Sistemik mantar enfeksiyonlarının tedavisi 1953 yılında amfoterisin B'nin keşfi ile mümkün olmuştur (1). Daha sonra bunu, 1957'de flusitozin (2), 1960'lardan sonra da azoller ve türevleri ile triazoller (3) izlemiştir. İmmun sistemi baskılanmış bireylerde hastalığın daha ciddi bir boyut kazanması, nüks ihtimalindeki artış sistemik tedaviyi gerekli kılmaktadır. Mevcut antifüngallerin toksik etkilerinin olması ve rezistans gelişimi gibi nedenlere bağlı olarak sistemik antifungal ilaçlara duyulan ihtiyaç giderek artmaktadır (4,5). Günümüzde yeni antifungal bileşiklerin sentezlenmesi yönünde artan ilginin nedenleri arsında AIDS vakalarının sayısındaki hızlı artış, kemik iliği ve organ transplantasyonları, antineoplastik ilaç kullanımı, uzun süreli kortikosteroid kullanımı ve hatta rastgele antibiyotik kullanımı gibi immun sistemin baskılanması sonucu fırsatçı enfeksiyonların görülme sıklığındaki artış sayılabilir . Normal bireylerdeki sistemik mantar enfeksiyonundaki artış da bu açıdan değerlendirilmesi gereken bir diğer konudur. Bu nedenlerden dolayı özellikle sistemik mantar enfeksiyonlarının tedavisine yönelik yeni bileşiklerin araştırılması hız kazanmaktadır. Bu makalede fırsatçı enfeksiyonlar, bu enfeksiyonların tedavisinde kullanılan ilaçlar, yeni ve daha seçici antifungal bileşiklere ulaşmak üzere antifungal hedefler ve son yıllarda bu alanda yapılan çalışmalar yer almaktadır

The treatment of systemic fungus infections has been possible with the discovery of amphotericin B (1). This was followed by the discovery of flucytosine in 1957 (2) and after 1960's azoles and their derivatives in addition to triazoles (3). The fact that the illness gets more serious in patients whose immune system has been depressed has made it necessary to treat it with systemic treatment due to the increase in the probability of recurrence. The need for systemic antifungal medications has been increasing steadily because the existent antifungal medications have many toxic side effects and because the resistance to these medications have been getting stronger (4,5). The reasons for the need to synthesise new antifungals lately can be listed as the rapid increase in the number of AIDS patients, bone marrow, organ transplants, the use of antineoplastic medications, the prolonged use of corticosteroids and the haphazard use of antibiotics, which depress the immune system and, therefore cause opportunistic infections to increase in systemic fungus infections in healty individuals. As a results of all, the research for the synthesis of new compounds has been rise on this field. In this rewieved takes a look at opportunistic infections, the medications used to cure these infections, and outlines the new objectives to come up with more selective antifungal compounds and the recent research done in this field