Konya’da Sulu Şartlarda Yetiştirilen Yulaf Hat ve Çeşitlerinin Ot Verimi ve Bazı Yem Kalite Özelliklerinin Araştırılması

Yulaf, insan yiyeceği ve hayvan yemi olarak kullanılan önemli bir tahıldır. Bu çalışmada Konya sulu şartlarında geliştirilen bazı yulaf (Avena sativa L) hat ve çeşitlerin ot verim, verim unsurları ve bazı ot kalite özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma 2018 yetiştirme sezonunda yürütülmüş, 9 yulaf hattı (BDY-1, BDY-2, BDY-3, BDY-4, BDY-5, BDY-6, BDY-7, BDY-8, BDY-9) ile 3 tescilli yulaf çeşidi (Diriliş, Cheocota, Seydişehir) kullanılmıştır. Deneme Mart sonunda, Tesadüf Blokları Deneme Deseni’ne göre 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Genotipler, süt olum-hamur olum döneminde biçilerek verimler belirlenmiş ve kimyasal analizleri yapılmıştır. Araştırmada yeşil ot verimi, kuru ot verimi, ham protein oranı, kuru madde oranı, ADF, NDF ve kül özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; yeşil ot verimi 2342-3109 kg/da, kuru ot verimi 614-994 kg/da, ham protein oranı %9.64-11.53, kuru madde oranı %21-35, ADF oranı %37.82-41.75, NDF oranı %52.79-57.80 ve kül oranı %7.39-9.87 arasında değişmiştir. 

Investigations on Forage Yield, Yield Parameters and Some Forage Quality Characteristics of Oats Varieties and Lines Grown Under Irrigated Conditions in Konya

Oat is an important cereal as human food and animal feed. In this research, it was aimed to evaluate some oat (Avena sativa L.) genotypes (lines and cultivars) sown at the end of March for forage yield and forage quality parameters. Research was carried out in Konya irrigated conditions, in 2018 seasons with 12 oat genotypes [nine lines (BDY-1, BDY-2, BDY-3, BDY-4, BDY-5, BDY-6, BDY-7, BDY-8, BDY-9) and three were registered cultivars (Diriliş, Cheocota, Seydişehir)]. The trial was established according to the Randomized Blocks Experimental Design with three replications. Oats genotypes were harvested at milk to dough period. Forage yield, dry forage yield, crude protein ratio, dry matter ratio, ADF, NDF and ash ratio were investigated. Results indicated that forage yield, values ranged between 2342-3109 kg/da and dry forage yield between 614-994 kg/da, crude protein ratio ranged between 9.64-11.53%, dry matter ratio between 21-35%, ADF ratio between 37.82-41.75%,NDF ratio between 52.79-57.80%, ash ratio between 7.39-9.87%.

