Türkiye'deki ceviz artıklarının enerji potansiyeli ve değerlendirme olanakları

Petrol, kömür ve doğalgaz gibi yenilenemeyen enerji kaynaklarının kısıtlı olmaları ve ayrıca çevre kirliliği oluşturmaları nedeniyle biyokütle kullanımı enerji sorununu çözmek için giderek önem kazanmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye'deki ceviz kabuğu ve budama materyallerinin yıllar itibariyle ve tarım bölgeleri bazında ortalama değerleri ve diğer enerji kaynaklarına eşdeğer karşılıkları belirlenmiştir. Yapılan araştırmada, Türkiye'de yılda yaklaşık 95 bin ton ceviz kabuğu ve budama materyali üretilmektedir. Bu artıklar yaklaşık 1.79 PJ enerjiye eşdeğerdir. Bu enerji değeri, Ülkemizin 2002 yılı birincil enerji kaynakları içerisindeki üretilen doğalgaz enerjisinin %15'ini karşılayabilecek düzeydedir. Ceviz artıklarından üretilebilecek toplam enerji miktarının diğer enerji kaynaklarıyla karşılaştırması yapıldığında, yaklaşık 295 bin varil petrole ve 60.8 bin ton kömüre eşdeğerdir.

The energy potential and evaluation possibilities of walnut residues in Turkey

Use of biomass is increasingly becoming popular, since the non-renewable energy resources such as petroleum, coal and natural gas have limited reserves and lead to environmental pollution. In the study, the mean values of walnut shells and pruning residues in Turkey and their equivalents to the other energy resources were determined on the basis of year and agricultural regions. According to the research, nearly 95 thousand tonnes of walnut shells and pruning residues are produced annually in Turkey. These wastes are nearly equivalent to 1.79 PJ energy. This energy value is at a level that can compensate for 15% of the natural gas energy that is produced in the primary energy resources of our country in the year 2002. When the total energy quantity that can be produced from walnut residues are compared with the other energy sources, it proves equivalent to nearly 295 thousand barrel of petroleum and 60.8 thousand tonnes of coal.

PDF

___

1. Anonim, 1999. Tanm İstatistikleri Özeti 1979-1998. Devlet İstatistik Enstitüsü, Yayın No: 2275.
2. Anonim a, 2002. Türkiye İstatistik Yıllığı.Yayın No: 2779.
3. Anonymous, 2002. Agricultural Production- Crops Primary (Walnuts). Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO). http://www.faostat.fao.org/ collections?'subset=agriculture.
4. Anonymous, 2003. Eubionet Biomass Survey in Europe - Country Report of Greece. European Bioenergy Networks, 38 p.
5. Anonymous, 2004. Devlet İstatistik Enstitüsü. 1999-2003 Yılları Tarım Bölgeleri Ürün Verileri, Online veri sağlama.
6. Anonim, 2005. Ceviz. http://www. ceviz.gen.tr
7. Anonymous, 2005. Biomass Heating Project Analysis. Walnut Shell For Biomass Combustion-Small Commercial Biomass Heating system, http://www.retscreen.net
8. Blasi, C;D., V, Tanzai and M. Lanzetta, 1997. A Study on the Production of Agricultural Residues in Italy. Biomass and Bioenergy, 12(5):321-31.
9. Bridgwater, A. V. 1994. Catalysis in Thermal Biomass Conversion. Applied Catalysis A: General, Volume 116, Issues 1-2, p.5-47.
10. and G.V.C. Peacocke,2000. Fast Pyrolysis Processes for Biomass. Renewable and Sustainable. Energy Reviews, 4:1-73.
11. Bridgwater, A. V., 2003. Renewable fuels and chemicals by thermal processing of biomass. Chemical Engineering Journal 91:87-102.
12. Douglas, W.W., J.J. Ahern and K., Ochwat 2004. Assessment of biofuels in California and potential for future utilization. CISSCbiofuelsReport_DWW_JJA, California Inst. for the Study of Specialty Crops, California Polytechnic State University. 42p.
13. Ebeling, J.M., and B.M. Jenkins, 1985. Physical and chemical properties of biomass fuels. Transactions of the ASAE, 28(3): 898-902.
14. McKendry, P., 2002. Energy production from biomass (part 2): conversion Technologies. Bioresource Technology, 83: 47-54.
15. Olgun, H., M. Doğru ve C.R. Howarth,1999. Katı atıkların enerji dönüşümünde kullanılması ve gazlaştıncılar. IV. Ulusal Tesisat Mühendisliği Kongresi ve Sergisi, s.835-853.
16. Strehler, A., 1988. Biomass combustion technologies (heat from straw and wood). FAO. CNRE Guideline No: 1, 88 p.
17. Şen, S.M., 1986. Ceviz Yetiştiriciliği. 229s., Eser Matbaası, Samsun.
18. Taner, F., I Ardic, B, Halisdemir and E. Pehlivan, 2004. Biomass use and potential in Turkey. Biomass and Agriculture: Sustainability, Markets and Polices; OECD Publication Service, pp. 439-453.
19. Ünal, EL, 2001. Sap ve saman yakıcıların işletim ve tasarım parametrelerinin belirlenmesine yönelik model çalışması (Yayınlanmamış, Doktora Tezi). U.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Makinaları A.B.D.,H3s., Bursa.