Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Dönem 3 Öğrencilerinin Aile İzlem Çalışması ile İlgili Değerlendirmeleri

Amaç: Öğrencilerin Topluma Dayalı Tıp Alan Uygulaması kapsamında yürütülen Aile İzlem Çalışması’na dair görüşlerinin değerlendirilmesi ve bulgular ışığında eğitim programının gelişimine katkı sağlanması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipteki çalışmanın evrenini Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi 2018-2019 yılı Dönem 3 öğrencileri oluşturmaktadır. Geri bildirim formunu dolduran 245 öğrenci çalışmaya dahil edilmiştir. Form 36 soru, genel memnuniyet puanı (100 üzerinden) ve uygulama ile ilgili görüşlerin alındığı açık uçlu sorudan oluşmaktadır. Sorular 1 ile (kesinlikle katılmıyorum) 5 (kesinlikle katılıyorum) arasında puanlanmaktadır. 4-5 puan olumlu, 1-3 puan geliştirilmesi gereken şeklinde değerlendirilmiştir. SPSS 15.0 programıyla ortalama, standart sapma, yüzdeler hesaplanmıştır. Bulgular: Tüm soruların puan ortalaması 4,17±0,96 idi. Genel memnuniyet puanı ortalaması 78,4±16,2 idi. Tüm soruları öğrencilerin %78,4’ü; “tanıtım sunumu” hakkındaki soruları %82,7’si; “öğretim üyeleriyle çalışma” sorularını %80,0’ı; “aileyle çalışma” sorularını %75,5’i; “değerlendirme” konusundaki soruları %58,8’i; “kazanımlar” hakkındaki soruları %77,6’sı olumlu yanıtlamıştır. En çok olumlu yanıtlanan ifadeler öğrenci temsilcisi belirlenmesi, aileyi sağlık açısından gözlemleme, öğrenim hedeflerinin tanıtımı, yeni bilgiler edinme konuları hakkındaydı. En az olumlu yanıtlananlar uygulamanın not katkısı, ders programının uygunluğu, aileyle görüşmelerin organizasyonu konularındandı. Açık uçlu soruyu yanıtlayan 163 öğrencinin %28,8’i çalışmanın yararlı olduğunu; %16,6’sı hekimlik becerilerini, %12,3’ü iletişim becerilerini geliştirdiğini; %6,7’si koruyucu hekimliğin önemini kavradığını belirtirken, %20,8’i ders programının yoğunluğunu, %17,1’i not katkısının düşüklüğünü bildirmiştir. Sonuç: Aileyi sağlık açısından gözlemleme, çevresiyle bütün olarak tanıma; iletişim becerilerini, hekimlik becerilerini geliştirme; koruyucu hekimliğin önemini kavrama gibi konularda olumlu geri bildirimler verilmiştir. Uygulamanın not katkısının artırılması ve program içerisinde zaman ayrılması konuları geliştirilmelidir. Topluma dayalı tıp yaklaşımı açısından örnek olan Aile İzlem Çalışması’nın kazanımları göz önünde bulundurularak müfredatlarda yer alması önerilmektedir.

Evaluations on the Family Home Visit Programme of 3rd Grade Students’ in Ankara University School of Medicine

Objectives: It is aimed to evaluate opinions of students on Family Home Visit Programme which was conducted within the scope of Community- Based Medicine Field Practice and to contribute to development of education program in the light of findings. Materials and Methods: The universe of this descriptive study included 3rd grade students of Ankara University School of Medicine in 2018-2019 academic year. Two hundred forty-five students who filled feedback form were included in the study. The form consisted of 36 questions, overall satisfaction score, 1 open-ended question to get opinions. Questions were scored between 1 (strongly disagree) and 5 (strongly agree). 4-5 points were evaluated as positive and 1-3 points as needed to be developed. Mean, standard deviation, and percentages were calculated with SPSS 15.0 program. Results: Questions’ mean score was 4.17±0.96. Overall satisfaction score was 78.4±16.2. 78.4% of students answered all questions positively. The rate was 82.7% for questions about “presentation, 80.0% for “working with professors” questions, 75.5% for “working with family”, 58.8% for subject of “evaluation”, and 77.6%. for “learning outcomes”. Most positively answers were about determining student representative, observing the family for health, introducing learning objectives, obtaining new information. Least positive answers were about study’s contribution to grade, suitability of schedule, and organization of meetings with family. Most common answers to open-ended question, which was answered by 163 students, were about beneficialness of study (28.8%), improving physician skills (16.6%) and communication skills (12.3%), importance of preventive medicine (6,7%) and course load (20,8%), low grade contribution (17,1%). Conclusion: Positive feedbacks were given on subjects such as observing family for health, getting to know family as a whole with their environment, developing communication and medical skills, and understanding importance of preventive medicine. Issues of study’s contribution to grade and allocating time in schedule should be improved. Taking into account achievements of Family Home Visit Programme, which sets an example in terms of a community-based medical approach, it is recommended to be included in curricula.

