İlk kez Alman ceza hukuku doktrininde ortaya atılan ve daha sonra günümüz İtalyan ceza hukuku doktrininde yer alan istenemezlik ilkesi (“l’inesigibilita”, “nichtzumutbarkeit”), kişiden, içinde bulunduğu durumda yaptığı davranıştan başka bir davranışta bulunmasının istenememesi veya beklenememesini ifade eder. Aksini savunanların varlığına karşın, istenemezlik düşünülmektedir. 765 sayılı mülga Türk Ceza Kanunu’nun aksine, adı geçen ilke, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 28. maddesinde ve özel diğer hükümlerinde kabul edilmiş bulunmaktadır

The principle of non-demandability (“l’inesigibilita”, “nichtzumutbarkeit”), which was first developed by the German penal law literature and has later also been adopted by the Italian penal law literature, refers to non-justifiability of demanding or expecting someone to act differently under the existing conditions or circumstances. Despite the opposite views in the literature, the principle of non-demandability is argued to be one of the causes which remove culpability. Contrary to the repealed Turkish Penal Code No. 765, the said principle is set forth in Article 28 of the Turkish Penal Code No. 5237 as well as certain other special provisions thereof