İÇTÜZÜK DÜZENLEMESİ NİTELİĞİNDEKİ PARLAMENTO KARARLARININ HUKUKSAL REJİMİ

Parlamento kararlarının tabi olacakları hukuki rejim, sahip oldukları güç ve etki dikkate alındığında önemli bir anayasal problem olarak belirmektedir. Anayasa Mahkemesi, yerleşik içtihadı gereği Meclis işlemlerini Meclisin nitelendirmesinden bağımsız olarak işlemin içeriğinden hareketle nitelendirmekte ve anayasaya uygunluğunu denetlemektedir. Mahkeme bu nitelendirmeyi içtihadî olarak geliştirdiği bir dizi ölçütü esas alarak yapmaktadır. Bununla birlikte Mahkemenin konuya ilişkin içtihadî tutumu incelendiğinde, işlemin nitelendirilmesi konusunda çelişkili kararlar verdiği değerlendirilmektedir. Bu makalede Anayasa Mahkemesinin parlamento kararlarını nitelendirirken başvurduğu ölçütler ile bu ölçütlerin somut olaya uygulanmasında sapma olarak değerlendirilebilecek içtihadî tutumu incelenmektedir.

The Concept of the Resolutions of the Parliament in Turkish Law and the Review of the Resolutions

The legal regime of the resolutions of the Parliament, given consideration to their power and effect, emerges as an important constitutional problem. The Constitutional Court, taking into account the contents of the resolutions, has consistently characterized them regardless of the characterization of the Parliament and reviewed their constitutionality. The Court characterizes these resolutions by a number of criteria developed by its established decisions. However, considering the Courts attitude in the cases relating to that subject, it is observed that the Court has contradicting decisions on qualifying the process. This article aims to analyze the Courts criteria for characterizing parliamentary resolutions and the deviations from these criteria during their implementation in concrete cases before the Court.

PDF

___

Aliefendioğlu, Yılmaz. (1996). Anayasa Yargısı ve Türk Anayasa Mahkemesi, Ankara, Yetkin Yayınları. Armağan, Servet. (1967). Anayasa Mahkememizde Kazaî Murakabe Sistemi, İstanbul, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları. Çağlar, Bakır. (1989). Anayasa Bilimi, İstanbul, BFS Yayınları. Gözler, Kemal. (2000). Türk Anayasa Hukuku, Bursa, Ekin Kitabevi. Kıratlı, Metin. (1966). Anayasa Yargısında Soyut Norm Denetimi: İtiraz Yolu, Ankara, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, No: 212-194. Memiş, Emin. (2011). Türkiye de Anayasa Gelişimleri Eğrisi (1808-2011), 6. Baskı, İstanbul, Filiz Kitabevi. Onar, Erdal. (2003). Kanunların Anayasaya Uygunluğunun Siyasal ve Yargısal Denetimi ve Yargısal Denetim Alanında Ülkemizde Öncüler, Ankara. Özbudun, Ergun. (1979). Parlamento Kararları ve Yasama Meclislerinin İçtüzükleri, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 58. s. 3- 26. Özbudun, Ergun. (2012). Türk Anayasa Hukuku, 13. Baskı, Ankara, Yetkin Yayınları. Tanör, BülentYüzbaşıoğlu, Necmi. (2012). 1982 Anayasasına Göre Türk Anayasa Hukuku, 12. Baskı, İstanbul, Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş. Teziç, Erdoğan, (1972). Türkiyede 1961 Anayasasına Göre Kanun Kavramı, İstanbul, Fakülteler Matbaası. Yılmaz, Ejder, (2002). Hukuk Sözlüğü, Ankara, Yetkin Basımevi.