ŞANGHAY İŞBİRLİĞİ ÖRGÜTÜ ÜYELERİNİN KATMA DEĞERİ YÜKSEK ÜRÜN İHRACATINDAKİ UZMANLAŞMA DÜZEYLERİ

Son yıllarda küresel bazda giderek önemi artan Şanghay İşbirliği Örgütü, bünyesinde barındırdığı ülkeler ile Dünyanın önemli entegrasyonları arasında yerini almaya başlamıştır. Örgüt oluşum olarak yeni kurulmuş olsa da, kısa süre içerisinde kat ettiği yol bakımından hatırı sayılır bir entegrasyon olmayı başarmıştır. Ayrıca örgüt birçok ülke açısından (özellikle ihracat çeşitlendirmesine giden ülkeler bakımından) yeni bir pazar konumuna gelmiştir. Bu nedenle, söz konusu örgütün ihracattaki uzmanlaşma düzeyinin hangi seviyede olduğunu belirlemek oldukça önemlidir. Bu bağlamda, çalışmada, Şanghay İşbirliği Örgütü Üyeleri’nin 2000 ile 2016 yılları arasındaki ihracat uzmanlaşma düzeylerinin (rekabet güçlerinin) belirlenmesi amaçlanmıştır. Örgüt üyelerinin ihracatındaki uzmanlaşma düzeylerinin ölçülebilmesi maksadıyla; Balassa Endeksi, Vollrath Endeksi, Net Ticaret Endeksi, İhracat-İthalat Oranı Endeksi, Lafay Endeksi, Ticaret Dengesine Katkıyı Ölçen RCA Endeksi kullanılmıştır. Ayrıca, Şanghay İşbirliği Örgütü Üyeleri’nin katma değeri yüksek (inovatif) ürün grubu ihracatındaki uzmanlaşma düzeyi SITC Teknoloji Sınıflandırması bazında analiz edilmiştir. Çalışmada hesaplanan endeks değerleri birbirleriyle paralellik göstermiştir. Bu eksende, çalışmada elde edilen sonuçlar, Şanghay İşbirliği Örgütü’ne üye ülkelerin ağırlıklı olarak emek ve hammadde yoğun ürünlerin ihracatında uzmanlaşmış olduğunu göstermektedir. Diğer bir deyişle, Şanghay İşbirliği Örgütü üyeleri katma değeri düşük ve inovatif olmayan ürünlerin ihracatında uzmanlaşmıştır. Çin’in belli başlı inovatif ürün ihracat üstünlüğü dışında Şanghay ülkelerinin katma değeri yüksek ürünlerin ihracatında rekabet gücü bulunmamaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Şanghay İşbirliği Örgütü, Uzmanlaşma, Rekabet Gücü, Lafay Endeksi

PDF

___

Azarkan, E. (2009). The Relations Between Central Asian and United States, China and Russian within the Framework of the Shanghai Cooperation Organization. Alternatives Turkish Journal of İnternational Relations, 1-21.
Balassa, B. (1965). Trade Liberalisation and "Revealed" Comparative Advantage. The Manchester School of Economic and Social Studies, 99-123.
Balassa, B. (1977). Revealed Comparative Advantage Revisited: An Analysis of Relative Export Shares of the Industrial Countries 1953-1971. The Manchester School, 327-344.
COMTRADE. (2018). 10 2018, 07 tarihinde World Integrated Trade Solution: https://wits.worldbank.org/WITS/WITS/Restricted/Login.aspx adresinden alındı
Çeştepe, H. (2012). Türkiye'nin Seçilmiş Ortadoğu Ülkeleriyle Ticaretinin Analizi. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 23-43.
Çolakoğlu, S. (2004). Şanghay İşbirliği Örgütü'nün Geleceği ve Çin. Uluslararası İlişkiler, 173-197.
Desai, F. P. (2012). Trends in fragmentation of production: A comparative study of Asia and Latin America. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 37, 217-229.
Eren, E. (2017). Şanghay İşbirliği Örgütü ve Türk Dış Politikasında Gelecek Perspektifi. Stratejic Public Management Journal, 77-94.
Erkan, B. (2012). BRIC Ülkeleri ve Türkiye'nin İhracat Uzmanlaşma ve Rekabet Düzeylerinin Karşılaştırmalı Analizi. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 101-131.
Erkan, B. (2016). Türkiye'nin Canlı Hayvan, Et ve Deniz Ürünleri İhracatındaki Rekabet Gücünün Analizi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1843-1864.
Erkan, B., Erdoğan, N., & Kara, O. (2018). The Power of Competitiveness of the Toy Sector in Turkey and the Neccesity of Specialized Toy Organized Inustrial Zones.
O. Kara (Dü.) içinde, Global and Regional Studies in terms of Economical and Social Issues (s. 10-30). Almatı / Kazakistan: Al-Farabi Kazakh National University .
Khatibi, A. (2008). Kazakhstan's Revealed Comparative Advantage Vis-A-Vis the EU 27 . ECIPE Working Paper, 1-13.
Kösekahyaoğlu, L., & Sarıçoban, K. (2017). Ticaret Sonrası Verilerle Rekabet Gücünün Ölçülmesinde Kullanılan İndeksler Üzerine Bir Literatür Taraması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 424-444.
Reyes, G. U. (2014). Examining the Revealed Comparative Advantage of the ASEAN 6 Countries Using the Balassa Index and Lafay Index. Journal of Global Business and Trade, 10(1), 1-12.
Sarı, A. A. (2015). Tacikistan Ülke Raporu. İstanbul: İslam Dünyası Sivil Toplum Kuruluşları Birlği Gençlik Kurulu.
SCO. (2017). Shangai Cooperation Organization About SCO. 02 28, 2018 tarihinde Shangai Cooperation Organization: http://eng.sectsco.org/about_sco/ adresinden alındı
Sujova, A., Hlavackova, P., & Marcinekova, K. (2015). Evaluating the Compettiveness of Wood Processing Industry. Original Scientific Paper, 281-288.
Vollrath, T. L. (1991). A Theoritical Evaluation of Alternative Trade Intensty Measures of Revealed Comparative Advantage. Weltwirtschaftliches Archiv, 265-280.
Yıldırım, B. (2006, 07 17). Dünya Gündeminde Şanghay İşbirliği Örgütü (Dış Politikaya Yansımaları). 03 19, 2018 tarihinde Türk Asya Stratejik Araştırmalar Merkezi: http://www.tasam.org/tr-TR/Icerik/415/dunyanin_gundeminde_sangay_isbirligi_orgutu_dis_politikaya_yansimalari adresinden alındı
Zaghini, A. (2005). Evaluation of Trade Pattern in the New EU Member States. Economics of Transition, 629-658.
Zeyrek, C. (2010). Orta Asya'da Etkin Bölgesel Bütünleşme Çabaları: Şanghay İşbirliği Örgütü. Ege Akademik Bakış , 871-884.