Altıncı sınıf matematik öğretim programında işbirliğine dayalı öğrenme yönteminin kullanılabilirliğine ilişkin öğretmen görüşlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi

Bu araştırma, 2006-2007 öğretim yılında uygulamaya konulan ilköğretim 6. sınıf matematik öğretim programında işbirliğine dayalı öğrenme yönteminin kullanılabilirliğine ilişkin öğretmen görüşleri ile bununla ilişkili olabilecek bazı değişkenler arasındaki ilişkilerin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini, Eskişehir il merkezinde bulunan ilköğretim okullarında görev yapmakta olan ve 6. sınıfları okutan matematik öğretmenleri arasından rastlantısal olarak seçilen 101 matematik öğretmeni oluşturmaktadır. Verilerin toplanması aşamasında araştırmacı tarafından geliştirilen veri toplama aracı kullanılmıştır. Toplanan verilerin çözümlenmesinde yüzde ve frekans hesaplamaları yapılmış, Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis testlerinden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, öğretmenlerin 6. sınıf matematik öğretim programında işbirliğine dayalı öğrenme yönteminin kullanılabilirliğine ilişkin görüşleri arasında cinsiyet ve meslekteki hizmet süresi değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık bulunmadığı; mezun olunan kurum, işbirliğine dayalı öğrenme yöntemi ile ilgili hizmet içi eğitim alma, 6. sınıf matematik öğretim programıyla ilgili hizmet içi eğitim alma ve matematikle ilgili yayın izleme durumlarına göre ise anlamlı farklılıklar olduğu belirlenmiştir.

The investigation of the teachers' views about the implementation of the cooperative learning method in the sixth grade mathematics curricula regarding several variables

This research aims to determine the teachers’ views about the implementation of the cooperative learning method in the sixth grade mathematics curricula which started to be implemented in the 2006-2007 academic year. Participants were 101 sixth grade mathematics teachers who were randomly selected from the elementary schools in Eskişehir. Data were collected by a questionnaire which was developed by the authors. Percentage, frequency tables, Mann- Whitney U and Kruskal Wallis tests were used in the process of data analysis. It was found that there were no significant differences in terms of the variables of gender and experience of teachers, but there were significant differences in terms of the variables of the school the person graduated, having education about the cooperative learning method, having education about the 6th grade mathematics curricula and being interested in the editions about mathematics. These findings show that mathematics teachers were open to use alternative learning methods like cooperative learning in the sixth grade mathematics curricula.

