Bu araştırma, Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bahçe Bitkileri Bölümü doku kültürü laboratuarında 1996'da yürütülmüştür. Araştırmada farklı karbon kaynaklarının ana kültür oluşumuna etkileri incelenmiştir. Çalışmada, doku kültürü metodu kullanılmış, misel geliştirme ortamı olarak Buğday-Agar besi ortamı, karbon kaynağı olarak da, glikoz, sakkaroz, dekstroz ve maltoz'un % 0.0, 0.5, 1.0 ve 2.0 dozları uygulanmıştır. Misel gelişme hızları, misel kuru ağırlıkları, en hızlı misel gelişme periyotları ve misel formları incelenmiştir. Kullanılan dozların misel ağırlığı üzerine etkilerinin önemli ve en fazla misel ağırlığının % 0.5 dozunda olduğu tespit edilmiştir. Aynı şekilde karbon kaynakları arasında da farklılıklar olmuş ve en ağır misel ağırlığı maltozdan elde edilmiştir. Misel gelişme hızları bakımından en iyi sonucu kontrol ile sakkaroz'un %0.5, 1.0,.2.0 dozları verirken, en yavaş gelişmeyi glikoz ve dekstroz vermiştir.

In this study, the effect of different carbon sources to formation of pure cultures were investigated using tissue culture methods. Wheat-Agar including, 0.5, 1.0 and 2.0 % of glucose, sucrose, dextrose, and maltose was used the as carbon source in the growth media. Growth rate, dry weight, peak growth periods and mycelia formations were investigated. The effects of doses of carbon sources upon mycelium dry weight was significant, and the highest mycelium dry weight was also obtained from carbon sources at 0.5%. Differences between carbon sources were recorded, and the highest dry weight of mycelium was obtained from maltose. The highest mycelium rate was obtained from control and all doses of sucrose and the lowest growth from glucose and dextrose.