Büşra YILDIZ, Muammer ÇALIKUŞU, Gülbin ÖZÇELİKAY

TÜRKİYE’DE 4 VE 5 YILLIK ECZACILIK EĞİTİMİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Amaç: Bu çalışmada, 4 ve 5 yıllık eczacılık programından mezun olan eczacıların aldıkları eğitim hakkındaki görüşleri karşılaştırılarak; 5 yıllık eczacılık eğitiminin amacına ulaşıp ulaşmadığı tartışılmaktadır. Gereç ve Yöntem: Araştırmada karma bir metot kullanılmış; nicel araştırmaya anket tekniği ile sorulan sorulara farklı eczacılık fakültelerinden mezun 160 eczacı katılmıştır. Nitel araştırmada ise 3 ayrı oturumda 24 eczacı ile odak grup görüşmesi gerçekleştirilmiştir. Sonuç ve Tartışma: Araştırma sonucunda 5 yıllık eğitimde 4 yıllık eğitime göre olumlu yönde değişim gözlenmekle birlikte halen geliştirilmesi gereken alanların olduğu görülmüştür. Örneğin; hasta odaklı eğitim artmış, ancak yeterli olmamıştır. Klasik öğretim yöntemleri yanında, daha akılda kalıcı, probleme dayalı yöntemlerin kullanılmasının uygun olacağı, staj uygulamalarının ve denetiminin daha fazla yapılarak devam etmesinin önemi ve son olarak kariyer yönetiminin 5 yıllık eğitimde daha iyi yapıldığı belirlenmiştir. Tespit edilen eksikliklerin tamamlanması ve araştırmaların artırılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Eczacılık, eczacılık eğitimi, eğitim içeriği, eğitim verimliliği

COMPARISON OF 4 YEAR AND 5 YEAR PHARMACY DEGREE EDUCATION IN TURKEY

Objective: In this study, by comparing the views of pharmacists who graduated from 4-year pharmacy degree and 5-year pharmacy degree is discussed whether the 5-year pharmacy degree education achieves its purpose. Material and Method: A mixed method was used in the research. In the quantitative research, 160 pharmacists graduated from different Pharmacy Faculties participated in the questions asked by the questionnaire technique. In the qualitative research, focus group discussions were held with 24 pharmacists in 3 separate sessions Result and Discussion: As a result, it has been shown that nanocrystals can perform similar imaging by using less radiocontrast materials with their unique properties. In this way, it is likely to cause fewer side effects and/or toxic effects due to the lower dosage. In the light of these successful results, it is planned to detail this study with clinical trials in the future. As a result of the research, although statistically positive changes were observed in 5-year education compared to 4-year education, it was seen that there are still areas that need improvement. Such as patient-oriented education has increased, but not enough. In addition to classical teaching methods, it was determined that it would be appropriate to use more catchy and problem-based methods, the importance of continuing internship practices and supervision, and finally, career management was better done in 5-year education. It is recommended to complete the identified deficiencies and increase the research.

Keywords:

