SOSYAL KONTROL VE DİN: DİNİN DİNDAR BİREYLER ÜZERİNDEKİ KONTROL GÜCÜ

Bu çalışmada öncelikle sosyolojide önemli kavramlardan biri olan sosyal kontrol ele alınarak açıklanacak ve sosyal kontrol teorisyenlerine ve onların geliştirdikleri teorilere değinilecektir. Daha sonra ise gayri resmi sosyal kontrol aracılarından biri olan dinin sosyal kontrol açısından nasıl bir işlev gördüğü ele alınacaktır. Din, toplumda önemli bir sosyal kontrol aracı olarak günümüz toplumlarında da önemini korumaya devam etmektedir. Özellikle din, dini bir cemaate bağlı olan dindar insanlar üzerinde kontrolünü ve etkisini daha güçlü bir şekilde göstermektedir. Bu bağlamda mevcut çalışmamızda dindar insanların hayatında dinin kontrolünü ve önemini ölçme amacıyla dini cemaatlere bağlı kişilerle yaptığımız mülakat sonuçlarına da kısaca yer verilecektir.

___

  • Akers, Ronald L. (2012). Criminological Theories, 2. baskı, UK: Routledge.
  • Aron, R. (2014). Sosyolojik Düşüncenin Evreleri, çev. Korkmaz Alemdar, 9. baskı, İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Aydınalp, H. (2018). Din ve Dünyevileşme-Kuzey Kıbrıs Örneği, İstanbul: Çamlıca Yayınları.
  • Azimli, E. (2022). Sosyal Kontrol ve Din, İstanbul: Dönem Yay.
  • Bayram, K. (2021). “Halk İnanışları: Karşılaştırmalı Epistemik Bir Bakış”, Halk İnanışları ve Uygulamaları, ed. Niyazi Akyüz, İhsan Çapcıoğlu. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Bektaş, Rahşan B. (2005). Suçlulukta Sosyal Kontrolün Kırılma Noktaları Üzerine Ankara ve Iğdır Cezaevlerinde Bir Araştırma, (yayınlanmamış doktora tezi) Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı, Ankara.
  • Berger, Peter L. (1995). “Dini Kurumlar”, çev. Adil Çiftçi, İzmir: DEÜ. İlahiyat Fakültesi Dergisi, (9), ss. 425-465. Black, D. (1976). The Behavior of Law, New York: Academic Press.
  • Burke, Roger H. (2009). An Introduction to Criminological Theory, 3. Baskı, London: Willan Publishing. Cohen, S. (1985). Visions of Social Control, Cambridge, UK: Polity Press.
  • Çaha, Ö. (2004). “Muhafazakâr Düşüncede Toplum”, Liberal Düşünce dergisi.
  • Durkheim, E. (2020). Toplumsal İşbölümü, çev. Özer Ozankaya, 4. baskı, İzmir: Cem Yayınevi.
  • Eserpek, A. (1979). Sosyal Kontrol, Sapma ve Sosyal Değişme, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Fichter, Joseph H. (2016). Sosyoloji Nedir, çev: Nilgün Çelebi, 3. baskı, Ankara: Anı yayıncılık.
  • Horwitz, Allan V. (1990). The Logic of Social control, New York: Plenum Press.
  • Innes, M. (2003). Understanding Social Control, ed. Mike Maguire, Berkshire, England: Open University Press. İçli, Tülin Günşen; Esra B. (1993). “İnformal Sosyal Kontrolün Sağlanmasında Ailelerin Gelir ve Eğitim Düzeyinin Önemi”, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, C. 10, S. 1.
  • Janowith, M. (1975). “Sociological Theory and Social Control”, American Journal of Sociology, C. 81, No: 1. Kızmaz, Z. (2005). “Sosyolojik Suç Kuramlarının Suç Olgusunu Açıklama Potansiyelleri Üzerine Bir Değerlendirme”, Cümhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 29, No: 2, ss. 149-174.
  • Korkmaz, A. ve Kocadaş, B. (2019). Toplumsal Sapma: Sapmanın Teorik Temelleri, 3. baskı, İstanbul: Doğu Kütüphanesi. Lara Helena K. (2009). Social Controls and Human Nature, El Paso, USA: LFB Scholary Publishing LLC.
  • Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü, çev. Osman Akınhay, Derya Kömürcü, Ankara: Bilim ve Sanat yayınları.
  • Okumuş, E. (2010). “Meşruluğun Sosyolojisi” Meşruluğun Toplumsal Gerçekliği, haz. Ejder Okumuş, İstanbul: İnsan Yayınları. Okumuş, E. (2005). Dinin Meşrulaştırma Gücü, İstanbul: Ark Kitapları-Özgü Yayıncılık.
  • Okumuş, E. (2019). Toplumsal Değişme ve Din, 5. baskı, İstanbul: İnsan yayınları.
  • Park, Robert E. ve Ernest W. B. (2017). Asimilasyon ve Sosyal Kontrol, çev. Pınar Sayar Kızılçalı, İstanbul: Pinhan Yayıncılık, 2017.
  • Pitts, Jesse, R. (1968). “Social Control”, International Encyclopedia of the Social Sciences, ed. David L. Sills, USA: The Macmillan Company & The Free Press, C. 14, s. 382.