Aşçılık ve Gastronomi Eğitim Kampüsü Tasarımının Mimari Bağlamda İrdelenmesi
Üniversite kampüsleri özellikle Anadolu kentleri özelinde ele alındığında eğitim, üretim, konaklama, dinlenme, ulaşım gibi farklı işlevlere sahip olmalarının yanı sıra sosyal etkileşimin kurulduğu yerleşim yerleri olarak önemli alanların başında yer almaktadır. Bolu İli Mengen İlçesi için de üniversite kampüsü olgusu sıradan bir eğitim alanından ziyade ilçenin aşçılık ve gastronomi kültürünü yaşatacağı ve gelecek nesillere aktaracağı temel yapı taşlarından birini oluşturmaktadır.İnsan ölçeğinden kentsel ölçeğe potansiyel kullanıcı ihtiyaçlarını anlamayı ve ihtiyaçların karşılandığı yaşanabilir mekânlar oluşturmayı hedefleyen mimarlık pratiği sadece yapılı bir sistem olmanın dışında oluşturduğu mekânsal düzen ile de bir kimlik tanımlamaktadır. Mekânlar ile kurulan duyuşsal, bilişsel ve sosyal etkileşimler bu kimlik üzerinden inşa edilir. Dolayısıyla fiziksel mekânın temel ihtiyaçlarının karşılanması ile birlikte mekânsal düzenin niteliği de en temel mimari tasarım problemini oluşturmaktadır.Bu makalede Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Mengen Aşçılık ve Gastronomi Eğitim Kampüsünün kültür ve sosyal yaşam ekseninde sahip olduğu kimliği oluşturan mimari tasarım kriterleri üzerinde durulmaktadır.
An Architectural Analysis of Culinary and Gastronomy Education Campus Design
University campuses especially in Anatolian cities are considered as the most important settlements where social interaction is established, as well as working, sheltering, recreation, and transportation. For the Mengen district of Bolu province, the university is considered as the main area which will keep the culinary and gastronomy culture alive and transfer to future generations, rather than an ordinary education. Architectural practice, which aims to understand potential user needs from human scale to urban scale and to create livable spaces where needs are met, defines an identity with the spatial order it creates, apart from being a built system. The effective, cognitive, and social interactions that each individual establishes with the spaces are built on this identity. This article focuses on the architectural design criteria that form the identity of Bolu Abant İzzet Baysal University Mengen Culinary and Gastronomy Education Campus on the basis of culture and social life.
___
- Ayvacı, G. (2009). Üniversite kampüslerindeki dış mekân tasarımında kullanıcı gereksinimlerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Yayınlanmamış doktora tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi. İstanbul.
- Birinci, N., Erdoğan, S., ve Birol, G. (2020). Bir kamusal temas alanı olarak kampüs açık alanları: İzmir Demokrasi Üniversitesi kampüs tasarımı. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 7(50), 232-240.
- Birol, G. (2007). Bir kentin kimliği ve Kervansaray Oteli üzerine bir değerlendirme. Arkitekt Dergisi. Kasım-Aralık 2007. Say.514:46-54.
- Broussard, E. (2009). The power of place on campus. Chronicle of Higher Education 55 (34), 12-13.
- Düzenli, T., Mumcu, S. ve Akyol, D. (2017). Üniversite kampüsü açık mekânlarının gençler tarafından kullanım amaçlarının belirlenmesi. Journal of International Social Research, 10(49).
- Erçevik, B., Önal, F. (2011). Üniversite kampüs sistemlerinde sosyal mekân kullanımları. Megaron, 6(3).
- Erdem, Ö., Mızrak, M. ve Aratoğlu, C. (2018). Festivallerin bölge turizmine katkıları ve sürdürülebilirliği: Uluslararası Mengen Aşçılık ve Turizm Festivali örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 228, 245.
- Erkman U. (1990). Büyüme ve Gelişme Açısından Üniversite Kampüslerinde Planlama ve Tasarım Sorunları, İ.T.Ü. Mimarlık Fakültesi, İstanbul.
- Friedman, A., Zimring, C., ve Zube, E., (1978). Outdoor spaces, in Environmental Design Evaluation, Plenum Press, New York & London.
- Gehl, J. (1987). Life Between Buildings, Van Nostrand Reinhold, New York.
- Griffith, J. (1994). Open Space Presercation: An Imperative For Quality Campus Environments, The Journal Of Higher Education, vol. 65(6), p.645-669.
- Hillier, B., Hanson, J. (1984). Buildings and Their Genotyps, in The Social Logic of Space, Cambridge University Press.