___

  • Acar, R. (1995). Sulu şartlarda, ikinci ürün olarak bazı baklagil yembitkileri ve tahıl karışımlarının yetiştirilme imkânları. Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. 68 s. Konya.
  • Anonim, (2018). https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=92&locale=tr. Erişim Tarihi: 14/02/2019.
  • Anonymous, (2009). Approved methodologies. www.leco.com/resources/approved _methods.
  • Avcı, İ. (2017). Yazlık ve kışlık ekilen yulaf (Avena spp.) genotiplerinin yeşil ot verimi ve silaj kalite özellikleri bakımından değerlendirilmesi. K.S.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 69 s. Kahramanmaraş.
  • Avcıoğlu, R., Soya, H., Açıkgöz, E., Tan, A. (2000). Yem bitkileri üretimi. Türkiye Ziraat Mühendisligi V. Teknik Kongresi, 1.Cilt, 17-21.01.2000, Milli Kütüphane-Ankara, s:567-585.
  • Bilal, M., Ayub, M., Tariq, M., Tahir, M., Nadeem, M. (2017). Dry matter yield and forage quality traits of oat (Avena sativa L.) under integrative use of microbial and synthetic source of nitrogen. Journal of the Saudi Society of Agricultural Sciences 16(3), 236–241.
  • FAO, (2016). Food and Agriculture Organization of the United Nations, http://faostat.fao.org / site/567/default.aspx#ancor. Erişim Tarihi: 19.10.2017.
  • Geçit, H. H. (1977). Kışlık yulaf çeşitlerinin başlıca morfolojik ve biyolojik karakteristiklerinin verimle olan ilişkileri. (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Doktora Tez Özetleri Cilt1, Ankara.
  • Javanmard, A., Dabbagh, A., Nasab, M., Javanshir, A., Moghaddam, M., Janmohammadi, H. (2009). Forage yield and quality in intercropping of maize with different legumes as doublecropped. Journal of Food, Agriculture & Environment. 7(1): 163-166.
  • Kalaycı, M. (2005). Örneklerle JMP kullanımı ve tarımsal araştırma için varyans analiz modelleri. Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları, Yayın No:21.
  • Karabulut A., Canbolat, Ö. (2005). Yem Değerlendirme ve Analiz Yöntemleri. Uludağ Üniversitesi Yayınları, Yayın No:2.05.048.0424, Bursa.
  • Khan, A., Anjum, M. H., Rehman, M. K. U., Zaman, O., Ullah, R. (2014). Comparative study on quantitative and qualitative characters of different oat (Avena sativa L.) genotypes under agro-climatic conditions of Sargodha, Pakistan. American Journal of Plant Sciences, 5: 3097-3103.
  • Kjos, N. P. (1990). Evaluation of the feeding value of fresh forages, silage and hay using near inhered reflectance analysis (NIR). LA comparison of different methods for predicting the nutritive value. Norwegian J. Agric. Sci., 4: 305-320.
  • McCartney, D. H., Vaage, A. S. (1994). Comparative yield and feeding value of barley, oat and triticale silages. Canadian Journal of Animal Science, 74(1): 91-96.
  • Mut, Z., Akay, H., Erbaş, Ö. D. (2015). Hay yield and quality of oat (Avena sativa L.) genotypes of worldwide Origin. International Journal of Plant Production 9 (4), October 2015.: 507-522.
  • Rivera, D., Parish, J. (2010). Interpreting forage and feed analysis report. 2620, Mississippi State University.
  • Sayar, M. S. (2017). Ülkemiz ve bölgemizdeki yem bitkisi tarımına genel bakış. Diyarbakır Tarım. Ocak-Nisan 2017, 30-34, Diyarbakır.
  • Serin, Y., Tan, M. (2009). “Türkiye’de yem bitkileri tarımının bugünkü durumu”. Yembitkileri. Genel Bölüm, Cilt I.Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, İzmir, 29-33.
  • Staples, Ch. R. (1989). Small grain crop for silage. Document DS 26 of the Dairy Science Department, Institute of Food and Agricultural Sciences, University of Florida, USA (FAIRS web sitesi erişimi http://hammock.ifas.ufl.edu).
  • Ünal, S., Mutlu, Z., Fırıncıoglu, H. K. (2011). Performances of some winter hungarian vetch accessıons (Vica pannonica Crantz.) on the highlands of Turkey. Turkish Journal of Field Crops. 16(1): 1-8.
  • Vansoset P. J., Robertson, J. B., Lewis, B. A. (1991). Method for dietary fiber, neutral detergent fiber, and nostarch polysaccharides in relation to animal nutrition. J. Dairy Sci.,74:3583-3597.
Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi-Cover
  • ISSN: 2148-3205
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Yayıncı: Bahri Dağdaş Uluslararası Tarımsal Araştırma Enstitüsü
Sayıdaki Diğer Makaleler

Kışlık Yulaf (Avena sativa spp.) Genotiplerinin Verim ve Teknolojik Özellikleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi

Mehmet ŞAHİN, Sait ÇERİ, Aysun GÖÇMEN AKÇACIK, Seydi AYDOĞAN, Sümeyra HAMZAOĞLU, Berat DEMİR

Tuz Stresi Altındaki Echinaceae purpurea L.’nın Büyüme Parametreleri ile Toplam Fenolik ve Antioksidan Madde İçeriği Üzerine Deniz Yosununun Etkisi

Ayla KARA, Murat TUNÇTÜRK, Rüveyda TUNÇTÜRK

Diyarbakır Yöresinde Çeltik Tarımının Yapısal Durumu

Şerif KAHRAMAN, Şehmus ATAKUL, Sevda KILINÇ

Farklı Ekolojik Şartlarda Danelik ve Silajlık Mısır Çeşitlerinin Dane ve Silaj Özelliklerinin Karşılaştırılması

Gökhan TOPALOĞLU, Süleyman SOYLU

Sulu Koşullardaki Ekmeklik Buğday Islah Materyallerinin Kalite Özellikleri Açısından Islah Programı Kapsamında Değerlendirilmesi

Seydi AYDOĞAN, Mehmet ŞAHİN, Aysun GÖÇMEN AKÇACIK, Berat DEMİR, Sümeyra HAMZAOĞLU, Enes YAKIŞIR

Van Ekolojik Koşullarında Farklı Bitki Sıklıkları ve Ekim Şekillerinin Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinde Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkisi

Yusuf DOĞAN, Vahdettin ÇİFTÇİ

Konya’da Sulu Şartlarda Yetiştirilen Yulaf Hat ve Çeşitlerinin Ot Verimi ve Bazı Yem Kalite Özelliklerinin Araştırılması

Sait ÇERİ, Ramazan ACAR

Orta Anadolu Bölgesinde Geliştirilen Mısır (Zea mays L.) Hatlarının Kombinasyon Yeteneklerinin ve Melez Güçlerinin İncelenmesi

Ahmet BOZDAĞ, Süleyman SOYLU

Konya Bölgesi Doğal Meraları İçerisindeki Bazı Bitkilerin Ham Protein ve Besin Elementi İçerikleri

Haydar POLAT, Fethi BAYRAKLI

Hibrit Mısır (Zea mays indentata Sturt.) Melezlerinde, Melez Gücü ve Tane Verimi Üzerine Ebeveyn Etkisinin Belirlenmesi

Abdullah YILDIRIM, Süleyman SOYLU