Educational content, educational efficiency, pharmacy, pharmacy education,

PDF

___

1. Eczacılık Fakülteleri Dekanlar Konseyi Web site. (2015). Retrieved January 23, 2022, from https://docplayer.biz.tr/570123-Eczacilik-fakulteleri-icin-kapsamli-mufredat.html
2. Baylav, N. (1968). Eczacılık Tarihi, Yörük Matbaası, İstanbul.
3. T.C. Sağlık Bakanlığı Web site. (2001). Retrieved January 31, 2022, from https://dosyasb.saglik.gov.tr/Eklenti/1409,serbestdolasimpdf.pdf?0
4. European Union Web site. (1985). Retrieved January 31, 2022, from https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=CELEX:31985L0432
5. Türk Eczacıları Birliği Web site. (1995). Retrieved January 27, 2022, from http://e-kutuphane.teb.org.tr/arsiv.php?anabelge_no=289
6. Yüksek Öğretim Kurulu Web site. (2019). Retrieved January 27, 2022, from https://www.yok.gov.tr/Documents/Kurumsal/egitim_ogretim_dairesi/Ulusal-cekirdek-egitimi-programlari/eczacilik_cep.pdf.
7. Doktorluk, Hemşirelik, Ebelik, Diş Hekimliği, Veterinerlik, Eczacılık ve Mimarlık Eğitim Programlarının Asgari Eğitim Koşullarının Belirlenmesine Dair Yönetmelik. T.C. Resmi Gazete, 2 Şubat 2008, sayı: 26775.
8. Doktorluk, Hemşirelik, Ebelik, Diş Hekimliği, Veterinerlik, Eczacılık ve Mimarlık Eğitim Programlarının Asgari Eğitim Koşullarının Belirlenmesine Dair Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. T.C. Resmi Gazete, 31 Aralık 2009, sayı: 27449.
9. Doktorluk, Hemşirelik, Ebelik, Diş Hekimliği, Veterinerlik, Eczacılık ve Mimarlık Eğitim Programlarının Asgari Eğitim Koşullarının Belirlenmesine Dair Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. T.C. Resmi Gazete, 25 Mayıs 2018, sayı: 30431.
10. Eczacılar ve Eczaneler Hakkında Yönetmelik. T.C. Resmi Gazete, 12 Nisan 2014, sayı: 28970.
11. Sağlık Meslek Mensuplarının İş ve Görev Tanımları Yönetmeliği. T.C. Resmi Gazete, 22 Mayıs 2014, sayı: 29007.
12. Eczacılık Eğitimi Programlarını Değerlendirme ve Akreditasyon Derneği Web site. (2021). Retrieved January 27, 2022, from https://www.eczakder.org.tr/turkiye-ulusal-eczacilik-lisans-egitimi-programi-akreditasyon-standartlari-ve-kilavuzlari-i-640.html.
13. Yüksek Öğretim Kurulu Web site. (2011). Retrieved January 27, 2022, from http://www.tyyc.yok.gov.tr/
14. Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz Oran, Ş., Demirel, F. (2019). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Pegem Akademi, Ankara.
15. Çalıkuşu, M., Özçelikay, G. (2020). Türkiye’de Eczacılık Mesleğinin Gelecek İşgücü Kapasitesinin Analizi. In: G. Özçelikay and İ. Yıldız (Eds.), Eczacılıkta Yenilikler-3, (pp. 145-156). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
16. Şahsuvaroğlu, T., Ekşi, H. (2008). Odak grup görüşmeleri ve sosyal temsiller kuramı. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 28(1), 127-139.
17. Koçak, A., Özgür, A. (2006). İçerik analizi çalışmalarında örneklem sorunu. Selçuk İletişim Dergisi, 4(3), 21-28.
18. Tong, A., Sainsbury, P., Craig, J. (2007). Consolidated criteria for reporting qualitative research (COREQ): A 32-item checklist for interviews and focus groups. International Journal For Quality In Health Care, 19(6), 349-357. [CrossRef]
19. Becerikli, S. (2013). Kuşaklararası iletişim farklılığı: Bilim teknoloji ve yenilik haberleri üzerinden bir odak grup çalışması. Selçuk İletişim Dergisi, 8(1), 5-18.
20. Seçer, İ., Ay, İ., Ozan, C., Yılmaz, B. (2014). Rehberlik ve psikolojik danışma alanındaki araştırma eğilimleri: Bir içerik analizi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(41), 49-60.
