Amaç: Lipopolisakkarit ile deneysel akciğer enfeksiyon modeli oluşturulmuş ratların serum/plazmalarında yangı mediatörleri ile organ hasar belirteçlerine veteriner hekimlik alanında kullanılan makrolid antibiyotiklerin etkisini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Toplam 198 adet rat kullanıldı. 6 adet rat 0. saat örnekleme zamanı için ayrıldı. 192 adet SpragueDawley ırkı rat; lipopolisakkarit (Escherichia coli 0111:B4, 0.5 mg/200 μl, intratraheal), lipopolisakkarit + tilozin (10 mg/kg, derialtı), lipopolisakkarit + tilmikosin (20 mg/kg, derialtı) ve lipopolisakkarit + tulatromisin (2.5 mg/kg, derialtı) uygulama grubu olmak üzere 4 eşit gruba ayrıldı. Uygulamalardan sonraki 0.5, 1, 1.5, 2, 4, 6, 12 ve 24. saatlerde genel anestezi altında kalpten kan örnekleri alındı. Serum tümör nekrozis faktör-α, interlökin-1β, interlökin-6 ve interlökin-10 düzeyleri ve plazma 13, 14-dihydro-15keto-prostaglandin F2α düzeyleri ELISA ile belirlendi. Serum C-reaktif protein, kreatin kinaz-MB, alkalen fosfataz, aspartat aminotransferaz, alanin aminotransferaz, üre, kreatinin, kolesterol ve trigliserit düzeyleri ise otoanalizörde belirlendi. Eğri altında kalan alan , maksimum konsantrasyon (Cmax) ve maksimum konsantrasyona ulaşma zamanı (tmax) farmakokinetik programla belirlendi.Bulgular: Makrolid antibiyotiklerin serum tümör nekrozis faktör-α ve 13, 14-dihydro-15-keto-prostaglandin F2α düzeylerini artırdığı belirlendi. Öneri: Veteriner sahada kullanılan makrolid antibiyotiklerin savunma sistemi üzerinde baskılayıcı etkileri olmayabileceği belirlendi. Ancak makrolid antibiyotiklerin immun sistem üzerinde etkilerinin net olarak anlaşılabilmesi için özellikle doza bağlı etkilerinin araştırılması gerektiği kanaatine varıldı.

Aim: The aim of this study was to determine the effect of macrolide antibiotics using in veterinary area on serum/plasma inflammatory mediators and organ damage markers in lipopolysaccharide-induced pulmonary damage rats. Materials and Methods: Total 198 Sprague-Dawley rats were used. Six rats were used for a 0th sampling point for all groups. 192 rats were divided into four equal groups as lipopolysaccharide (Escherichia coli 0111:B4, 0.5 mg/200 μl, intratracheal), lipopolysaccharide + tylosin (10 mg/kg, subcutaneously), lipopolysaccharide + tilmicosin (20 mg/kg, subcutaneously) and lipopolysaccharide + tulathromycin (2.5 mg/kg, subcutaneously). After the treatments, blood samples were collected by cardiac puncture under anesthesia at 0.5, 1, 1.5, 2, 4, 6, 12 and 24 hours. Serum tumor necrosis factor α, interleukin-1β, interleukin-6, interleukin-10 levels, and plasma 13, 14-dihydro-15-ketoprostaglandin F2α levels were determined by ELISA, while serum C-reactive protein, creatine kinase-MB, aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase, alkaline phosphatase, cholesterol, triglyceride, blood urea nitrogen and creatinine levels were determined by otoanalyzer. Area under the concentration time curve , maximal concentration in plasma or serum (Cmax) and time to reach Cmax (tmax) values were determined by pharmacokinetic computer program.Results: Macrolide antibiotics increased serum tumor necrosis factor α and plasma 13, 14-dihydro-15-keto-prostaglandin F2α levels.Conclusion: Macrolide antibiotics used in veterinary area may no shown depression on immune system. Hovewer, investigation is need that especially dose-depended manner effects of macrolide antibiotics on immunosystem.