, Ü., Polat, E., Yılmaz, B., Koçak, S. (2008). Serbest Zaman Tatmin Ölçeğinin geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Journal of Sport Siences, 19(2), 80-91.
Kurtdaş, E. M. (2017). Toplumsal değişme bağlamında gençlik sorunları. Turkish Studies, 12(25), 513-534. doi: 10.7827/TurkishStudies.12412.
Lloyd, C., King, R., Lampe, J., Mcdougall, S. (2001). The leisure satisfaction of people with psychiatric disabilities. Psychiatric Rehabilitation Journal, 25(2), 107-113.
Mayda, F. A. (2020). Jane Addams’ın unutulan mirasını hatırlamak: sosyal hizmet uygulaması bağlamında sporun gücü ve potansiyeli üzerine bir değerlendirme. Toplum ve Sosyal Hizmet, 31(3), 1278-1306. doi: 10.33417/tsh.653350
Misra, R., Mckean, M. (2000). College students'academic stress and its relation to their anxiety, time management, and leisure satisfaction. American Journal of Health Studies, 16(1), 41-51.
Neulinger, J. (1981). To leisure : an introduction. Massachusetts, A.B.D: Allyn and Bacon.
Sucu, B. T. (2020). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Problem Çözme Becerilerinin Algılanan Anne-Baba Tutumu ve Bilişsel Esneklik Düzeyleri Açısından İncelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Programı, İstanbul.
T.C. Serhat Kalkınma Ajansı. (SERKA). (2018). TRA2 bölgesi gençlik araştırması, Kars.
World Health Organization (WHO). (2003, 02 03). Promoting The health of young people in custody. Erişim Tarihi: 22.10.2020, https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/107532/e81703.pdf;jsessionid=4D6FFB6A353AD14729093DFA1CAE57BE?sequence=1 adresinden alındı.
Yılmaz, M., Göktürk, İ. (2019). Sosyal problemler ve sosyal risk analizi Kahramanmaraş kentsel alanı araştırması. ANKARA: Iksad Publications.
Yiğit, E., Özcan, S., Seydaoğlu, G. (2016). Social problem solving and coping skills of medical students. Cukurova Medical Journal, 41(4), 721-731. doi: 10.17826/cutf.254231
Zimet, G. D., Dahlem, N. W., Zimet, S. G., Farley, G. K. (1988). The multidimensional scale of Perceived Social Support. Journal of Personality Assessment, 52(1), 30-41.