Postmodernizmin Eğitim Yönetimindeki İzlerinin Fenwick English Üzerinden Değerlendirilmesi

Bu çalışmanın amacı, postmodern perspektifin eğitim yönetimindeki etkilerini Fenwick English üzerinden irdelemektir. English (1939-), eğitim yönetimi alanında aykırı ve postmodern düşünceleri ile büyük yankı uyandırmış bir eğitim bilimcidir. 1970’li yıllardan başlayarak etkin biçimde eğitim yönetimi alanında çalışan yazar, Türkiye kaynaklı alanyazında yeterli ölçüde yer almamıştır. English, araştırmalarında daha çok eğitim önderliği üzerine yoğunlaşır. O’na göre, eğitim lideri hayal kurabilmeli, hayalini gerçeğe dönüştürebilmeli, devrimci olabilmeli ve risk alabilmelidir. English, eğitimin pek çok alanında son derece önemli, günümüze ve özellikle geleceğe yön verecek fikirler ortaya koymuştur. Örneğin, English’e göre modern eğitim işlerliğini yitirmiştir; oysa gelecek, çocukların elindedir. Bu nedenle, English eğitimin amacı, okulun işlevi, öğretmenlerin rolü ve öğretim programlarının üzerinde önemle durulması gereken konular olduğunu düşünmektedir. Dolayısıyla yazar, okulların çocukları geleceğe hazırlaması gerektiği üzerinde ısrarla durur. Modern eğitim sistemini eleştiren English, eserlerinde postmodern bakış açısı ile tek bir kuram ve yönteme bağlı olmayan eğitim yönetimi uygulamaları üzerinde yoğunlaşır. Bu çalışma, English’in eğitim yönetimi düşüncesini postmodernizm ışığında betimlemekte ve sonuç olarak Türkiye eğitim yönetimi alanyazınının English’in farklı fikirlerinden yararlanması girişimlerine destek olmayı amaçlamaktadır. Bu çerçevede öncelikle modernizm ve postmodernizm kavramları mercek altına alınmış sonra da modernizmin ve postmodernizmin eğitim alanına nasıl yansıdığı incelenmiştir. Son olarak ise English’in yaşamı ve eğitim yönetimine ilişkin düşünceleri sunulmuştur.

The Reflections of Postmodernizm in Educational Administration in Light of FenwickEnglish

This paper focuses on the reflections of postmodernism according to Fenwick W. English’s views on education and educational administration. English (b.1939) is known for his contradictory and postmodern views in the field of educational administration. Although he has been working in this field since 1970, he and his ideas are not well known in Turkey. English focuses mainly on leadership and believes that an educational leader should imagine, make his dreams real, be revolutionary and take risks. He has suggested many important and stimulating ideas about different aspects of education. According to him, the aim of education, the function of school, the role of teachers and curriculum are important topics to be studied. He criticizes modern education insisting that it has lost its function and it does not prepare children for the future. Therefore, he justifies postmodernism and focuses on educational implications that are not based on only one theory and method. This paper describes English’s ideas on educational administration in the light of postmodernism.  In this sense, the paper begins with the introduction of modernism and postmodernism and continues with their impacts on education. Lastly, it presents the life of English and his views on education.

