Türkçedeki Bazı Ulaçların Anadili Rusça, Arapça Ve İngilizce Olanlara Öğretimi
Günümüzde Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen bireylerin çoğunluğunun ana dilinin Rusça, Arapça ve İngilizce olması nedeniyle bu çalışma Türkçedeki ulaçların Rusça, Arapça ve İngilizcedeki karşılıklarını bulmaya çalışmaktadır. Çalışmada özel olarak Türkçedeki bazı ulaçların Rusça, Arapça ve İngilizcedeki karşılıkları, kullanıldığı yerler araştırılmıştır. Çalışmada anadili Rusça, Arapça ve İngilizce olanların Türkçenin köken ve yapı bakımından farklı dil ailesinden olasından dolayı Türkçedeki ulaçları öğrenirken zorlanma nedenlerine ulaşılmaya çalışılmıştır.
___
- Altunkaya, Faut (2003), İngilizce-Türkçe çeviri öğretimi dilbilimsel kılavuzu, Ankara. Avşar, Erkan (2004), Arap gramerine giriş 1, sarf, İstanbul. Benhür, Hadi (1993), Türkiye Türkçesinde sıfat-fiil ve zarf-fiil eklerinin fonksiyonları, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.Bozel, Mutlu (2008), Türkiye Türkçesindeki türemiş adların aldıkları yapım eklerine göre anlam ve görev özellikleri, bu konudaki bilgi ve bulguların ilköğretim 2. kademe Türkçe (dilbilgisi) derslerinde kullanılması, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Çörtü, Mustafa Meral (1997), Arapçada temel cümle kuruluşu ve tercüme teknikleri, İstanbul._________________(1998), Arapça Dilbilgisi Nahiv, İstanbul.Dietrich, Ayşe (2006), Rusça grameri, Ankara.
- ISSN: 2651-5067
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2016
- Yayıncı: Musa ÇİFCİ