___

  • Açıkgöz, K.Ü. (1992). İşbirlikli öğrenme: kuram, araştırma, uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası.
  • Arslan, A. ve Şahin, T.Y. (2004). “Oluşturmacı yaklaşıma dayalı işbirlikli öğrenmenin öğrencilerin duyuşsal öğrenmelerine etkileri”. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
  • Atılgan, H., Kan, A. ve Doğan, N. (2007). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Bodner, G.M. (1986). Constructivism: A Theory of knowledge. Journal Chemical Education, 63 (10), 873-878.
  • Babadoğan, C. ve Olkun, S. (2005). Program development models and reform in Turkish primary School mathematics curriculum. International Journal For Mathematics Teaching And Learning. [Online]: Retrieved on 21 February 2007, at URL: http://www.cimt.plymouth.ac.uk/journal/default.htm
  • Bryant, D.P. ve Bryant, B.R. (1998). Using assistive technology adaptions to include students with learning disabilities in cooperative learning activities. Journal of Learning Disabilities, 31(1), 41-54.
  • Bulut, İ. (2006). “Yeni ilköğretim birinci kademe programlarının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi”, Yayınlanmamış Doktora tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
  • Cheung, K.C. ve Taylor, R. (1991). Towards a humanistic constructivist model of science learning: Changing perspectives and research implications. Journal of Curriculum studies, 23 (1), 21-40.
  • Erdoğan, İ. (2002). Eğitimde yeni yönelimler (Ed: Ö. Demirel ve Z. Kaya), Öğretmenlik mesleğine giriş, Ankara: Pegem A Yayıncılık, 281-285.
  • Ersoy, Y. (2006). İlköğretim matematik öğretim programındaki yenilikler-I: Amaç, içerik ve kazanımlar. İlköğretim-online 5 (1), 30-44. [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr/vol5say1/index.htm adresinden 24 Kasım 2006 tarihinde indirilmiştir.
  • Ertmer, P.A. ve Newby, T.J. (1993). Behaviorism, cognitivism, constructivism: Comparing critical features from an instructional design perspective. Performance Improvement Quarterly, 6(4), 50-72.
  • Eşme, İ. (2005). Eğitim göstergeleri: çöküşün bozguna dönüşmesi. Cumhuriyet Bilim Teknik Dergisi, CBT 930. http://muratkaymak.blogcu.com/2395711/ adresinden 7 Şubat 2007 tarihinde indirilmiştir.
  • Gömleksiz, M.N. (2005). Yeni ilköğretim programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2), 339-384.
  • Gözütok, D., Akgün, Ö.E. ve Karacaoğlu, C. (2005). “İlköğretim programlarının öğretmen yeterlilikleri açısından değerlendirilmesi”, Eğitimde Yansımalar: VIII. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Erciyes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Tekışık Eğitim Araştırma Geliştirme Vakfı, Kayseri.
  • Holloway, J.H. (1999). Caution: Constructivism Ahead. Educational Leadership, 57 (3), 85-86.
  • Korkmaz, İ. (2006). “Yeni ilköğretim programının öğretmenler tarafından değerlendirilmesi”, Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi, Ankara.
  • Linkona, T. (1992). Education for character: how our schools can teach respect and responsibility. New York: A Bantom Books.
  • McGlinn, J.E. (1991). Cooperative problem solving in mathematics: Beginning the process. The Clearing House, 65(1), 14-15.
  • MEB. (2006). İlköğretim matematik dersi 6. sınıf öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü, 7-27, 110-116.
  • Mulryan, M.C. (1992). Student passivity during cooperative small groups in mathematics. The Journal of Educational Research, 85(5), 261-272.
  • Olkun, S. ve Aydoğdu, T. (2003). Üçüncü uluslar arası matematik ve fen araştırması (TIMSS) nedir? Neyi sorgular? Örnek geometri soruları ve etkinlikler. İlköğretim-online 2(1), 28-35. [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr/vol2say1/v02s01d.htm adresinden 14 Şubat 2007 tarihinde indirilmiştir.
  • Olkun, S. (2006). Yeni öğretim programlarını inceleme ve değerlendirme raporu. İlköğretim-online 5(1), 96, 99, 105. [Online]: http://ilkogretimonline. org.tr/vol5say1/index.htm adresinden 24 Kasım 2006 tarihinde indirilmiştir.
  • Olssen, M. (1996). Radical constructivism and its failings: Anti-realism and individualism. British Journal of Educational Studies, 44(3), 275-295.
  • Orbeyi, S. (2007). “İlköğretim matematik dersi öğretim programının öğretmen görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi”, Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
  • Özdaş, A. (1996). Ülkemizdeki genel eğitim sorunları içerisinde matematik eğitimi ve sorunları. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 55-69.
  • Özdemir, S.M. (2005). “İlköğretim okullarındaki öğretmenlerin yeni ilköğretim programlarına (I-V. Sınıflar) ilişkin görüşleri”. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Denizli.
  • Pesen, C. (2005). “Yapılandırmacı yaklaşıma göre yeni ilköğretim matematik programının değerlendirilmesi”, Eğitimde Yansımalar: VIII. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Erciyes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Tekışık Eğitim Araştırma Geliştirme Vakfı, Kayseri.
  • Pesen, C. (2006). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına göre matematik öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Phillips, D.C. (1995). The good, the bad and the ugly: The many faces of constructivism. Educational Researcher, 24(7), 5-12.
  • Sağlık, N. (2007). “Pilot uygulamaları yürütülen ilköğretim matematik programına yönelik etkinliklerin bazı geometri konularının öğretimi üzerindeki etkisi”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
  • Şişman, M. (2002). Öğretmenliğe giriş. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Toptaş, V. (2007). “İlköğretim matematik dersi (1-5) öğretim programında yer alan 1. sınıf geometri öğrenme alanı öğrenme-öğretme sürecinin incelenmesi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • TTKB. (2005). Genel yaklaşım, Ankara.
  • http://ttkb.meb.gov.tr/ogretmen/modules.php?name=Downloads&d_op=vie wdownload&cid=48 adresinden 3 Ocak 2007 tarihinde indirilmiştir.
  • Willoughby, S. (1990). Mathematics education for a changing world. Alexandria, Virgina: Association for Supervision and Curriculum Development.
  • Yaşar, Ş., Gültekin, M., Türkkan, B., Yıldız, N. ve Girmen, P. (2005). “Yeni ilköğretim programlarının uygulanmasına ilişkin sınıf öğretmenlerinin hazırbulunuşluk düzeylerinin ve eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi”, Eğitimde Yansımalar: VIII. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Erciyes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Tekışık Eğitim Araştırma Geliştirme Vakfı, Kayseri.
  • Yılmaz, T. (2006). “Yenilenen 5. sınıf matematik programı hakkında öğretmen görüşleri”. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.