Sözlü Kültür Bağlamında Yetişkin Okuryazarlığını Yeniden Düşünmek

Bu makalede, sözlü kültür incelemelerinin eğitim/yetişkin okuryazarlığı alanına sunabileceği olası açılımlar ele alınmaktadır. Türkiye toplumunda canlılığını sürdüren sözlü gelenek, eğitime ilişkin pek çok sorunda kendisini hissettirmektedir. Bu anlamda sözlü kültür çalışmaları, öğrenenlerin yaşam deneyimlerine odaklanması nedeniyle, eğitim alanına -özellikle yetişkin okuryazarlığı bağlamında- öğrenme atmosferi ve eğitsel materyaller, programlara katılım, öğretim yöntemleri ve öğrenilenlerin/öğrenenlerin değerlendirilmesi konularında katkı sunmaktadır.

Rethinking Adult Literacy in the Contex of Oral Culture

The article focused on potential effects of oral culture studies on the field of education/adult literacy. The oral tradition, which is prevalent among Turkish society, has influence on educational area. Because oral culture studies focus on learners‟ life experiences, oral culture studies contribute learning atmosphere, educational materials, program participation, and learner evaluation in the context of adult literacy

Keywords:

Oral culture, education adult literacy,

PDF

___

Akyüz, Y. (1993). Türk Eğitim Tarihi. Kültür Koleji Yayınları, İstanbul.
Amin, S. (1997). Emperyalizm ve Eşitsiz Gelişme. (Çev: Semih Lim). Kaynak Yayınları, İstanbul.
Bélenger, P. ve Blais, M. (1995). World Perspectives in Adult Education Research. Adult Education and Development, 45:5-22.
Berger, B. (1978). “A New Interpretation of the IQ Controversy”. The Public Interest, Sayı 50 .
Bernstein, B. (1990). Social Class and Pedagogic Discourse: Class, Code, and Control. London: Routledge.
Bourdieu, P. (1994). Language&Symbolic Power. (Translated by Gino Raymond and Matthew Adamson). Harward University Presss. Cambridge, Massachusetts.
Bourdieu, P. (1995). Pratik Nedenler. (Çev. Hülya Tufan). Kesit Yayıncılık, İstanbul.
Carrington, J.F. (1974). La Voix des tambours: comment comprende le language tanbourine d’Afrique. Kinshasa: Centre Protestant d’Editions et de Diffusion.
Çobanoğlu, Ö. (2003). Türk Halk Kültüründe Memoratlar ve Halk İnançları. Akçağ Yay. Ankara.
Duman, A. (1999). Yetişkinler Eğitimi. Ütopya Yayınevi, Ankara.
Freire, P. (1995). Ezilenlerin Pedagojisi. Çev. (D. Hattatoğlu ve E. Özbek) Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
Freire, P. ve Macedo, D (1998). Okuryazarlık, Sözcükleri ve Dünyayı Okuma. (Çev: Serap Ayhan). İmge Kitapevi Yayınları, Ankara.
Frankestein, M. ve Powell, A. (1994). Toward liberatory mathematics: Paulo Freire’s epistemology and ethnomathematics. (Ed. McLaren, P. ve Lankshear, C.). Politics of Liberation. Routledge, London ve New York.
Goody, J. (1989). Oral Culture. İnternational Encyclopedia of Communications. Oxford University Press. New York.
Goody, J. (1968). Literacy in Traditional Societies, Giriş: Goody, J. Cambridge, Cambridge University Press.
Goody, J.(2001). Yabanıl Aklın Evcilleştirilmesi. Dost Kitabevi Yayınları, Ankara.
Göka, E. (1999). Bilimlerin Vicdanı: Psikiyatri. Ütopya yayınları, Ankara.
Güneş, F. (2005). “Niçin Ses Temelli Cümle Yöntemi?”. Eğitimde Yansımalar: VIII. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu. 14-16 Kasım 2005. Erciyes Üniversitesi, Sabancı Kültür Sitesi, Kayseri.
Günlü, S. (2004). Dönemsel değişimler Işığında Türkiye’de Okuma Yazma Kampanyalarının Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora tezi. A.Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kayaoğlu, İ.G. (1998). İstanbul’da Bakırcı, Hurdacı ve Antikacı Esnafının Ağzı.Pertev Naili Boratav’a Armağan. (Haz. Metin Turan). Kültür Bakanlığı Yay.
Köker, E. (2005). Kitapta Kurutulmuş Çiçekler ya da Sözlü Kültür Üzerinde Düşünmek. Dipnot yayınları, Ankara.
Köse, M.R. (2004). “Basil Bernstein: Pedagojik Pratik Biçimlerinin Toplumsal sınıfsal Kökenleri Üzerine”.Eğitim Bilim Toplum Dergisi, Cil 2, sayı 7.Ankara.
Luria, A.R. (1976). Cognitive Development: Its Cultural and Social Foundations, Der. Michael Cole, Cambridge, Mass ve Londra: Harward University Press.
Ong, W. (1967). The Presence of the Word. Yale University Press.
Ong, W. (1999). Sözlü ve Yazılı Kültür Sözün Teknolojileşmesi. (Çev: Sema Postacıoğlu Banon). Metis Yayınları, İstanbul.
Pierce, E.J. (2003). Bir Türk Köyünde Yaşam. (Çev. Zeycan Sarıhacıoğlu). Epsilon yayınevi, İstanbul.
Postman, N. (1994). Televizyon: Öldüren Eğlence. (Çev: Osman Akınhay). Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
Mcluhan, M. (1999). Gutenberg Galaksisi Tipografik İnsanın Oluşumu. (Çev: Gül Çağalı Güven). YKY yayınları,İstanbul.
Meek, M. (1991). On Being Literate. The Bodley Head, London.
Miser, R. (2000). Topluluk Katılımı. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi yayınları No, 183. Ankara.
Nohl, A.-M./ Sayılan, F. (2004). Türkiye’de Yetişkinler için Okuma Yazma Eğitimi. Temel Eğitime Destek Projesi Teknik Raporu (Milli Eğitim Bakanlığı/Avrupa Komisyonu), 2004.
Sanders, B. (1999). Öküzün A’sı. Elektronik Çağda Yazılı Kültürün Çöküşü ve Şiddetin Yükselişi. Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
Scribner, S.and Cole, M. (1981). The Psychology of Literacy. Cambridge: Harvard University Press.
Szyliowicz, J. (2003). Osmanlı’nın Eğitsel Mirası: Efsane mi, Yoksa Gerçek mi? İmparatorluk Mirası: Balkanlar’da ve Ortadoğu’da Osmanlı Damgası. Der. Carl Brown. (Çev. Gül Çağalı Güven). İletişim yayınları, İstanbul.
Tannen. D. (1980). “A Comporative analysis of oral narrative strategies: Athenian Greek And American English”. The Pear Stories: Cultural, Cognitive, and Linguistic Aspects of Narrative Production içinde. Der: Wallace, L. Chafe Norwood, Nj. Ablex, S.51-87.
Tekin, M. (1990). Yetişkin Eğitiminde Katılma ve İlgili Araştırmalar. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. Cilt: 22, Sayı:2
Unat, F.R. (1964). Türkiye Eğitim Sisteminin gelişmesine Tarihi Bir Bakış. MEB yay. Ankara.
Zengin, Z. S. (2002). II. Meşrutiyette Medreseler ve Din Eğitimi. Akçağ yayınları. Ankara.