Öz Ehl-i hadis ile Ehl-i re’y Hz. Peygamber’den sonra ortaya çıkmış temel iki akımdır. Tarihte aralarında birçok konuda tartışma olmuş ve bunların bir kısmı günümüze kadar ulaşmıştır. İnsanın algı ve yorumlamasından doğan bu gruplar, yer yer diğerinin görüşlerini kabul etmeyerek, birbirlerini tekfir dahi etmişlerdir. Dönemin şartları göz önünde bulundurulduğunda bu görüşlerin birbirlerine üstünlük elde ettiği veya düşüş yaşadığı görülmektedir. Nitekim Abbâsî halifeleri tarafından desteklenen Mu‘tezile’nin çeşitli yaptırımlarını, Ehl-i hadis’in önderi kabul edilen Ahmed b. Hanbel (v. 241/855)’in hayatında görmek mümkündür. Eserde söz konusu bu grupların ileri gelenlerinden Bişr el-Merîsî (v. 218/833) ve Osman b. Saîd ed-Dârimî (v. 280/894) arasındaki ihtilaflar klasik kaynakların aktardıkları nispette değerlendirilmiştir.