Turgut Uyar’ın Her Pazartesi adlı şiir kitabında yer alan Ölü Yıkayıcılar şiiri anlatımcı bir şiirdir. Şiir çok sesli olması hasebiyle dramatik monolog ve diyalojizm üzerinden incelenmeye açık bir şiirdir. Şiir ölen birinin üzerine inşa edilmiştir.  Şiirde ölenin cinsiyeti belli değildir-ölen kadın mıdır erkek midir açık değildir- aslında bu ayrıntının bir önemi de yoktur. Olmuş olan biri ölmüştür ve fakat ölüm aynı zamanda olagelendir. Şiir dört bölümden oluşmaktadır. Bir ölünün evindeki sesler, ölenlerin sesleri -ölenlerin sesleri diyoruz, çünkü şiirde ölü sesi çoğalmıştır, sesler artarak ‘biz’e dönüşmüştür. Bu bölüm bir koro işlevi görevi de görmektedir- bir ölüye yetişmeye çalışan birinin sesi -bahse konu olan biri ölenin akrabası mıdır, bir yakını mıdır, arkadaşı mıdır, yoksa sadece sıradan bir tanıdığı mıdır belirtilmemiştir- ve cenaze merasimini olduğu gibi yansıtan birinin sesidir. Bu makalede Ölü Yıkayıcılar’ın çok sesli bir şiir olduğu, farklı anlatıcılar tarafından oluştuğu, diyalojizm ile ölümün bir fenomene dönüştüğü ortaya koyulacaktır.The poetry,“Ölü Yıkayıcılar (DeadWashers)”which is in Turgut Uyar's poetry book “Her Pazartesi (Every Monday) is a narrative poem”. The poem is open to study through dramatic monologue end diologism because of its polyphony. The poem is built on someone who died. In the poem, the gender of the deceased is not known - it is not clear whether he is a man or a woman - in fact this detail does not matter. Anyone who is dead has died, but death is also prevalent. The poetry has consisted of four parts. Voices in the house of the dead; we say the voices of the dead – thevoices of thedead, because in the poem the voice of the dead has multiplied, voices gradually increased to ‘us’.This section also serves as a choir – the voice of a person trying to catch up to dead - It is not stated that the person who mentioned whether is a relative, a cognate, a friend, orjust an ordinary acquaintance of the deceased- and the voice of someone who reflects the funeral as it is. In this article it will be revealed that “Ölü Yıkayıcılar (DeadWashers)” is a polyphonic poem, formed by different narrators, and dialogism and death turn into a phenomenon.