Seydikemer İlçesi (Muğla) Topraklarının Özellikleri ve Kullanımı Üzerine Bir Değerlendirme

Seydikemer İlçesi Topraklarının Özellikleri ve Kullanımı Üzerine Bir Değerlendirme, adlı çalışma yöredeki toprakların fiziksel, kimyasalve kullanım özelliklerini ortaya çıkarmayı hedeflemektedir. İlçe toprakları hem yerinde tetkik edilmiş, hem de farklı noktalardan toprakörnekleri alınmıştır. Daha sonra alınan toprak örneklerinin laboratuvar ortamında analizleri yapılarak fiziksel ve kimyasal özellikleriortaya çıkarılmıştır.Seydikemer İlçesi toprakları, pedogenetik özelliklerine göre yapılan sınıflamada üst kategori tasnifine tabi tutulmuştur. Buna göre yöredealtı büyük toprak grubu yer almaktadır. Bu topraklardan en yaygın olanı kırmızı Akdeniz topraklarıdır. Bunu kahverengi orman, kolüvyal,kireçsiz kahverengi orman, alüvyal ve kırmızı kahverengi orman toprakları takip eder. Yöre topraklarında ana kaya, iklim vetopoğrafyanın etkileri görülmektedir. Ofiolitlerin yaygın olduğu sahalarda kireçsiz kahverengi orman; kalkerin yaygın olduğu yerlerdekırmızı Akdeniz toprakları; topoğrafyanın düz veya hafif eğimli yerlerinde ise alüvyal ve kolüvyal topraklar yer alır.Seydikemer İlçesi’nin farklı yerlerinden alınan toprak örneklerinde: kil %14-42, mil % 13.4-40.8, kum %27.2-60.8, toplam tuz 0.01-0.06,pH 7.5-7.8, kireç($CaCO_3$) 4.0-44.2, fosfor ($P_2;2O_5$) 0.45-8.47, organik madde 0.70-2.61 arasında değişmektedir. Bu değerlere göre ilçetopraklarında organik madde ve fosfor azlığı, kireç ve yer yerde kil oranlarının yüksekliği dikkati çekmektedir. Fosfor ve organik maddemiktarının yetersiz olduğu yerlerde, yetiştiriciliği düşünülen bitkilere makro ve mikro besin elementi takviyesi(gübreleme) önerilir. Ayrıcakil oranı yüksek araziler de drenaj sorunu da görülebileceğinden bahçe kurulumu öncesi drenaj sorununun giderilmesi gerekir.Seydikemer İlçesi topraklarının jeodinamik problemleri arasında erozyon, heyelan, taşkın ve kıyı kumulları yer almaktadır.

An Evaluation on the Properties and Use of Soils of Seydikemer District (Muğla)

An evaluation on the Properties and Use of Soils of Seydikemer District aims to reveal the physical, chemical and usage properties of the soils in the region. District lands were investigated on site, and soil samples were taken from different points. Later, the soil samples were analyzed in a laboratory environment, and their physical and chemical properties were revealed. Seydikemer District lands were subjected to the upper category classification in the classification made according to their pedogenetic features. Accordingly, there are six large soil groups in the region. The most common of these lands is the red Mediterranean lands. This is followed by brown forest, colluvial, limeless brown forest, alluvial and red brown forest soils. In the territory of the region, the effects of bedrock, climate and topography can be seen. Lime-free brown forest in areas where ophiolites are common; red Mediterranean soils where limestone is common; alluvial and colluvial soils are located on the flat or slightly sloping parts of the topography. The soil samples taken from different parts of Seydikemer District range as follows: Clay 14-42%, mil 13.4-40.8%, sand 27.2-60.8%, total salt 0.01-0.06, pH 7.5-7.8, lime ($CaCO_3$ ) 4.0-44.2, Phosphorus ($P_2;2O_5$ ) 0.45-8.47, and organic matter 0.70-2.61. According to these values, the scarcity of organic matter and phosphorus in the district lands, high levels of lime and clay in places are noteworthy. In places where the amount of phosphorus and organic matter is insufficient, macro and micro nutrient supplements (fertilization) are recommended to the plants that are considered to be cultivated. In addition, since the problem of drainage can be observed in the lands with high clay rate, drainage problem should be eliminated before the garden installation. Some of the geodynamic problems of the territory of the Seydikemer District are erosion, landslide, flood and coastal dunes.