___

  • Aronowitz, S., and Giroux, H. A. (1991). Postmodern education: Politics, culture, and social criticism. ABD: University of Minnesota Press.
  • Anderson, P. (2011). Postmodernitenin kökenleri [The origins of postmodernity]. (E. Gen, Çev.) İstanbul: İletişim Yayıncılık. (Orijinal kitabın yayın tarihi 1998).
  • Aslanargun, E. (2007). Modern eğitim yönetimi anlayışına yönelik eleştiriler ve postmodern eğitim yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 50, 195- 212.
  • Aydın, H. (2006). Postmodernizmin eğitimdeki uzantısı: Felsefi yapılandırmacılık. Bilim ve Gelecek Dergisi, 29, 1-12.
  • Biesta, G. (1995). Postmodernism and the repoliticization of education. Interchange, 26(2), 161-183.
  • Boboc, M., and Nordgren, R. (2015, April). Modern and post-modern teacher education: Revealing contrasts in basic educational beliefs and practice. Paper presented at the XV. International Academic Conference. Rome.
  • Burgess, D., and Newton, P. (2014). Educational administration and leadership: Theoretical foundations. New York, NY: Routledge.
  • Coulter, M. W. (1993). Modern teacher and postmodern students. Community College Journal of Research and Practice, 17(1), 51-58.
  • Çakır, O. (2017). İlkokul öğretmenlerinin postmodern eğitim anlayışına ilişkin görüşleri (Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/’nden elde edilmiştir. (Tez No. 469639)
  • Elkind, D. (1995). School and family in the postmodern world. Phi Delta Kappan (9), 8- 14.
  • English, F. (1998a). Musings on willower’s “Fog”: A response. Journal of School Leadership, 8, 464-469.
  • English, F. (1998b). The postmodern turn in educational administration: A postrophic or catastrophic development? Journal of School Leadership, 8, 426-447.
  • English, F. (2001). What paradigmshift? An interrogation of Kuhn’s idea of normalcy in the research practice of educational administration. International Journal of Leadership and Education, 4(1), 29-38.
  • English, F. (2002). The point of scientificity, the fall of the epitemological dominos, and the end of the field of educational administration. Studies in Philosophy and Education, 21, 109-136.
  • English, F. (2003). The postmodern challenge to the theory and practice of educational administration. Illinois, IL: Charles C. Thomas Pub. Ltd.
  • English, F. (2012). Bourdieu’s misrecognition: Why educational leadership standards will not reform schools or leadership. Journal of Educational Administration and History, 44(2), 155-170.
  • English, F. (2013). Postmodernism- (the anti-theory). Beverly J. Irby, Genevieve Brown, Rafael Lara-Alecio and Shirley Jackson (Eds.), In Handbook of Educational Theories (pp. 871-877). North Carolina, NC: Information Age Publishing.
  • Erdem, A. R. ve Sarpkaya, R. (2011). Postmodernizmin eğitim denetimine uygulanabilirliği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 73-85.
  • Erdemir, E. (2006). Postmodern yaklaşımın yönetim ve örgüt yapılarına etkileri “Modernden postmoderne dönüşüm tartışmalarının yönetim teorisine katkıları” (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir, Türkiye). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/’nden elde edilmiştir. (Tez No. 96156)
  • Hicks, D. (2014). Postmodernizm. David Burgess and Paul Newton (Eds.), In Educational Administration and Leadership: Theoretical Foundations (pp. 104- 122). New York, NY: Routledge.
  • Hill, D., and Cole, M. (2002). “Resistance postmodernism”-progressive politics or rhetorical left posturing? David Hill, Peter McLaren, Mike Cole and Glenn Rikowski (Eds.), In Marxism against postmodernism in educational theory içinde. Oxford: Lexington Books.
  • Hill, D., McLaren, P., Cole, M., and Rikowski, G. (2002). Marxism against postmodernism in educational theory. Oxford: LexingtonBooks.
  • Kale, N. (1995). Postmodernizm-hermeneutik ve eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 28(2), 281-292.
  • Kırbaşoğlu-Kılıç, L. ve Bayram, B. (2014). Postmodernizm ve eğitim. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3(1), 368-376.
  • Kızılkaya, H. (2014). Postmodern felsefe ışığında Türk eğitim sistemi sorunlarının değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon, Türkiye). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/’nden elde edilmiştir. (Tez No. 368370)
  • Kökten, H. (2013). Postmodernizm ve eğitim. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli, Türkiye). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/’nden elde edilmiştir. (Tez No. 364670)
  • Küçükali, R. (2015). Yönetim felsefesi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Leitch, V. B. (1996). Postmodernism: Local affects, global flows. Albany, New York, NY: State University of New York Press.
  • Lyotard, J. F. (1984). The postmodern condition: A report on knowledge [La condition postmoderne: rapport sur le savoir]. (G. Bennington and B. Massumi, Trans.). Manchester: Manchester University Press.
  • Malpas, S. (2005). The postmodern. London: Routledge.
  • McCallum, D. (t.y.). Comparing modernist and postmodern educational theory. Retrieved from https://www.xenos.org/essays/comparing-modernist-andpostmodern-educational-theory.
  • Oelkers, J. (2002). Rousseau and the image of “modern education”. Journal of Curriculum Studies, 34(6), 679-698.
  • Özcan, K. ve Ağca, V. (2010). Yeni kamu yönetimi anlayışında postmodernizmin izleri. Amme İdaresi Dergisi, 43(3), 1-32.
  • Özdemir, M. (2017). Eğitim yönetiminde epistemik bunalımın arkeolojisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 23(2), 281-304.
  • Özdemir, M. (2018). Eğitim yönetimi: Alanın temelleri ve çağdaş yönelimler. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Petterway, A. L. (2010). Implementing postmodernism in changing the role of school administrators in America’s schools. Retrieved from https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED510281.pdf.
  • Rajshree, Q. (2012). Themes of post moderneducation. International Journal of Scientific and Research Publications, 2(12), 1-5.
  • Slattery, P. (1999). Postmodern education. Teaching Education, 10(2), 37-38.
  • Sönmez, V. (1993). Eğitim felsefesi.Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Şaylan, G. (2009). Postmodernizm. Ankara: İmge Yayınları.
  • Şimşek, H. (1997). Pozitivism ötesi paradigmatik dönüşüm ve eğitim yönetiminde kuram ve uygulamada yeni yaklaşımlar. Eğitim Yönetimi 3(1), 97-109. http://www.byclb.com/kobi/egitim_kurumlari/Default.aspx?amID=26&KonuI D=135 adresinden edinilmiştir.
  • Tezcan, M. (1993). Postmodernizm ve eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 26(1), 39-50.
  • Turan, S. (2004). Modernite ve postmodernite arasında bir insan bilimi olarak eğitim yönetimi. Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 1–8.
Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-3718
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 1968
  • Yayıncı: ANKARA ÜNİVERSİTESİ (EĞİTİM BİLİMLERİ FAKÜLTESİ)