20033

OSMANLI DEVLETİ’NDE ÇOCUK DÜŞÜRME SUÇU

Tarih boyunca tüm dinlerde yasaklanmış olan çocuk düşürme fiili, İslam dinini benimsemiş olan Osmanlı Devleti’nde de suç olarak kabul edilirdi. İslam hukukuna göre insan hayatı ceninin ana rahmine düştüğü anda başladığından zaruri sebepler olmadıkça hamileliğin ilk 120 gününden sonra ceninin hayat hakkı korunarak çocuk düşürülmesi cinayet sayılır. Özellikle 19. yüzyıl başlarından itibaren Osmanlı Devletinin yaptığı bir çok düzenleme ile dini, insani ve hatta kamusal sebeplere dayanarak çocuk düşürme fiilini imparatorluk genelinde engellemeye çalıştığını görüyoruz. Önceleri fermanlarla düzenlenen bu husus daha sonra 1858 tarihli Osmanlı Ceza Kanunununda hüküm altına alınmıştır. Devlet politikasının altında yatan temel sebebin nüfusun azalmasını engellemek dolayısıyla devlet gücünün azalmasının önüne geçmek isteği olduğunu söyleyebiliriz

Anahtar Kelimeler:

Çocuk düşürme, cenin, diyet, gurre, Osmanlı Ceza Kanunu, yaşam hakkı, ırka karşı işlenen suçlar, ceza hukuku, İslam Hukuku

Abortion Law in The Ottoman Empire

The act of abortion, which is forbidden in most religions, was considered to be a crime in Ottoman Empire, which had adopted Islamic law. According to Islamic law, human life begins at the moment at which the fetus is formed in the uterus and abortion was considered to be a crime after the first 120 days to protect the right of life of the fetus except in case of an emergency. After the beginning of the 19th century, many regulations made by the Ottoman Empire aimed to prevent abortion throughout the entire empire for religious, human and public reasons. This subject, previously handled by fermans (edicts), first appeared in the Ottoman Criminal Code in 1858. One may state that the real reason for this state policy was to prevent the diminution of the population and therefore the power of the empire

Keywords:

Abortion, fetus, blood money, gurre, Ottoman Criminal Code, right to life, race suicide, criminal law, Islamic Law,

PDF

___

Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA).
Cevdet-i Adliye ( C.ADL).
Cevdet-i Dahiliye (C.DHL).
Cevdet-i Sıhhiye (C.SH).
Ahmed, Leila: “Arap Kültürü ve Kadınların Bedenlerinin Yazılışı” (s. 55-74) Müslüman Toplumlarda Kadın ve Cinsellik, Der: Pınar İlkkaracan, 2003, İstanbul.
Avcı, Mustafa: Osmanlı Hukukunda Suçlar ve Cezalar, İstanbul 2004.
Bilmen, Ömer Nasuhi : Hukuk-ı İslamiyye ve Islahat-ı Fıkhiyye Kamusu, (3 Cilt), İstanbul, 1950, C.III.
Çeker, Orhan: “İslam Dininde Çocuk Düşürme”, DIA, C. 8 (s. 364-365).
Dönmezer, Sulhi: Ceza Hukuku Hususi Kısım Şahıslara Karşı ve Mal Aleyhinde Cürümler, 3. Bası, İstanbul 1957.
Harman, Ömer Faruk: “Çocuk Düşürme”, DIA, C.8, (s. 363-364).
Hessini, Leila: “Abortion and Islam: Policiesand Practice in the Middle East and North Africa”, Reproductive Health Matters, V.15, Issue 29, May 2007, p.75-84.
İmber, Colin: Şeriattan Kanuna, Ebusuud ve Osmanlı’da İslami Hukuk, Eylül 2004.
Koçak, Muhsin: “Gurre”, DIA, C. 14, (s. 211-212).
Miller, Ruth A.: “Politicizing Reproduction in Comparative Perspective: Ottoman, Turkish, and French Approaches to Abortion Law” p.73-89, ( Loninklijke Brill NV, Leiden, 2007; www. brill.nl).
Nadir: Muharrerat-ı Nadire, 1290.H., 19.C.
Okur, Ali Rıza-Bayraktar, Köksal: Doğum Kontrolünün Ortaya Koyduğu Hukuki Problemler ve Çözüm Yolları, 1969.
Öztürk, Mustafa : “Osmanlı Döneminde Iskat-ı Ceninin Yeri ve Hükmü”, Fırat Üniversitesi Dergisi (Sosyal Bilimler), 1987 /I, (s.199-208).
Somel, Selçuk Akşin: IX:International Congress of Economic and Social History of Turkey, Dubrovnik-Croatia, 20-23 August, 2002; “The İssue of Abortion in 19. Century of Ottoman Empire”, (s.339-346).
Tezcan, Sabahat- Carpenter, Yaman, Carol- Pişek, Nusret: Türkiye’de Çocuk Düşürme, Hacettepe Üniversitesi Toplum Hekimliği Enstitüsü, Ankara, 1980.
Udeh, Abdulkadir: Mukayeseli İslam Hukuku ve Beşeri Hukuk, Ankara, 1991.
Uzunpostalcı, Mustafa: “Cenin”, DİA, C.7,( s. 369-370).
Young, George: Corps de Droit Ottoman, Oxford, 1906, C. VII.