Çocuk parkları ile toplu taşıma araç- larının Enterobius vermicularis kontaminasyonu yönünden incelenmesi

Bu çalışmanın amacı Afyonkarahisar’da çocuk parkları ile toplu taşıma araçlarının Enterobius vermicularis kontaminasyonu açısından değerlendirilmesidir. Araştırma il merkezinde çalışan ve rastgele seçilen 38 toplu taşıma aracı ile yine merkezde bulunan ve rastgele seçilen 9 farklı çocuk parkında yürütülmüştür. Selofan bant tekniği kullanılarak incelenen ve çocuk parklarından temin edilen 126 örneğin hiçbirisinde E. vermicularis yumurtasına rastlanmazken, toplu taşıma araçlarından temin edilen ve aynı yöntemle incelenen 150 örneğin 2’sinde (% 1.33) E. vermicularis yumurtası tespit edilmiştir. Afyonkarahisar’da toplu taşıma araçlarının E.vermicularis’in bulaşmasında etkili olabileceği ve toplu kullanıma açık alanlarda hijyene daha fazla dikkat edilmesi gerektiği gözlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Enterobius vermicularis, kontaminasyon

Investigation of Enterobius vermicularis contamination in playgrounds and public transportation vehicles

The aim of this research was to investigate Enterobius vermicularis contamination in playgrounds and public transportation vehicles in Afyonkarahisar province. The research was conducted in randomly selected 38 public transportation vehicles providing service in the city centre and in randomly selected 9 playgrounds. E. vermicularis eggs were not detected in any of the 126 samples taken from the playgrounds using the cellophane tape method. On the other hand, the examination of the 150 samples taken from public transportation vehicles by the same method demonstrated the presence of E. vermicularis eggs in 2 (1.33%) of the samples. It was concluded that public transportation vehicles may play a role in the transmission of E. vermicularis. Therefore, hygiene conditions should be improved in public areas.

Keywords:

Enterobius vermicularis, contamination,

PDF

___

Altındiş M, Aktepe OC, Çetinkaya Z, Çiftçi İH, Kıyıldı N, Ak- bıyık E, 2004. AKÜ Tıp Fakültesi Hastanesinde Parazit Saptanma Oranları. Kocatepe Tıp Derg, 5, 29-32.
Anderson C, 2000. Nematode Parasites of Vertebrates: The- ir Development and Transmission. 2nd edition, CABI Publishing, Wallingford, Oxon, UK, p: 236.
Atias A, 1999. Enterobiosis u Oxiuriosis, in: Parasitologia Medica, Ed; Atias A, Editorial Mediterraneo, Santiago, Chile, pp: 188-193.
Crompton DWT, 1993. Human nutrition and parasitic infec- tion. Parasitology, 107, 1-190.
Crompton DWT, 2002. Nesheim MC. Nutritional impact of intestinal helminthiasis during the human life cycle. Ann Rev Nutr, 22, 35-39.
Daldal N, Karaman Ü, Aycan ÖM, Çolak C, Miman Ö, Çelik T, Atambay M, 2007. Çocuk yuvası ve yetiştirme kurumun- daki çocuklarda bağırsak parazitleri yaygınlığının ince- lenmesi. İnönü Üniv Tıp Fak Derg, 14, 231-235.
Eurasian J Vet Sci, 2011, 27, 4, 251- 253 Dedeoğlu and Kozan