PDF

___

1. Çöl M. Halk Sağlığı Anabilim Dallarının Tarihçesi. Içinde: Tarihsel Bakışla Türkiye’de Halk Sağlığı. Ankara: Halk Sağlığı Uzmanları Derneği; 2018. s. 244.
2. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi 1977-1978 Ders Yılı Öğretim Kılavuzu. Ankara: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Yayınları; 1978. s. 93.
3. Roddie IC. The Edinburgh Declaration. Lancet. 1988;2:908.
4. Magzoub ME, Schmidt HG. A taxonomy of community-based medical education. Acad Med. 2000;75:699-707.
5. Schmidt HG, Magzoub ME, Feletti G, et al. Handbook of Community – Based Education: Theory and Pactices. Shelton: Network Publications; 2000. s. 7-9.
6. Bahar-Özvarış Ş. Topluma Dayalı Tıp Eğitimi. Toplum Hekimliği Bülteni. 2007;26:1-6.
7. Bligh J. Is it time for a community-based medical school in the UK? Med Educ. 1999;33:315.
8. Mezuniyet Öncesi Tıp Eğitimi Ulusal Standartları - 2018. TEPDAD. [Erişim Tarihi: 14 Ocak 2020]. Erişim: http://tepdad.org.tr/uploads/files/Belgeler ve formlar/5word-MOTE 2018 STANDARTLARI.pdf
9. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Türkçe Eğitim Programı Öz Değerlendirme Raporu 2018. [Erişim Tarihi: 14 Ocak 2020]. Erişim: http://www.medicine. ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/121/2019/12/Akreditasyon-Öz- Değerlendirme-Raporu-2018.pdf
10. Yükseköğretim Kurulu, Mezuniyet Öncesi Tıp Eğitimi Ulusal Çekirdek Eğitim Programı - 2014. [Erişim Tarihi: 08 Ocak 2020]. Erişim: https://www.yok.gov. tr/Documents/Kurumsal/egitim_ogretim_dairesi/Ulusal-cekirdek-egitimiprogramlari/ tip_fakultesi_cep.pdf
11. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi 2018-2019 Eğitim Öğretim Yılı Topluma Dayalı Tıp Grubu Dönem 3 Eğitim Etkinliği “Aile İzlem Çalışması” Öğrenci Rehberi. [Erişim Tarihi: 05 Ocak 2020]. Erişim: http://www.medicine.ankara. edu.tr/wp-content/uploads/sites/121/2019/02/2018-2019-D3_Aile_-İzlem_ Rehberi.pdf
12. Fresko B, Nasser F. Interpreting student ratings: consultation, instructional modification, and attitudes towards course evaluation. Stud Educ Eval. 2001;27:291-305.
13. Karabilgin ÖS, Şahin H. Eğitim Etkinliğini Değerlendirmede Öğrenci Geri Bildiriminin Kullanımı. Tıp Eğitimi Dünyası. 2006;21:27-33.
14. Özyurda F, Dökmeci F. Probleme Dayalı Öğrenimde Program Geliştirme. Ankara: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Yayınları; 2002. s. 26.
15. Birinci M, Canbolat Ö, Can MA, et al. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Dönem 3-4-5 Öğrencileri Tarafından “Aile İzlem Çalışması”nın Değerlendirilmesi. Topluma Dayalı Tıp Eğitimi ve Eğitim Araştırmaları Sempozyum Kitabı; 5-7 Mayıs, 2011; Antalya, Türkiye.
16. Topsever P, Demir F, Şahiner M, et al. Topluma dayalı tıp eğitimi için bir örnek olarak Acıbadem Üniversitesi saha eğitimi deneyimi. UTEAK 2012 Tıp Eğitiminde Örnek Uygulamalar Sempozyum Kitabı; 18-19 Ekim, 2012; İzmir, Türkiye.
17. Kılıç B, Kaynak C, Keskinoğlu P, et al. Dokuz Eylül Ünverstesi Tıp Fakültesinde Toplumsal Tanı Çalışması: Öğrenci Geri Bildirimlerinin Değerlendirilmesi. Tıp Eğitimi Dünyası. 2006;22:28-37.
18. Günay T, Kulaç E, Gürpınar E, et al. Toplum İçinde Tıp Eğitimi Uygulaması. Tıp Eğitimi Dünyası. 2003;12:12-17.
19. Henley LD. A home visit programme to teach medical students about children with special needs. Med Educ. 1999;33:749-752.
20. Hyppölä H, Kumpusalo E, Virjo I, et al. Evaluation of undergraduate medical education in Finnish community-oriented and traditional medical faculties: a 10-year follow-up. Med Educ. 2000;34:1016-1018.
21. Cardenas LAG, Kambourova M, Arango LZ, et al. Impact of family home visits on medical students’ learning in the field of social pediatrics. Interface - Comunicação, Saúde, Educação. 2013;17:649-660.
22. Mennin SP, Kaufman A, Urbina C, et al. Community-based medical education: toward the health of the public. Med Educ. 2000;34:503-504.