Erzurum çifte minareli medrese'nin çinileri ve özellikleri

Erzurum Çifte Minareli Medrese tamamlanamadığı için kitabesi ve vakfiyesi bu - lunmamaktadır. Dolayısıyla araştırmalara yapım yılı, planı, banisi, vakfiyesi ve ustaları - nın kimler olabileceği hakkında konu olmuştur. Bu araştırmalar yapılırken genel anlamda çinilere de değinilmiştir. Ancak sahip olduğu bütün çiniler, bugüne kadar ayrıntılarıyla, tek başına bir çalışmanın konusu olmamıştır. Bu nedenle bu çalışmada medresenin çini - leri tanıtılıp sahip olduğu özellikler belirlenmiştir. Konunun daha iyi anlaşılması için bir - çoğu ilk defa çizilen, çini mozaikli panolar, diğer çizimlerle birlikte metinde yer almıştır.

The tiles of Erzurum double minaret madrasah and their characteristics

As it is not completed, Erzurum Double Minaret Madrasah does have neither inscription nor charity of its waqf. As a result it has become the subject of many studies by means of its date of construction, plan, builder, waqf and its possible masters. However, though its tile also have been mentioned in studies, all its all tiles have not been studied in details up to now. In this sense, this study determines the tiles it has and works on their characteristics. In order to make the subject more clear, illustrations that are created for the first time have been provided along with this study

___

  • Arık, M. O. (2007). “Çininin Tarihine Kısa Bakış”. Anadolu Toprağının Hazinesi Çini, Selçuklu ve Beylikler Dönemi. (Ed. M. Oluş Arık, R. Arık) İstanbul: Kale Grubu Kültür Yayınları.
  • Aslanapa, O. (1993). Türk Sanatı. İstanbul.
  • Ayduslu, N. (2011). “Anadolu’da Tek Örnek: Rölyef Tuğlalı Çini Mozaik (Erzurum Çifte Minareli Medrese)”. EKEV Akademi Dergisi, Sayı: 49.
  • Beygu, A. Ş. (1936). Erzurum Tarihi, Anıtları, Kitabeleri. İstanbul.
  • Bakırer, Ö. (1981). Selçuklu Öncesi ve Selçuklu Dönemi Anadolu’da Tuğla Kullanımı, Metin: I. Ankara
  • Gündoğdu, H. (1996). “Erzurum Çifte Minareli Medrese’de Bir Çinili Panonun Düşün dürdükleri”. Prof. Dr. Şerare Yetkin Anısına Çini Yazıları. İstanbul.
  • Karamağaralı, H. (1971). “Erzurum’daki Hatuniye Medresesi’nin Tarihi ve Banisi Hakkında Bazı Mülahazalar”. Selçuklu Araştırmaları Dergisi, Sayı: 3.
  • Konyalı, İ. H. (1960). Abideleri ve Kitabeleri ile Erzurum Tarihi. İstanbu.
  • Kuran, A. (1969). Anadolu Medreseleri, I. Cilt, Ankara.
  • Öney, G. (1987). İslam Mimarisinde Çini. İzmir.
  • Öney, G. (1988). “Anadolu Selçuklu Mimarisinde Çini ve Selçuklu Seramik Sanatı”. Anadolu Selçuklu Mimari Süslemesi ve El Sanatları, İzmir.
  • Tuncer, O. C. (1986). Anadolu Selçuklu Mimarisi ve Moğollar. Ankara.
  • Ünal, R. H. (1989). Çifte Minareli Medrese (Erzurum). Ankara.
  • Ünal, R. H. (1973). “Erzurum ili dâhilindeki İslami Devir Anıtları Üzerine Bir İnceleme”. Edebiyat Fakültesi Araştırma Dergisi, Sayı: 6, Erzurum.
  • Ünal, R. H. (1978). “Çifte Minareli Medrese ve Yakutiye Medresesi’nin Tanıtılması”. Atatürk Üniversitesinin Kuruluşunun XX. Yıl Armağanı IV. Kitap “Çeşitli Konular”, Ankara.
  • Sözen, M. (1970-1972). Anadolu Medreseleri, Selçuklu ve Beylikler Devri (I-II). İstanbul.
  • Yetkin, Ş. (1986). Anadolu’da Türk Çini Sanatının Gelişmesi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi-Cover
  • ISSN: 1304-4990
  • Yayın Aralığı: 4
  • Yayıncı: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürlüğü