Türk İdare Teşkilatında Bağlı Ortaklıklar

Öz Bağlı ortaklıklar çoğunluk payı kamuya ait anonim şirketler olarak kendine has bir hukuki yapıya sahiptir. Yapılan araştırmalar sonucu bağlı ortaklıkların öğretide bağımsız bir şekilde konusunu teşkil ettiği bir çalışmaya rastlanılamadı. Hâlbuki bağlı ortaklıklar, kamunun çoğunluk paylarına sahip olduğu bir anonim şirket olarak oldukça ilginç bir hukuki statüsü bulunduğu izlenimi vermektedir ve ayrı bir incelemeye muhtaçtır. Bu çalışmada bağlı ortaklıkların Türk İdare Teşkilatı içerisindeki yeri ve önemi belirlenmeye çalışılmıştır. Daha sonra bağlı ortaklıkların idari yapısı, personel rejimi, denetimi ve özelleştirilmesiyle ilgili açıklamalara yer verilmiştir. Yapılan araştırmalarda bağlı ortaklık ile ilgili mevzuatta düzenli bir birlik olmadığı görülmüştür. Hukuki belirlilik açısından bu eksikliğin giderilmesi elzem görülmektedir.

___

  • Yıldırım, R. (2014). Türk İdare Rejimi Dersleri Cilt 1. Konya : Mimoza Yayıncılık.
  • Yanık, M. (2008). "Anayasa Mahkemesi Kararları Işığında Özelleştirme Yüksek Kurulu". Hukuk, Ekonomi ve Siyasal Bilimler Aylık İnternet Dergisi.
  • Ünal, F. F. (2000). Özelleştirmenin Kamu İktisadi Teşebbüslerinde Verimlilik Üzerine Etkisi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Tekin, A. G. (2003). KİT'lerin Yönetim Yapısının Kurumsal Yönetişim İlkeleri(Corporate Govarnace) Açısından İrdelenmesi. Ekonomistler Bülteni.
  • Serim, B. (1988). Sözleşmeli Personelin Hukuki Statüsü. Amme İdaresi Dergisi, 135- 154.
  • Savaş, V. F. (1998). Anayasa Mahkemesi ve Özelleştirme(İktisadi Yaklaşım). Anayasa Yargısı Dergisi, 79-98.
  • PETKİM. (2014). 2014 Faaliyet Raporu. PETKİM.
  • Özelleştirme İdaresi Başkanlığı. (2013). Özelleştirilen Çimento Fabrikalarının Genel Faaliyet Bilgileri. Mart 19, 2016 tarihinde Özelleştirme İdaresi Başkanlığı: http://www.oib.gov.tr/program/uygulamalar/cimento_genel.htm adresinden alındı.
  • Köroğlu, Ö. T. (2012). "Kamu İktisadi Teşebbüslerinin 1980'den Sonra Geçirdikleri Dönüşüm Süreci ve İstihdam Sistemine Etkileri". Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 453-475.
  • Gülmez, M. (1986). T.C. Devlet Teşkilatı Rehberi. Ankara: Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü.
  • Gözübüyük, A., & Tan, T. (2010). İdare Hukuku Cilt 1. Ankara: Turhan Kitabevi Yayınları.
  • Gözler, K. (2011). 5018 ve 6085 Sayılı Kanunlarda Bazı İdare Hukuku Terimlerinin Yanlış Kullanımı Üzerine. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 837- 919.
  • Gözler, K. (2009). İdare Hukuku Dersleri. Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları.
  • Gözler, K. (2009). İdare Hukuku. Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları.
  • ETİ Alüminyum. (2016, Mart 19). Seydişehir Eti Alüminyum Tesisi. Mart 19, 2016 tarihinde ETİ Alüminyum: http://www.etialuminyum.com/trtr/Tesisler/Sayfalar/Seydisehir-Eti-Aluminyum-Tesisi.aspx adresinden alındı Gözler, K. (2009). İdare Hukuku. Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları.
  • Doğan, M. N. (2012). Rakamlarla Özelleştirme. Ankara: Özelleştirme İdaresi Başkanlığı.
  • Devlet Personel Başkanlığı. (2015, Aralık 31). Kamu İktisadi Teşebbüslerine İlişkin Sayısal Veriler. Mart 26, 2016 tarihinde Devlet Personel Başkanlığı: file:///C:/Users/tosh%C4%B1ba/Downloads/kit_ist_baz_dolu_kadro_dagilim_3 12015.pdf adresinden alındı.
  • Danıştay Kararı, E. 2008/770, K.2008/2337 (Danıştay İdari Dava Daireleri Genel Kurulu Şubat 11, 2008).
  • Danıştay Kararı, E. 2005/7873, K. 2007/7894 (Danıştay 13. Dairesi Kasım 27, 2007).
  • Çalışkan, A. Z., & Deniz, Y. (2014). Provincial Administrative Structure Of Turkish Administrative. The Macrotheme Review, 61-63.
  • Çağlayan, R. (2015). İdare Hukuku Dersleri. Ankara: Adalet Yayınevi.
  • Atasoy, V. (1993). Türkiye'de Kamu İktisadi Teşebbüsleri ve Özelleştirme Sorunu. Ankara: Nurol Matbaacılık.
  • Anayasa Mahkemesi Kararı, E. 1994/43, K. 1994/42-2 (Anayasa Mahkemesi Aralık 9, 1994).
  • Anayasa Mahkemesi Kararı, E. 1988/5, K.1988/55 (Anayasa Mahkemesi Aralık 22, 1988).
  • Altıntaş, M. B. (1988). Kamu İktisadi Teşebbüslerinin Özelleştirilmesi ve Özelleştirmenin Sermaye Piyasasına Etkileri. Ankara: Sermaye Piyasası Kurulu Yayınları.
  • Akalın, G. (1998). KİT'ler ve Özelleştirilmeleri. Ankara: Akçağ Yayınları.