ÖZEL BANKA ÇALIŞANLARININ ÖRGÜTSEL BAĞLILIK DÜZEYLERİ

Öz Örgütsel bağlılık, çalışanların örgütün hedef ve değerlerini benimsemesi, örgüt yararına fazla olarak çaba harcaması ve örgütte kalma arzusudur. Bu çalışmada örgütsel bağlılık; duygusal bağlılık, normatif bağlılık ve devam bağlılığı olmak üzere üç boyutta ele alınmıştır. Bu çalışmanın amacı, ilk olarak özel banka çalışanlarının örgütsel bağlılık boyutlarına ilişkin ortalama ve standart sapma değerlerine yer vermektir. Ayrıca çalışanların örgütsel bağlılık boyutlarına ilişkin algılarının cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim durumu, unvan ve çalışma süresine göre değişip değişmediği belirlemektir. Bu kapsamda çalışmada örgütsel bağlılık boyutlarının demografik özelliklere göre farklılık gösterip göstermediği t testi ve Anova ile test edilmiştir. Araştırma sonucuna göre, çalışanların örgütsel bağlılık boyutlarına yönelik algıları medeni duruma, yaşa, eğitim durumuna, unvana ve çalışma süresine göre farklılık göstermektedir.

___

Allen, N. J. and Meyer, J. P. (1990). “The Measurement and Antecedents of Affective, Continuance and Normative Commitment to the Organization.”, Journal of Occupational Psychology, 63/1, s.1-18.

Balay, R.(2014).Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık, Pegem Akademi, Ankara.

Becker, H. S. (1960). “Notes on the Concept of Commitment”, American Journal of Sociology, 66/1, s.32-40.

Chen, L. T. , Chen, C. W. and Chen, C. Y. (2010). “Are Educational Background and Gender Moderator Variables for Leadership, Satisfaction and Organizational Commitment?”, African Journal of Business Management, 4/2, s.248-261.

Çelik, C. (2008). Relationship of Organizational Commitment and Job Satisfaction: A Field Study of Tax Office Employees, International Conference on Management and Economics, s.138-155.

Çöl, G. ve Gül, H. (2005). “Kişisel Özelliklerin Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkileri ve Kamu Üniversitelerinde Bir Uygulama”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19/1, s.291-306.

Eren, E. (2012). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, 13. Basım, Beta Yayınevi, İstanbul.

Gündoğan, T. (2009). Örgütsel Bağlılık: Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Uygulaması, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğü, Uzmanlık Yeterlilik Tezi, Ankara.

Güney, S. (ed.), (2001). Yönetim ve Organizasyon, 1. Basım, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.

Meyer, J. P., and Allen, N. J. (1984). “Testing the" Side-Bet Theory" of Organizational Commitment: Some Methodological Considerations”, Journal of Applied Psychology, 69/3, s.372.

Meyer, J. P., Stanley, L. J. and Parfyonova, N. M. (2012). “Employee Commitment in Context: The Nature and Implication of Commitment Profiles, Journal of Vocational Behavior, 80/1, s.1-16.

Mowday, R. T. , Steers, R. M. and Porter, L. W. (1979). “The Measurement of Organizational Commitment”, Journal of Vocational Behavior, 14/2, s.224-247.

Özdevecioğlu, M. (2003). “Algılanan Örgütsel Destek ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18/2, s.113-130.

Reichers, A. E. (1985). “A Review and Reconceptialization of Organizational Commitment”, The Academy of Management Review, 10/3, s.465-476.

Robbins, S. ve Timothy J. (2012). Örgütsel Davranış, (Çev: İnci Erdem), 14. Basım, Nobel Yayınevi, İstanbul.

Salami, S. O. (2008). “Demographic and Psychological Factors Predicting Organizational Commitment Among Industrial Workers”, Anthropologist, 10/1, s.31-38.

Sevinç, İ. ve Şahin, A. (2012). “Kamu Çalışanlarının Örgütsel Bağlılığı Karşılaştırmalı Bir Çalışma”, Maliye Dergisi, 162, s.266-281.

Tett, R. P. and Meyer, J. P. (1993). “Job Satisfaction, Organizational Commitment, Turnover Intention and Turnover: Path Analysis Based on Meta Analytic Findings”, Personal Psychology, 46/2, s.259-293.

Wasti, S. A. (2000). Örgütsel Bağlılığı Belirleyen Evrensel ve Kültürel Etmenler: Türk Kültürüne bir Bakış, Türkiye’de Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynakları Uygulamaları, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, No:21, Ankara.