Öz Gālib Dede, Mehmed Es‘ad, keza Şeyh Gālib (1171/1757-1213/1799), Türk şairi, dîvân edebiyatının beş büyük temsilcisinin sonuncusu. 1171/1757 yılında İstanbul’da Yenikapı Mevlevîhânesi’nde dünyaya geldi. Mevlevîlerin muhitinde Gālib’in en iyi arkadaşı, ölümü üzerine meşhur mersiyesini yazdığı şair ve biyografi yazarı Esrâr Dede (ö. 1211/1797) idi. Gālib büyük ölçüde şöhretini mesnevîsi Hüsn ü ‘Aşk’a borçludur. Klâsik okulun en zengin farklı formlarını ve şiir veznine ait numunelerini ihtiva eden ve yüksek standartta birçok şiirleri içeren dîvânı, münekkitlerin çoğu tarafından ekseriya ikinci sınıf [bir eser] olarak nitelendirilmiştir, çünkü çok parlak ve olağanüstü mesnevîsi, onlara göre, yazdığı diğer her şeyi gölgede bırakmıştır. Hüsn ü ‘Aşk, mistik aşka dair simgesel bir hikâyedir. Gālib, dîvân şiirinin son büyük temsilcisi olarak, Osmanlı Türk edebiyatı tarihinde eşsiz bir yer işgal eder.