HAKSIZ FİİLDE BEDENSEL ZARARIN İSPATINA VE BEDENSEL ZARARDAN SORUMLULUĞA İLİŞKİN BİR YARGITAY KARARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Haksız fiile uğrayan mağdurun çalışma gücünü kullanarak elde ettiği bir geliri varsa ve haksız fiilden kaynaklanan geçici iş göremezliği sebebiyle bu gelirde bir azalma olursa, bu azalma maddî zararı oluşturur. Bu zararın miktarı, mağdurun yıllık kazancı esas alınarak hesaplanır. Mağdur, uğradığı haksız fiil sebebiyle birtakım ekonomik yararlar da sağlamışsa, kural olarak bu yararlar tespit edilen zarar miktarına mahsup edilir. Denkleştirmenin yapılabilmesi için zarar veren fiille yarar arasında uygun illiyet bağının bulunmasının yanı sıra denkleştirmenin hakkaniyete uygun olarak yapılması gerekmektedir. Buna göre çalışma gücünü kısmen yitiren mağdur, fazla efor sarf ederek kazancında bir azalma olmamasını sağlarsa, bu fazla efor sarf edilerek elde edilen yararın mahsubu, failin sorumluluğunu azaltacağından hakkaniyete aykırı olur. Doktrinde savunulanın aksine, mağdurun fazla efor sarf ederek kazancında bir azalma olmamasını sağlaması efor zararı adı verilen yeni bir maddî zararı doğurmamaktadır. Burada mağdur çalışma gücü kaybına uğradığı için doğmuş olan zarardan, fazla efor sarf edilerek elde edilen yarar indirilmemekte; yani denkleştirme yapılmamaktadır. Bu nedenle zarar miktarını da, sarf edilen fazladan efora konu iş için piyasada talep edilen ücret miktarı değil, mağdurun yıllık kazancı üzerinden hesaplanacak gerçek kazanç kaybı oluşturacaktır.

Review of a Decision of the Turkish Supreme Court of Appeal Concerning the Question of Proof and Liability in Case of Bodily Harm

If a person suffers inability to work as a result of a tort which was directed to him, a decrease of income causes material loss. The amount of damages is calculated on the basis of his annual income multiplied by the grade of incapacity. If the injured person, however, achieves financial benefits, such as saved expenses, in principle these benefits are to be deducted from the damages. Nevertheless, the principle of good faith requires that the full amount of damages is to be paid, if the person injured and, thus, partially unable to work makes extraordinary efforts to compensate the loss of income. As a consequence, in contrast to the view expressed in academia, there is no need for an additional effort loss establishing a new category of material loss.

PDF

___

Akın, Levent. (2001). İş Kazasından Doğan Maddi Tazminat. Ankara. Akünal, Teoman. (1977). Haksız Fiilden Doğan Zararda Denkleştirme Sorunu. İstanbul. Barlas, Nami. (1992). Para Borçlarının İfasında Borçlunun Temerrüdü ve Bu Temerrüt Açısından Düzenlenen Genel Sonuçlar. İstanbul. Becker, Hermann. (1941). Berner Kommentar - Kommentar zum schweizerischen Zivilgesetzbuch, Bd. VI: Obligationenrecht, I. Abteilung: Allgemeine Bestimmungen, Art.1-183 OR (2. Auflage). Bern. Brehm, Roland. (2006). Berner Kommentar - Kommentar zum schweizerischen Zivilgesetzbuch, Bd. VI/1/3/1, Allgemeine Bestimmungen, Die Entstehung durch unerlaubte Handlungen, Art. 41- 61 OR (3. Auflage). Bern. Büyüksağiş, Erdem. (2007). Maddi Zarar Kavramı. İstanbul. Eren, Fikret. (2014). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (16. Bası). Ankara. Feyzioğlu, Feyzi Necmeddin. (1976). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (2. Bası) C. I. İstanbul. Feyzioğlu Feyzi Necmeddin. (1977). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (2. Bası) C. II. İstanbul. Heierli, Christian/Schnyder, Anton K. (2011). Basler Kommentar zum Schweizerischen Privatrecht, Obligationenrecht I, Art. 1 529 OR (5. Auflage). Basel. Karahasan, Mustafa Reşit. (2003). Sorumluluk Hukuku (6. Bası) C. I-II, İstanbul. Kılıçoğlu, Ahmet M. (2014). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (18. Bası). Ankara. Lange, Hermann. (1979). Handbuch des Schuldrechts, Bd. I: Schadensersatz. Tübingen. Müller, Christoph. (2012). Handkommentar zum Schweizer Privatrecht - Obligationenrecht Allgemeine Bestimmungen, Art. 1-183 OR (2. Auflage). Zürich. Nomer, Halûk N. (1996). Haksız Fiil Sorumluluğunda Maddî Tazminatın Belirlenmesi. İstanbul. Oftinger, Karl. (1975). Schweizerisches Haftpflichtrecht Band I: Allgemeiner Teil (4. Auflage). Zürich. Oftinger, Karl/Stark, Emil W. (1995). Schweizerisches Haftpflichtrecht Band I: Allgemeiner Teil (5. Auflage). Zürich. Oğuzman, Kemal/Öz, Turgut. (2014). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (11. Bası) Cilt-2. İstanbul. Reisoğlu, Safa. (2014). Türk Borçlar Hukuku Genel Hükümler (25. Bası). İstanbul. Roberto, Vito. (1997). Schadensrecht. Basel/Frankfurt am Main. Schubert, Claudia. (2014). Beck´scher Online-Kommentar BGB (Hrsg. Bamberger, Georg/Roth, Herbert) (30. Auflage). München. Schwenzer, Ingeborg. (2000). Schweizerisches Obligationenrecht Allgemeiner Teil (2. Auflage). Bern. Tandoğan, Halûk. (2010). Türk Mesuliyet Hukuku. İstanbul. Tekinay, Selahattin Sulhi/Akman, Sermet/Burcuoğlu, Halûk/Altop, Atilla. (1993). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (7. Bası). İstanbul. Tuncay, A. Can/Ekmekçi, Ömer. (2013). Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri (16. Bası). İstanbul. Tunçomağ, Kenan. (1976). Türk Borçlar Hukuku Cilt I, Genel Hükümler (6. Bası). İstanbul. Uygur, Turgut. (2003). Açıklamalı ve İçtihatlı Borçlar Kanunu, Sorumluluk ve Tazminat Hukuku Cilt II. Ankara. von Tuhr, Andreas/Peter, Hans. (1979). Allgemeiner Teil des Schweizerischen Obligationenrechts, Bd. I (3. Auflage). Zürich. von Tuhr, Andreas/Escher, Arnold. (1974). Allgemeiner Teil des schweizerischen Obligationenrechts, Bd. II (3. Auflage). Zürich.