21. Eskici, G.Y., Özsevgeç, T. (2019). Yaşam becerileri ile ilgili çalışmaların tematik içerik analizi: bir meta-sentez çalışması. International e-Journal of Educational Studies, 3(5), 1-15. [CrossRef] 22. Çokluk, Ö. (2011). Nitel bir görüşme yöntemi: Odak grup görüşmesi. Kuramsal Eğitimbilim, 4 (1), 95-107.
23. Karakoç, F.Y., Dönmez, L. (2014). Ölçek geliştirme çalışmalarında temel ilkeler. Tıp Eğitimi Dünyası, 13(40), 39-49. [CrossRef]
24. Gülpınar, G. (2019). Pharmacy education in Turkey from professional socialization perspective. Literatür Eczacılık Bilimleri Dergisi, 8(3), 196-205. [CrossRef]
25. Kara, E., Okuyan, B., Demirkan, K., Sancar, M. (2021). Türkiye’de klinik eczacılık hizmetlerinin yerleştirilmesi ve geliştirilmesi aşamasında cevap bekleyen bir soru: Klinik eczacı kimdir?. Literatür Eczacılık Bilimleri Dergisi, 10(1), 109-118. [CrossRef]
26. Rapp, R.P. (2007). A perspective on 45 years in clinical pharmacy education. Annals of Pharmacotherapy, 41(6), 1047-1049. [CrossRef]
27. Sánchez, A.M. (2011). Teaching patient-centered care to pharmacy students. International Journal of Clinical Pharmacy, 33(1), 55-57. [CrossRef]
28. Kaptan, F., Korkmaz, H. (2001). Fen eğitiminde probleme dayalı öğrenme yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 191-192.
29. Torp, T. (1997). What is problem-based learning? Wingspread Journal, 1-5.
30. Saban, A. (2000). Öğrenme Öğretme Süreci, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
31. Peterson, F., Eaguest, D. (1998). Learning to teach primary science through problem based learning. Science Education, 82, 215-237. [CrossRef]
32. Hmelo, C., Silver, E. (2004). Problem based learning; what and how do students learn? Educational Psychology Review, 16(39), 235-263.
33. Major, C.H., Baden, M.S. (2000). Issues in problem-based learning: A message from guest editors. Journal on Excellence In College Teaching, 1-14.
34. Dahlgren, M.A., Castensson, R., Dahlgren, L.O. (1998). PBL from the teachers’ perspective, conceptions of the tutor’s role within problem based learning. Higher Education, 36, 437-444.
35. Rhem, J. (1998). Problem-based learning: An introduction. The National Teaching & Learning Forum, 8(1), 1-4.
36. Duch, B. (1996). Problems: A key factor in PBL. About Teaching, 50, 7-8.
37. Yu-chen, H. (1999). Evaluation theory in problem based learning approach. The National Convention of the Association for Educational Communications and Technology, 21, 458-468.
38. Winning, T., Skinner, V., Townsend, G., Drummond, B., Kieser, J. (2004). Developing problem‐based learning packages internationally: An evaluation of outcomes. Innovations in Education and Teaching International, 41(2), 125-144. [CrossRef]
39. Dykhne, M., Hsu, S.Y., McBane, S., Rosenberg, E., Taheri, R. (2021). Differences in learning styles, critical thinking skills, and peer evaluations between students with and without leadership engagement. Currents in Pharmacy Teaching and Learning, 13(6), 659-664. [CrossRef]
40. Jin, H.K., Choi, J.H., Kang, J.E., Rhie, S.J. (2018). The effect of communication skills training on patient-pharmacist communication in pharmacy education: A meta-analysis. Advances in Health Sciences Education, 23(3), 633-652. [CrossRef]
41. Pitkä, K., Löfhjelm, U., Passi, S., Airaksinen, M. (2014). Integrating internships with professional study in pharmacy education in Finland. American Journal of Pharmaceutical Education, 78(9), 173. [CrossRef]
42. Anderson Jr, D.C., Sheffield, M.C., Hill, A.M., Cobb, H.H. (2008). Influences on pharmacy students' decision to pursue a doctor of pharmacy degree. American Journal of Pharmaceutical Education, 72(2), 22. [CrossRef]