G. R. HAWTING, Kevser ÖZDOĞAN, Çevirmen: Kevser ÖZDOĞAN

Zemzem’in ve ‘Kâbe’nin Kuyusu’nun Kaybolması ve Yeniden Bulunması

Zemzem ve Kâbe’de bulunan kuyunun kaybolması ve tekrar bulunması hakkında birçok rivayetler mevcuttur. Rivayetlerde Zemzem kuyusunun kaybolup yeniden bulunması ve önemi hakkında farklı yorumlar görülmektedir. Çoğu kaynaklarda Abdülmuttalip’in rüyasında gördüğü çukurun Zemzem kuyusunun yeri mi yoksa kutsal eşyaların gömüldüğü Kâbe’deki çukur mu olduğu konusu belirsizliğini korumaktadır. Aynı belirsizlik yine Zemzem kuyusunun Cürhümiler zamanında kaybolmasında görülmektedir Cürhümi kabilesinin Mekke’den sürülmeden önce Zemzem kuyusunun kuruduğunu ve Kâbedeki değerli kutsal eşyaları çukura gömdükleri bilinmektedir. Ancak eşyaların gömülen yerin Zemzem kuyusunun mu olduğu ya da Kâbe’nin içindeki çukur mu olduğu hususu tartışılmaktadır. Bunun neticesinde Zemzem kuyusu sadece Kâbe’nin içindeki çukurla ilişkilendirilmemiştir. Bu anlam da Zemzem ve Kâbe’nin kuyusunun kaybolup yeniden bulunması yönündeki farklı rivayetlerin arka planı açıklanarak durumun önemi açıklığa kavuşturulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

İslam Tarihi, Zemzem, Kâbe Kuyusu, Kâbe, Mekke, Cürhüm, Kureyş

PDF

___

Abdürrezzâk b. Hemmâm. el-Muṣannef. Beyrut: 1970.
Barthold, Wilhelm. “Tibet”. Encyclopaedia of Islam. Leiden: E. J. Brill, 1913-1936.
Bezold, Carl. Die Schatzhōhle. 2 cilt. Leipzig: 1883-88. Buber, S. (ed.). Midrash Tanḥūmā. Wilna: 1885.
Collins, Michael Francis. “The hidden vessels in Samaritan tradition”. Journal for the Study of Judaism. 3: 97-116, Leiden: Brill, 1972.
Dozy, Reinhart. Die Israeliten zu Mekka. Leipzig: 1864.
el-Fâsî, Ebu’t-Tayyib Takiyyüddin Muhammed, Şifâ’ül-ġarâm. Cairo: 1956.
Fahd, Toufic. Le pantheon de l’arabie centrale a la veille de l’higire. Paris: 1968.
Fâkihî, Ebu Abdillah Muhammed b. İshak. Târîḫu Mekke. MS Leiden. Gaster, Moses. The Samaritans. Their history, doctrine and literature. London: 1925.
Ginzberg, Louis. The legends of the Jews. Philadelphia: 1911-38.
Grünbaum, Max. Neue Beiträge zur semitischen Sagenkunde. Leiden: 1893.
Hawting, Gerald Richard. Aspects of Muslim political and religious history in the 1st/7th century, with special reference to the development of the Muslim sanctury. Doktora tezi, University of London, 1978.
Hirschfeld, Hartwig. New researches into the composition exegesis of the Qoran. London: 1902.
Isser, Stanley Jerome. The Dositheans. Leiden: 1976.
İbn Hişam, Cemalüddin Abdülmelik. es-Sîretü’n-Nebeviyye. 2. Baskı. Kahire: 1375/1955.
İbn Mâce, Muhammed b. Yezid. es-Sünen. Cairo: 1952.
İbn Sa’d, Ebu Abdillah Muhammed. Kitâbü’ṭ-Ṭabaḳāti’l-kebîr. Leiden: 1904-21.
Juynboll, Gautier Hendrik Albert. “The date of the great fitna”. Arabica 20: 142-59, Leiden: Brill, 1973.
Kippenberg, Hans Gerhard. Garizim und Synagoge. Berlin: 1971.
Levi Della Vida, Giorgio. “Othmān b. Affān”. Encyclopaedia of Islam. 6: 1008-1011, 1. baskı. Leiden: E. J. Brill, 1913-1936.
MacDonald, John. (ed.). Memar Marqah. Berlin: 1963.
MacDonald, John. (ed.). The Samaritan chronicle no. II. Berlin: 1969.
MacDonald, John. The theology of the Samaritans. London: 1964.
Mes’ûdî, Ebu’l-Hasen Ali b. Hüseyin. et-Tenbîh. Cairo: 1938.
Sidersky, D. Origines des legendes musulmanes. Paris: 1933.
Smith, William Robertson. The religion of the Semites. 2. baskı. London: 1894.
Taberî, Muhammed b. Cerir. Târîḫ. Leiden: 1879-1901.
Taberî, Muhammed b. Cerir. Tefsir. Cairo: 1954.
Wallis Budge, Ernest Alfred. The cave of treasures. London: 1927.
Wansbrough, John. Quranic Studies. Oxford: 1977.
Wellhausen, Julius. Reste arabischen Heidentums. 3. baskı. Berlin: 1927.
Wensinck, Arent Jan. “Muhammad und die Propheten”. Acta Orientalia 2 (1924).
Wensinck, Arent Jan. The ideas of the western Semites concerning the navel of the earth. Verhandelingen der Koninklijke Akademie van Wetenschappen 17/ 1. Amsterdam: J. Müller, 1916.
Wüstenfeld Ferdinand. (tr.). Geschichte der Stadt Medina. ch. 6. Göttingen: 1860.
Wüstenfeld, Ferdinand. Die Chroniken der Stadt Mekka. Leipzig: 1858.
Ya’kûbî, Ebu’l-Abbas Ahmed. Târîḫ. Beyrut: 1390/1970.
Yâkut el-Hamevî. Muʿcemü’l-Büldân. Leipzig: 1866.