- Hoşcan, N., Genç, K. ve Şengül, S. (2016). Bolu kent markası oluşturma sürecinde aşçılık kültürü ve gastronomi turizminin önemi: Bolgamer önerisi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 4(Special issue 1), 52-76.
- Kol, H. D. (2003). Beş yıllık temel eğitim yapılarının sekiz yıllık temel eğitim sitemine fiziksel adaptasyonunun değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
- Küçük, M. (2013), “Kültür turizmi kapsamında yer alan festival etkinliklerinin yerel kalkınmaya katkısı: Uluslararası Beyşehir Göl Festivali üzerine bir araştırma.” Ulusal Kop Bölgesel Kalkınma Sempozyumu, 14-16 Kasım 2013, Konya, ss: 345-357
- Kurnaz, A., İşlek, E. (2018). Aşçılık kültürünün festival turizmi kapsamında kullanılması: Mengen Uluslararası Aşçılık ve Turizm Festivali. Journal of Tourism and Gastronomy Studies 6/Special issue3 (2018) 3-13
- Norberg-Schultz, C. (1980). Genius Loci: Towards a Phenomenology of Architecture. New York: Rizzoli.
- Öney, H. (2016). Gastronomi eğitimi üzerine bir değerlendirme. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (35), 193-202.
- Perkins, B. (2002). Building Type Basics For Elementary and Secondary Schools. John Wiley & Sons.
- Sarıışık, M., Özbay, G. (2015). Gastronomi turizmi üzerine bir literatür incelemesi. Anatolia. Turizm Araştırmaları Dergisi, 26(2).
- Seamon, D. (1982). The phenomenological contribution to environmental psychology. Journal of Environmental Psychology, 2, 119-140.
- Seamon, D. (1987). Phenomenology and environmental-behavior research. In E. Zube & G.Moore (Eds.), Advances in Environment, Behavior, and Design. New York: Plenum
- Tarçın Turgay, Z., Ünlü, A. (2017). Yere bağlılık ile mekân ilişkisinin bina ölçeğinde irdelenmesi: İstanbul Erkek Lisesi örneği, Uluslararası Hakemli Tasarım ve Mimarlık Dergisi, Aralık 2017 Sayı: 12, 40-74
- Tunçok Sarıberberoğlu. M. (2018). Eğitim binalarında mekânsal davranışın dizimsel (sentaktik) irdelenmesi, Yayımlanmamış doktora tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
- Tunçok Sarıberberoğlu, M. (2020). Eğitim binası tasarımında mekânsal yaklaşımlar; Hukuk Fakültesi örneği. Artium, 8 (2) , 88-94 .
- Turner, P. (1990), Campus: An American Planing Tradition, The Architectural History Foundation/MIT Pres series no. 7
- Whyte, W., (1980). The Social Life of Small Urban Spaces, The Conservation Foundation, Washington D.C.
- Yalçın, A. E. (2012). Yer duygusu ve peyzaj değerleri arasındaki ilişkinin kampüsler üzerinde değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 139 s. Ankara.
- Yavuzçehre, P. S. (2016). Üniversitelerin kentlerine etkileri: Denizli Pamukkale Üniversitesi örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), 235-250.
- Yıldız, D., Şener, H. (2010). Binalarla tanımlı dış mekânların kullanım değeri analiz modeli. İTÜDERGİSİ/a, 5(1).
- Yılmaz, S. (2015). Bir kampüs açık mekânın çevresel tasarımı: Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi binası. Kastamonu University Journal of Forestry Faculty, 15(2), 297-307.
- Url-1. http://www.mengen.gov.tr (erişim tarihi: 21.06.2021)
- Url-2. https://mengen.bel.tr/ (erişim tarihi: 18.06.2021)
- Url-3 https://mengen.gen.tr/mengen-tarihcesi-2 (erişim tarihi: 06.05.2021)
- Url-4. https://bolu.ktb.gov.tr/TR-69933/mengen.html (erişim tarihi: 20.05.2021)
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2013
- Yayıncı: Hasan Kalyoncu Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler
İnşaat Projelerinde Kullanılan Proje Yönetim Tekniklerinin Analizi
Çankırı İstiklal Yolu Parkı'nın Görünürlük Grafik Analizi (VGA) ile Değerlendirilmesi
Mine TANAÇ ZEREN, Yeliz KESKİN
Dışa Kapalı Konut Yerleşimlerinin Mekânsal Algı Bağlamında İrdelenmesi: Konya Örneği
Aşçılık ve Gastronomi Eğitim Kampüsü Tasarımının Mimari Bağlamda İrdelenmesi