Objectives: The role of proliferative and apoptotic mechanisms in various endometrial pathologies and in proliferative and atrophic endometria was assessed by immunohistochemical methods. Patients and Methods: A total of 55 cases consisting of 13 endometrioid carcinomas, eight cases of endometrial hyperplasia, 15 cases of disordered proliferation, 12 cases with proliferative and seven with inactive/athrophic endometria gathered from the local archives were included in the study. Immunohistochemical markers and stains, namely bcl-2, an antiapopitotic marker, and Ki-67, a proliferative marker were applied to the sections of selected diagnostic tissue blocks. Additionally, mitotic counts per 10 high power fields were obtained in cases of hyperplasia and carcinoma. Results: Mean H-score value for bcl-2 reaction was 0.48 for endometrioid carcinoma. Mean H-score values for cases of hyperplasia, disordered proliferation, proliferation and atrophy were calculated as 1.93, 1.62, 1.5 and 1.0, respectively. Ki-67 proliferation index for endometrioid carcinoma was 48.9%. This index was 32%, 29%, 31.5% and 8.4% for hyperplasia, disordered proliferation, proliferation and atrophy, respectively. Conclusion: Staining with bcl–2 peaked in cases of hyperplasia, and lost its intensity as nuclear atypia became evident. Weakest staining was observed in cases with grade II and III endometrioid carcinomas. In contrast, proliferative indexes increased with increasing grades of carcinoma. Turkish Başlık: İnaktif, Proliferatif, Hiperplazik Endometriyumlarda ve Endometriyoid Karsinomda Proliferatif-Apopitotik Aktivitenin Değerlendirilmesi Anahtar Kelimeler: Endometriyoid karsinom; endometriyal hiperplazi; bcl-2 geni; Ki-67 antijeni Amaç: Proliferatif ve atrofik endometriyumda ve farklı endometriyal patolojilerde, proliferatif ve apopitotik mekanizmaların rolü immünohistokimyasal yöntemlerle araştırıldı. Hastalar ve Yöntemler: Arşivden seçilen 13'ü endometriyoid karsinom, sekizi endometriyal hiperplazi, 15'i düzensiz proliferasyon, 12'si proliferatif endometriyum ve yedisi atrofik/ inaktif endometriyum olmak üzere toplam 55 olgu çalışmaya alındı. Olguların her birinden seçilen tanısal bloklardan alınan kesitlere immünohistokimyasal olarak bir antiapopitotik belirleyici olan bcl-2 ve proliferasyon belirleyicisi olarak Ki-67 boyası uygulandı. Ayrıca hiperplazi ve endometriyoid karsinom olgularında 10 büyük büyütme alanında mitoz sayıldı. Bulgular: Bcl-2 reaksiyonuiçin H-skor değerlerinin ortalaması endometriyoid karsinom olguları için 0.48 olarak bulundu. Hiperplazi, düzensiz proliferasyon, proliferasyon ve atrofi olgularında ise H-skor ortalama değerleri sırasıyla 1.93, 1.62, 1.5 ve 1.0 olarak hesaplandı. Endometriyoid karsinom olguları için Ki-67 indeksi %48.9 olarak hesaplandı. Bu indeks hiperplazi, düzensiz proliferasyon, proliferasyon ve atrofi olgularında sırasıyla %32, %29, %31.5 ve %8.4 olarak bulundu. Sonuç: Bcl-2 boyanmasının en yüksek düzeylere hiperplazi olgularında eriştiği, buna karşılık, boyanmanın hiperplazilerde atipinin belirginleşmesi ile beraber azaldığı görüldü ve en zayıf boyanmanın derece II ve III endometriyoid karsinomlarda oluştuğu izlendi. Buna karşılık proliferatif indeksin karsinom derecesi ile birlikte arttığı görüldü.

Objectives: The role of proliferative and apoptotic mechanisms in various endometrial pathologies and in proliferative and atrophic endometria was assessed by immunohistochemical methods. Patients and Methods: A total of 55 cases consisting of 13 endometrioid carcinomas, eight cases of endometrial hyperplasia, 15 cases of disordered proliferation, 12 cases with proliferative and seven with inactive/athrophic endometria gathered from the local archives were included in the study. Immunohistochemical markers and stains, namely bcl-2, an antiapopitotic marker, and Ki-67, a proliferative marker were applied to the sections of selected diagnostic tissue blocks. Additionally, mitotic counts per 10 high power fields were obtained in cases of hyperplasia and carcinoma. Results: Mean H-score value for bcl-2 reaction was 0.48 for endometrioid carcinoma. Mean H-score values for cases of hyperplasia, disordered proliferation, proliferation and atrophy were calculated as 1.93, 1.62, 1.5 and 1.0, respectively. Ki-67 proliferation index for endometrioid carcinoma was 48.9%. This index was 32%, 29%, 31.5% and 8.4% for hyperplasia, disordered proliferation, proliferation and atrophy, respectively. Conclusion: Staining with bcl–2 peaked in cases of hyperplasia, and lost its intensity as nuclear atypia became evident. Weakest staining was observed in cases with grade II and III endometrioid carcinomas. In contrast, proliferative indexes increased with increasing grades of carcinoma. Turkish Başlık: İnaktif, Proliferatif, Hiperplazik Endometriyumlarda ve Endometriyoid Karsinomda Proliferatif-Apopitotik Aktivitenin Değerlendirilmesi Anahtar Kelimeler: Endometriyoid karsinom; endometriyal hiperplazi; bcl-2 geni; Ki-67 antijeni Amaç: Proliferatif ve atrofik endometriyumda ve farklı endometriyal patolojilerde, proliferatif ve apopitotik mekanizmaların rolü immünohistokimyasal yöntemlerle araştırıldı. Hastalar ve Yöntemler: Arşivden seçilen 13'ü endometriyoid karsinom, sekizi endometriyal hiperplazi, 15'i düzensiz proliferasyon, 12'si proliferatif endometriyum ve yedisi atrofik/ inaktif endometriyum olmak üzere toplam 55 olgu çalışmaya alındı. Olguların her birinden seçilen tanısal bloklardan alınan kesitlere immünohistokimyasal olarak bir antiapopitotik belirleyici olan bcl-2 ve proliferasyon belirleyicisi olarak Ki-67 boyası uygulandı. Ayrıca hiperplazi ve endometriyoid karsinom olgularında 10 büyük büyütme alanında mitoz sayıldı. Bulgular: Bcl-2 reaksiyonuiçin H-skor değerlerinin ortalaması endometriyoid karsinom olguları için 0.48 olarak bulundu. Hiperplazi, düzensiz proliferasyon, proliferasyon ve atrofi olgularında ise H-skor ortalama değerleri sırasıyla 1.93, 1.62, 1.5 ve 1.0 olarak hesaplandı. Endometriyoid karsinom olguları için Ki-67 indeksi %48.9 olarak hesaplandı. Bu indeks hiperplazi, düzensiz proliferasyon, proliferasyon ve atrofi olgularında sırasıyla %32, %29, %31.5 ve %8.4 olarak bulundu. Sonuç: Bcl-2 boyanmasının en yüksek düzeylere hiperplazi olgularında eriştiği, buna karşılık, boyanmanın hiperplazilerde atipinin belirginleşmesi ile beraber azaldığı görüldü ve en zayıf boyanmanın derece II ve III endometriyoid karsinomlarda oluştuğu izlendi. Buna karşılık proliferatif indeksin karsinom derecesi ile birlikte arttığı görüldü.