Akrabalık, ilk bakışta, modern siyasal ve toplumsal tahayyülün ayrıcalıklı kategorilerinden biri değilmiş gibi görünmektedir. Akrabalık, hısımlık, soy gibi ilişki biçimlerinin modernlik öncesi bir dönemde, diğer bir deyişle “geride” bırakıldığına dair bir düşünüşün baskın olduğunu söyleyebiliriz. Oysa ister modern hukuk tertibatının dayanaklarını ve uygulamalarını ele alalım (miras hukuku, ceza hukuku), ister toplumu bir arada tutan mekanizmaları dikkate alalım (evlilik, aile, işbölümü) akrabalık ilişkilerinin modernite tarafından, reddedilmek bir yana, fethedilmiş olduğunu görürüz