PDF

___

Akalan, İ. (1983), Toprak Bilgisi, Ank., Üniv., Ziraat Fak., Yay no:878, Ankara.
Atalay, İ. (2011), Toprak Oluşumu, Sınıflandırması ve Coğrafyası, (5.Baskı), Meta Basım Matbaacılık Hizmetleri, İzmir.
Atalay, İ.-Gökçe Gündüzoğlu, A. (2015), Türkiye’nin Ekolojik Koşullarına Göre Arazi Kabiliyet Sınıflandırması, Meta Basım Matbaacılık Hizmetleri, İzmir.
Bağdatlı, M.C.-İstanbulluoğlu, A.-Bayar, N.A. (2014), Toprak ve su Kaynakları Potansiyelinin Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) Yardımıyla Belirlenmesi: Tekirdağ-Çerkezköy İlçesi Uygulaması, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Fen ve Mühendislik Dergisi, Sayı:14, 17-25, Afyon.
Baldwin, M-Kellog, C.E.-Thord, J. (1938), Soil Clasification. Soil and Man, U.S. Dept. Agric. Ybk 979-1001 pp.illus.
Bozyiğit, R. (1991), Eşençay (Kocaçay) Deltasının Jeomorfolojisi ve Coğrafik Özellikleri, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Konya.
Bozyiğit, R. (1997), Eşen Çayı Havzası’nın Jeomorfolojisi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış Doktora Tezi), İstanbul.
Bozyiğit, R. (2018), An Evaluation on the Hydrogeomorphological Properties of the Eşen Stream Basin, International Journal of Eurasia Social Sciences, Vol:9, Issue:32, pp.394-439.
Crocker, R.L. (1952), The plant factor in soil formation Australia., J.Sci. 21, 180-193.
D.M.İ. (2015): Fethiye ve Çevresindeki Meteorolojik İstasyonlarına Ait:
*Yıllık Meteoroloji Bültenleri.
*Günlük ve Aylık Meteoroloji Bültenleri.
Dokuchaev, V. V.,(1883), Russian Chernozem. Israel Program for Scientific Translations Ltd. (for USDA-NSF), S. Monson,
Dokuchaev, V.V. (1886), The Russian Stepppes., Dept. Agric. Min. Of Crown Domains fort he World’s Columbian Exposition St. Petesburg, Rusia.
Efe, R. (1999), Güney Marmara Bölümü Batısında Toprak Oluşumunu etkileyen Coğrafi Faktörler ve Toprak Özellikleri, Türk Coğrafya Dergisi, Sayı 34, 193-209, İstanbul.
Efe, R.(2000), Biyocoğrafya, MKM Yayıncılık, Bursa.
FAO-UNESCO, (1971-1981), Soil map of the world. 1: 5 000 000. Volume I. Legend. Prepared by the Food and Agriculture Organization of the United Nations. Unesco - Paris.
Jeny, H. (1941), Factors of Soil Formation A System of Quantitave Pedology, Dover Publications, Inc., New York.
Kazancı, N.-Uysal, F. (2008), Eşen Vadisi Pleyistosen Tortullarının Sedimantolojik İncelemesi, Ankara Üniversitesi, Bilimsel Araştırma Projesi, Kesin Raporu, Ankara.
Marbut, C.F.(1927), A Scheme for Soil Classification, First International Congress. Soil Scien, Protect 4, 1-31
Mater, B.,(1998): Toprak Coğrafyası, Çantay Kitabevi, İstanbul.
Mückenhausen, E.(1962), Enstehung, Eigenschaften und Sistematik der Boden der Bundersrepublik Deutschland. Frankfurt.
Seydikemer İlçe Tarım Müdürlüğü, (2014), Tarım ve Hayvancılık Verileri, Seydikemer.
Şenel, M.-Selçuk, H.- Bilgin, Z.R.-Şen, M.A.-Karaman, T.- Dinçer, M.A.- Durakan, E.- Arbaş, A.- Örçen, S.-Bilgin, C. (1989), Çameli (Denizli)- Yeşilova (Burdur)- Elmalı (Antalya) ve Dolayının Jeolojisi, MTA Rap no:9429 (Yayınlanmamış), Ankara.
Şenel, M.-Akdeniz, H.-Öztürk, E.M.-Özdemir, T.-Kadınkız, G.-Metin, Y.-Öcal, H.- Serdaroğlu, M.-Örçen, S. (1995), Fethiye(MuğlaKalkan (Antalya) ve Kuzeyinin Jeolojisi, MTA, Enst. Jeo. Etüt, Dairesi Yayını, Ankara.
Şenel, M. (1997a), 1/100 000 Ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları No:2, Fethiye-L 8 Paftası, MTA, Jeoloji Etüt Dairesi, Ankara.
Şenel, M.(1997b), 1/100 000 Ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları No:4, Fethiye- M 8 Paftası, MTA, Jeoloji Etüt Dairesi, Ankara.
T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı, Topraksu Gn. Müd.,(1984), Muğla İli Verimlilik Envanteri ve Gübre İhtiyaç Raporu, TOVEP Yayın No 15, Gn. Yayın no:15, Ankara.
TÜİK (2020): Nüfus İstatistikleri, Ankara.