Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulamasının etkililiğinin incelenmesi (Sakarya ili örneği)

Bu araştırmanın amacı, Sakarya ilinde tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulamalarının etkililiğini ortaya koymaktır. Araştırmanın çalışma evrenini, 276 kişi oluşturmaktadır. Araştırma verileri, 2009 yılında Sakarya Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünde, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi olan 90 kişiye uygulanan anket sorularıyla elde edilmiştir. Araştırmada kullanılan anket formu, araştırmacı tarafından geliştirilmiştir. Araştırmada toplanılan veriler, nicel ve nitel analiz teknikleri ile değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanımının nedenleri daha çok sıkıntıdan kurtulma ve arkadaş ortamından kaynaklandığı görülmektedir. Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulamasının suçu önlemede etkili olduğu, uygulamadan yararlanan kişilere olumlu faydalar sağladığı görülmüştür.

Investigation of the effectiveness of treatment and practice probation lightly (Sakarya sample)

The purpose of this study is to investigate the affects of treatment and probation in Sakarya. The nature of the study consists of, 276 people. For this purpose, in the 2009 the survey was applied to 90 person’ who is in Sakarya Prabation and Help Central Department. The survey that was used in the research was developed by investigator. The collected data was analysed by using with quantitative and qualitative analaysis technigues. The participats explained that the reason of drug and stimulant were because of getting rid of trouble and negative friendship. It was obtainal tht the treatment and probation were generally effective on preventry crime.

PDF

___

Akkapulu, F. (2006). İstanbul Üniversitesi Öğrencilerinin Psikoaktif Madde Kullanma Alışkanlıklarının Etkileyen Bireysel ve Psiko-Sosyal Faktörler. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Altıntoprak, A.E., Akgür, S.A. ve Çoşkunol, H. (2007). “Yasa Dışı Madde Kullanımı Nedeniyle Denetimli Serbestlik Tedbiri Uygulanan Kişilerde Tedavi Uygulamaları ve Toksikolojik Analiz”. Türkiye’de Psikiyatri, 9(3),166-172.
Ataç, S. (2004). Probasyon Müessesesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Babaoğlu, E. (2008). “Denetimli Serbestlik Uygulamalarının Etkililiği, Suçla Mücadelede Anne-Baba Eğitiminin Önemi ve Denetimli Serbestlik Uygulamaları” [Bildiri]. (Ed. Adem Solak). Amasya Sempozyumu 22-24 Mayıs, 2008. ss.217. Amasya.
Bayram, N. (2009). Sosyal Bilimlerde Spps İle Veri Analizi. Bursa: Özge Kitapevi.
Bozkurt, A.M. (2008). “Tedavi ve Denetimli Serbestlik Süreci, Suçla Mücadelede Anne- Baba Eğitiminin Önemi ve Denetimli Serbestlik Uygulamaları”, [Bildiri]. (Ed. Adem Solak). Amasya Sempozyumu 22-24 Mayıs, 2008. ss. 279-286. Amasya.
Clear, Todd-Cole. ve George, F. (1994). American Corrections, Third Edition, California: Belmont.
Çolak, H. ve Altun, U. (2006). “Denetimli Serbestlik Kavramının Yaptırım Teorisi ve Penolojik Bakımdan Tahlili İle Pozitif Hukukumuzdaki Düzelmeler”. Erişim Tarihi: 23.12.2009, http://www.yayin.adalet.gov.tr/dergi/25_sayi.htm
Duman, N. (2009). Hakkında Denetimli Serbestlik Tedbiri Verilmiş Olan Uyuşturucu Madde Kullanan Hükümlülerde Psikosomatik Düşünce Biçiminin Rorschach Testi İle İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü Sosyal Bilimler Anabilim Dalı.
Ellsworth, T. (1990). “A Study of Postprobation Recidivism Among Five Hundered Federal Offenders”. Federal Probation, 19,10-16.
Florida Department of Juvenile Justice. (2009). “What is probation.” Erişim Tarihi: 08.07.2011, http://www.djj.state.fl.us/Parents.
Güngör, H. (2008). “Denetimli Serbestlik Uygulamalarının Etkililiği, Denetimli Serbestlik Nedir?” [Bildiri]. (Ed. Adem Solak). Amasya Sempozyumu 22-24 Mayıs, 2008. ss.227. Amasya.
İpek, K. (2005). Türkiye’de Denetimli Serbestlik Hizmetlerinin Geliştirilmesi Semineri. (Tercümeler Nursal, N. ve Polat, E.). Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü Dış İlişkiler Dairesi Başkanlığı, 25-28 Ocak, Ankara.
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (12.Baskı), İstanbul: Nobel Yayınları.
Kasatura, İ. (1998). Gençlik ve Bağımlılık. İstanbul: Evrim Yayınları.
Kulak, H. (1996). Kasten Adam Öldürme Suçu Faillerinin Kişilik Yapıları Sosyo-Demografik Özellikleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü Sosyal Bilimler Anabilim Dalı.
Mancini, A.R. (2006). The Influence of Probation Officers’ and Probationers’ Gender, Etnicity, and College Major on Probation Officers’ Court Recomendations. (Doctor of Psychology). Texas: Lake University.
Nursal, N. (2002). Uluslararası Cezaevi Standart Kuralları ve İlgili Sözleşmeler. Ankara: Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü, Yayın İşleri Dairesi Başkanlığı Eğitim Serisi:11.
Nursal, N. ve Ataç, S. (2006). Denetimli Serbestlik ve Yardım Sistemi. Ankara: Yetkin Yayınları.
Petersillia, J. (1998). “Probation in the United States Part II”. Perspectives, 22 (3), 42–49.
Sims, B. ve Jones, M. (1997). “Predicting Succes or Failure on Probation: Factors Associated with Felony Probation Outcomes”. Crime & Delinquency, 43,314–327.
Scoobey, B.W. (2006). The Journey to Expertise: Path Ways Toex Pert Knowledge Traveled by Texas Juvenile Probation Officers. (Doctor of Degree). Texas: Texas StateUniversity.
Smith, D. (2001). “Probation and Training”. British Journal of Social Work, 31(4), 2–641.
TCK ( 2010). “Türk Ceza Kanunu Madde Gerekçeleri”. Erişim Tarihi: 02.01.2010 http://www.mevzuat.adalet.gov.tr
TUBİM (2007). “2007 Türkiye Uyuşturucu Raporu.” Erişim Tarih: 12.01.2010 http://www.tubim.gov.tr
Waller, J.T. (2003). The Effectiveness of Probation on West Virginia: A Study Examining The Practices and the Views of Probation Officers on West Virginia. (Unpublished Master of Science). Marshall University.
Whitehead, J.T. ve Braswell, M.C. (2000). “The Future of Probation: Reintroducing The Spiritual Dimension into Correctionall Practice”. Criminal Justice Review, 25 (2), 207-233.
Yavuz, Y. (2003). Uyuşturucu Madde Suçu Nedeniyle Türkiye Cezaevlerinde Bulunan Mahkûmların Profili. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, Sosyal Bilimler Anabilim Dalı.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Yurtseven, S.S. (2008). 30.12.2005-15.06.2007 Tarihleri Arasında İstanbul Kadıköy Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünde İşlem Gören Dosyaların Retrospektif İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi.