Bu çalışmada Türkçe ve Korece “büyük” sıfatının anlamsal görünümleri derlem temelli bir yaklaşımla ele alınmış ve söz konusu sıfatın anlamsal görünümleri bilişsel dilbilim temelli bir bakış açısıyla ortaya konulmuştur. Bu doğrultuda çalışmanın amacı büyük sıfatının Türkçe ve Korecede temel anlamdan imgesel anlama doğru nasıl bir derecelenmeye sahip olduğuna ilişkin kuramsal bir betimleme yapmak ve söz konusu belirleme çerçevesinde iki dil arasındaki benzerlikleri ve farklılıkları göstermektir. Çalışmanın kuramsal çerçevesine Dirven (2002), Radden (2002) ve Syrpa (2017) yön vermiştir. Çalışmadan elde edilen bulgular değerlendirildiğinde, anlam türleri göz önünde bulundurularak değerlendirildiğinde dillerin ortaklıklar sergilediği, ancak anlamsal türler tek tek ele alındığında küçük farklılıklar olduğu belirlenmiştir.