Toplumsal ve ekonomik kalkınmanın en önemli öğelerinden olan doğal kaynakların, planlı ve verimli bir şekilde kullanılarak korunması için kalıcı politikaların oluşturulması kaçınılmaz bir zorunluluktur. Plansız ve bilinçsiz yapılanma, turizm, karayolları, demiryolları vb. yatırımlar için verimli tarım arazileri ve özellikle çevre tahrip edilmektedir. Verimli araziler ve tarım topraklarının korunmasını sağlayacak hukuki düzenlemeler ise oldukça yetersiz olup, bu konuda yetkili kuruluşların belirlenememesi de önemli bir sorun olarak ortaya çıkmaktadır. Maden, tarım ve orman arazilerinin değişik faaliyetler sonucu bozulmalarının önüne geçilmesi, bozulmuş arazilerin ıslahı, gelecek nesillere kullanılabilir ve verimli olarak sürdürülebilir arazilerin bırakılmasında küreselleşme döneminde tüm dünya ülkelerinin özellikle üzerinde durması gereken ortak sorunların başında gelmektedir. Çalışmamızda çeşitli faaliyetler sonucu tahrip olan, bozulan arazilerin doğaya yeniden kazandırılmasında yapılan mevzuat çalışmalarının gerekliliği üzerinde durulmuş ve Kazakistan’daki mevcut durum ve çalışmalar örneklerle değerlendirilmeye çalışılmıştır

Establishing long-term policies for the protection of natural resources, by using them in a planned and efficient manner, which are one of the most important elements of social and economic development. Unplanned, unsustainable residential construction, tourism, unreasoned construction of cars and railways, as well as mining, alumina establishment of factories and plants lead to the active destruction of fertile land. Unfortunately, the legislative provisions protecting fertile land very insufficient, moreover difficult to determine the structures involved in the matter. In this study examines the work in the legislative sphere aimed at the restoration of damaged land- recultivationand also presents the experience of Kazakhstan in this area