İletişim, insan ilişkilerinin merkezinde yer alması nedeniyle, birçok alanda olduğu gibi, örgütlerin işleyişinde de en kritik noktalardan biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Örgütsel iletişim, örgütün amaçları doğrultusunda işleyişini sağlamak için, gerek örgütü meydana getiren çeşitli bölüm ya da gruplar, gerekse örgüt ile çevresi arasında sürekli bilgi ve düşünce alışverişine olanak sağlayan toplumsal bir süreç olarak tanımlanır. Bu araştırmada ilaç sanayiinde çalışan tıbbi mümessillerin örgütiçi iletişimi tanımlayan değişkenlerin nasıl algılandığı ve değerlendirildiği ölçülmüştür. Bu durumu belirlemek amacı ile Ankara'da bölge müdürlüklerinde çalışan ve gönüllü olarak katılan 7 ilaç firmasından 190 tıbbi mümessile anket uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre tıbbi mümessiller sorun ve önerilerini iletmek amacı ile bölüm yöneticilerine rahatlıkla ulaşabilmektedirler. Örgüt içi haberleşme telefon, fax, internet ve toplantılar aracılığı ile yapılmaktadır. Çalışanların kurum içi gelişen olaylardan orta düzeyde haberdar oldukları belirlenmiştir.

Communication is the most critical point in the function of organizations because it is an important factor for relationship among the people. Organizational communication can be defined as a social process, which aims to facilitate continuing exchange of knowledge and thoughts either in between departments of the organization or with the organization and its surrounding, in order to ensure that the organization to be working straight for organisational goals. In this research,it has been examined how medical representatives working for drug industry perceive and evaluate the variables which describes comminication of interorganization. For this aim, 190 volunteers who work as medical representatives in directorship of region in Ankara have answered the questionnaire. In conclusion, medical representatives easily reach to division managers for their suggestions and problems. Communication of interorganization is provided by means of telephonefaxfnternet and meetings. lt has been conclude that medical represantatives are moderately informed about topics of interorganization.