İngeborg Bachmann’ın Ertelenmiş Zaman Şiirine Paul Celan’ın Ölüm Fügü ve Corona Şiirleri Işığında bir Bakış

Paul Celan’nın şiirleri, İngeborg Bachmann için kişisel anlamdan öte büyük bir yazınsal değer teşkil ettiği Bachmann’la ilgili araştırmalardan anlaşılmaktadır. Bununla beraber konuyla ilgili yeni araştırmalar, arkadaş olan iki yazarın duygusal bağlılıklarının yanı sıra, eserlerinde de metinlerarasılık söz konusu olduğunu ortaya çıkarmaktadır. Bir örnek vermek gerekirse bu etkileşim Bachmann’ın “Die gestundete Zeit” (1953) adlı şiir koleksyonunda da görülmektedir. Bu açıdan, bahsi geçen koleksyona ismini vermesinden dolayı özel bir yere sahip olan “Die gestundete Zeit” şiirinde de benzer etkileşimin görülmesi olasıdır. Bu makalede Celan’ın “Todesfuge” ve “Corona” şiirlerinden yola çıkılarak Bachmann’ın “Die gestundete Zeit” şiiri irdelenecektir. Çalışmanın varsayımına göre “Die gestundete Zeit” şiirinde üç yön mevcuttur. Bunlar (1) Bachmann’ın faşizm görüşü, (2) kurban problematiği ve (3) ütopi olgusu. Şiirde saklı olan bu maddelerin ancak metinlerarasılık yöntemiyle meydana çıkarılabileceği düşünülmektedir ve çalışmada bu maddeler, çözümlenmesi gereken bağımsız bir mesaj olarak ele alınmaktadır.

Ingeborg Bachmanns Die gestundete Zeit im Lichte von Paul Celans Todesfuge und Corona

The poetry of Paul Celan, according to Ingeborg Bachmann, is of great personal and poetic importance. The recent research reveals that the emotional relationship of the authors is accompanied by intertextuality of their works. For instance, Celan’s impact on Bachmann’s volume of poems entitled “Die gestundete Zeit” (1953) cannot be denied; it was particularly strong in the case of the poem which has a representative status within the poetry book, for which it also provides its title. In the following article, the text of “Die gestundete Zeit” is read in the light of Celan’s poems “Todesfuge” and “Corona”. Such a reading would reify the hypothesis that an intertextual analysis of Bachmann’s and Celan’s above mentioned texts reveals three important, but relatively obscure, aspects of “Die gestundete Zeit”, namely (1) Bachmann’s view on fascism the poem is based on; (2) the victim problematic; and (3) the utopian implications of the text. These points form, so to speak, an independent message which is to be decoded in this investigation.

___

  • Albrecht, M. und Göttsche, D. (2002). Bachmann-Handbuch: Leben – Werk – Wirkung, J.B. Metzler, Weimar/Stuttgart.
  • Arnold, H. L. (2004). Die Gruppe 47, Rohwolt, Reinbek bei Hamburg.
  • Bachmann, I. (1980). Malina, Suhrkamp Verlag, Frankfurt a.M.
  • Bachmann, I. (1983a). Wir müssen wahre Sätze finden, (Hg.: C. Koschel und I.v. Weidenbaum), Piper, München. Bachmann, I. (1983b). „Die gestundete Zeit“, Die gestundete Zeit, Piper, München/Zürich.
  • Bachmann, I. (2010). „Alles“, Werke II, (Hg.: C. Koschel et al.), Piper, München
  • Bachmann, I. (2010). „Frankfurter Vorlesungen: Probleme zeitgenössischer Dichtung“, Werke IV, (Hg.: C. Koschel et al.), Piper, München.
  • Bachmann, I. und Celan, P. (2008). Herzzeit. Der Briefwechsel, (Hg.: B. Badiou et al.), Suhrkamp, Frankfurt a.M.
  • Bauerkämper, A. (2006). Der Faschismus in Europa 1918-1945, Philipp Reclam jun., Stuttgart.
  • Botz, G. (1993). „Historische Brüche und Kontinuitäten als Herausforderungen – Ingeborg Bachmann und post-katastrophische Geschichtsmentalitäten in Österreich, Ingeborg Bachmann – Neue Beiträge zu ihrem Werk. Internationales Symposion Münster 1991, (Hg.: D. Göttsche und H. Ohl), Königshausen & Neumann, Würzburg.
  • Broser, P. (2009). Ein Tag wird kommen: Utopiekonzepte im Werk Ingeborg Bachmanns, Praesens, Wien.
  • Butler, J. (1991). Das Unbehagen der Geschlechter, Suhrkamp, Frankfurt a.M.
  • Celan, P. (1960). „Todesfuge“, Mohn und Gedächtnis, Deutsche Verlags-Anstalt, Stuttgart.
  • Celan, P. (1960). „Corona“. Mohn und Gedächtnis, Deutsche Verlags-Anstalt, Stuttgart.
  • Claeys, G. (2011). Ideale Welten: Die Geschichte der Utopie, Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt.
  • Diner, D. (1988). „Vorwort des Herausgebers“, Zivilisationsbruch: Denken nach Auschwitz, (Hg.: D. Diner), S. Fischer, Frankfurt a.M.
  • Eberhardt, J. (2002). „Es gibt für mich keine Zitate“: Intertextualität im dichterischen Werk Ingeborg Bachmanns, Niemeyer, Tübingen.
  • Fehl, P. (1970). Sprachskepsis und Sprachhoffnung im Werk Ingeborg Bachmanns. Diss., Mainz.
  • Fischer, M. (2014). Ingeborg Bachmann: Schmerzhafte Erschütterungen, kleinezeitung.at/kaernten/klagenfurt/4164130, zuletzt abgerufen am 20.09.2017.
  • Friedrich, H.-E. (2003). „Utopie“, Reallexikon der deutschen Literaturwissenschaft, (Hg.: J.-D. Müller), De Gruyter, Berlin.
  • Golisch, S. (1997). Ingeborg Bachmann zur Einführung, Junius, Hamburg.
  • Griffin, R. (1991). The Nature of Facism. Routledge, London.
  • Griffin, R. (2005). „Völkischer Nationalismus als Wegbereiter und Fortsetzer des Faschismus: Ein angelsächsischer Blick auf ein nicht nur deutsches Phänomen“, Völkische Bande, (Hg.: H. Kauffmann et al.), Unrast, Münster.
  • Gürtler, C. (1985). Schreiben Frauen anders? Untersuchungen zu Ingeborg Bachmann und Barbara Frischmuth, Heinz, Stuttgart.
Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi-Cover
  • ISSN: 1304-4990
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Yayıncı: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürlüğü