Bu çalışma, günümüzde ağırlıkla merkez ülkelerde başlayan ve derinleşen krizin çevre ekonomilere yansımalarını değerlendirmek açısından da önemli olduğu düşünülen 1994-95 Meksika ve 1997 Güney Kore finansal krizlerini incelemektedir. Meksika ve Güney Kore’yi finansal krizlere sürükleyen nedenleri anlayabilmek için, finansal krizleri öngörmeye ilişkin olarak oluşturulan göstergelerden bazılarını, bir öngörüde bulunmaktan çok, incelediğimiz krizleri anlamaya dönük bir çaba olarak ulaşabildiğimiz veriler ölçüsünde hesapladık. Bunlara ilave olarak finansal krizlerin temel nedenleri arasında değerlendirilen, büyük boyutlu sermaye girişlerindeki ani daralma veya çıkışları gözleyebilmek için ödemeler dengesi verilerinin izin verdiği ölçüde bu akımların büyüklüğünü tahmin etmeye çalıştık. Bulgular bize, farklılıklarına ve çoğu gösterge açısından istikrarlı bir ekonomik yapı sergilemelerine rağmen iki kriz deneyiminde de yabancılardan kaynaklanan sermaye girişlerinin –özellikle “sıcak para” hareketlerinin- canlanma-iflas döngüsüne yol açtığını ve sıcak para girişlerinin tersine dönmesi ile finansal krizlerin ateşlendiğini göstermiştir. Bu nedenle kur faiz arbitrajı tarafından belirlenen kısa vadeli spekülatif sermaye hareketlerinin her iki finansal krizde de önemli bir rol oynadığı görülmektedir.