Türkiye Florası İçin Yeni Bir Kayıt: Astrodaucus orientalis (L.) Drude var. eriocarpus (Boiss.) Woron. (Apiaceae) ve Tiplendirme

Astrodaucus orientalis (L.) Drude var. eriocarpus (Boiss.) Woron. taksonu Türkiye florası için yeni bir takson kaydı olarak verilmektedir. Türkiye florasında A. orientalis’ in altında sinonim olarak verilen bu takson İran florasında yeniden canlandırılıp var. olarak verilmektedir. Var. orientalis ile var. eriocarpus’un meyve yapılarındaki tüylenme yapısının çok farklı olduğu göz önünde bulundurularak İran florasındaki verilişinin daha doğru olduğu görülmüştür. Ayrıca her iki taksonun tipifikasyonu yapılmıştır.

___

  • Cullen J. (1972). In Davis, P.H. (ed.). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, 4: 523-525. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Davis P. H., Mill R. R. & Kit Tan (1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, vol. 10. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr.). (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, İstanbul.
  • Güner A., Özhatay N., Ekim T. &Başer K.H.C. (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, vol. 11 supp., Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Ghazanfar, S.A. & Edmondson, J.R. (eds.) (2013). Flora of Iraq 5(2): 1-349. Ministry of Agriculture & Agrarian Reform, Baghdad.
  • Hedge, I.C., Lamond, J.M. & Rechinger, K.H. (1987). Flora Iranica 162: 112-115. Akademische Druck- u. Verlagsanstalt, Graz.
  • Menemen Y., Aytaç Z. & Kandemir A. (2016). Türkçe Bilimsel Bitki Adları Yönergesi. Bağ Bahçe Bilim Dergisi 3 (3): 1-3
  • The International Plant Names Index (IPNI). (2008): http://www.ipni.org, (erişim tarihi: 13.01.2021).
  • The Plant List http://www.theplantlist.org, (erişim tarihi: 13.01.2021).
  • Menemen, Y. (2012). Astrodaucus. Şu sitede: Bizimbitkiler (2013). , [er. tar.: 11 03 2021].
  • Pimenov M.G., Jacquemoud F. (2020). Nomenclatural types of the Umbelliferae in P.E.Boissier’s oriental herbarium (G-BOIS). Phytotaxa, vol 466, No 1. doi.org/10.11646/phytotaxa.466.1
  • Tutin, T.G. & al. (eds.) (1968). Flora Europaea 2: 372. Cambridge University Press.