ENGELSİZ BİREY ENGELSİZ MUTFAK

Gastronomi; yemek ve kültür kavramını birleştiren Türkiye’nin sahip olduğu coğrafik, iklimsel çeşitlilik ve birçok kültüre ev sahipliği yapması sonucunda oluşan kültürel etkileşim ile mutfak kültürüne çeşitlilik kazanmış bir bilim dalıdır. Engelli; doğuştan veya sonradan herhangi bir hastalık veya kaza sonucu bedensel, zihinsel, ruhsal, duyusal, sosyal yetilerini çeşitli derecelerde kaybetmiş, normal yaşamın gereklerine uyamayan kişilerdir. Engelli bireylerin sayısı dünya nüfusunun yaklaşık %10’unu, ülkemizde de yaklaşık %12’sini oluşmaktadır. Engelliler, toplumun dezavantajlı kesimlerindendir ve engellilerin en temel sorunu eğitimdir. Engelli bireylere eğitim, özel eğitim rehabilitasyon merkezleri tarafından verilmektedir. Rehabilitasyon merkezlerinde eğitim alan bireylerin amacı ileride yalnız kaldıkları zaman tek başlarına hayatlarını kimseye muhtaç olmadan idame ettirebilmektir. Engelli bireylerin toplumda yer edinmesi ve sosyalleşmesi için özel eğitim rehabilitasyon merkezlerinde aldıkları eğitimler yeterli değildir. Türkiye genelindeki rehabilitasyon merkezlerine, bünyelerinde Gastronomi ve Mutfak Sanatları bölümü barındıran üniversitelerin verdiği destekle “Engelsiz Birey Engelsiz Mutfak” adı altında bir mutfak atölyesi tasarlanıp ve kurulması hedeflenmiştir. Bu nedenle Gaziantep’te bulunan Şahinbey Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi’nin bünyesinde örnek olarak “Engelsiz Birey Engelsiz Mutfak” mutfak atölyesi kuruldu. Kurumda bulunan hafif derecede Mental Retardasyon (MR) (down sendromlu, zihinsel engelli), Yaygın Gelişimsel Bozukluk (otizm, aspergel vs.) ve Özgül Öğrenme Güçlüğü tanısı bulunan 8 gönüllü öğrenciye Gaziantep Üniversitesi Gastronomi ve Mutfak Sanatları bölümünün desteği ile 3-6 ay süre aralığında temel pastacılık eğitimi verildi. Bu eğitimin sonunda engelli bireylerin kendilerini daha rahat, kendinden emin, bilinçli, özgür hissetmeleri sağlandı. Engelli bireylerimizin hayatlarını bir rutinden çıkartıp onların hayatlarına dokunarak renk katmak, özgüvenlerini arttırmak, el becerilerini geliştirmek, bir şeyleri yapabildiklerini onlara hissettirerek başarıya olan inancı arttırmak olan hedefimize ulaştık. Sadece engelli bireylere değil ailelerine ve topluma da onların verilecek destekle birçok şeyi başarabileceklerini kanıtlayarak toplumsal farkındalık oluşturuldu.

___

  • ANONİM, 2015. MEGEP, “Zihinsel Engelliler”, Ankara, s. 3-22 ANONİM, 2006c. MEGEP, “Hamur Tatlıları”, Ankara ANONİM, 2006d. MEGEP, “Meyveli Tatlılar”, Ankara ANONİM, 2006e. MEGEP, “Kuru Pastalar”, Ankara ANONİM, 2007. MEGEP, “Basit Tatlılar”, Ankara BURCU, E. 2011, Türkiye’deki Engelli Bireylere İlişkin Kültürel Tanımlamalar: Ankara Örneği, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, Cilt 28, Sayı1 DURHAN, M., TANBOĞA, İ. 2016. “Down Sendromlu Çocuklarda Uyku Apne Sendromu Ve Ağız Diş Sağlığı”, Atatürk Üniv. Diş Hek. Fak. Dergisi, Cilt:26, Sayı: 3, Yıl: 2016, Sayfa: 511-516 DUR, Ş., MUTLU, B. 2018. “Otizm Spektrum Bozukluğu ve Hemşirelik Yaklaşımı”, Hemşirelikte Eğitim Ve Araştırma Dergisi, Yıl:18, Cilt:15, Sayı:1, s. 45-50 GÖKBAY, Z. İ., ERGEN, A. ve ÖZDEMİR, N. (2011), Engelli Bireylerin İstihdamına Yönelik Bir Vaka Çalışması: “Engelsiz Eğitim”, Dergi Park, C.9.S.36. Temmuz, 1-8. KORUCU, N. 2005. “Türkiye’ De Özel Eğitim Ve Rehabilitasyon Hizmeti Veren Kurumların Karşılaştığı Güçlüklerin Analizi: Kurum Sahipleri, Müdür, Öğretmen Ve Aileler Açısından”, Yüksek Lisans Tezi, s.23-25 ÖZTÜRK, M. Türkiye’de Engelli Gerçeği, s.9-18, MÜSİAD Cep Kitapları: 30. İstanbul 2011 ÖZBULUT, M. ve SAYAR, Ö. Ö. (2009) “Bir Sosyal Dışlanma Fotoğrafı* -Engelli Bireylerin Toplumla Bütünleştirilmesine Yönelik Tespit, Bilgilendirme ve Veri Tabanı Oluşturma Çalışması (ÖZVERİ-Malatya) Projesi Araştırma Sonuçları” , Aile ve Toplum Eğitim-Kültür Ve Araştırma Dergisi Yıl: 11 Cilt: 5 Sayı: 17 Nisan-Mayıs-Haziran ÖZEN, K., 2015. “Özel Öğrenme Güçlüğü Tanısı Almış 7-9 Yaş Çocukların Geliştirdikleri Zihin Kuramı Yeteneklerinin Sağlıklı Gelişim Gösteren Grup İle Karşılaştırılması”, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, Vol 1, No Suppl2 RUKİYE, K., Devlet, P., Canan, Ç., Çağla, B., Banu, U. 2014. “Özel Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezlerinde Uygulanan Zihinsel Engelli Birey Destek Eğitim Programının Hafif Düzeyde Zihinsel Engelli Çocukların Görsel Algı Düzeylerine Etkisi”, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, Sayı:36, s.327-340, ISSN: 2458-9071 Türkiye İstatistik Kurumu. “Metaveri - Engellilerin Sorun Ve Beklentileri Araştırması, 2010”. http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1017 YİĞİTTER, A., KAVAK, Z. 2006. “Anne Karnında Down Sendromu Tanısına Güncel Yaklaşımlar ve Bir Olgu Sunumu”, Türkiye Aile Hekimliği Dergisi, Cilt:10, Sayı:4