Modern eğitim yaklaşımları sanat eğitimini kültürel üretimin merkezine alarak genel eğitimin önemli bir tamamlayıcısı olarak belirlemiştir. Sanat eğitiminin yaratıcılık, özgünlük, yenilik ve estetik değerleri oluşturan, toplumu daha ileriye taşıyacak olan amaçları genel olarak 1970’li yıllardan başlayarak ve son yıllarda büyük bir dönüşüme uğramıştır. Postmodern olarak anılan bu süreçte, yeni liberal yaklaşım ve uygulamalar geniş anlamıyla kültürel üretim, dolanım ve tüketim süreçlerini sanatın ve sanat eğitiminin kuramsal ve entelektüel alanından uzaklaştırarak kar marjlarının yüksek olduğu ticari alanlara yöneltmiştir. Bu çalışmanın amacı postmodern süreçte hızlı ve yönelimsiz bir dönüşüme uğrayan sanat eğitimini, yapısal dönüşümler, görsel kültür, bilgi ve anlamın oluşumu bağlamlarında tartışmak ve eleştirel bir bakış açısı ortaya koymaktır. Araştırma kuramsal nitelikte olup, ilgili literatür ve tartışmaları içermektedir.