8-12 yaş arası işitme engelli çocuklarda yaşam kalitesi

İşitme engelli çocukların yaşam kalitesinin değerlendirilmesi ve sağlıklı çocuklarla karşılaştırılması amacıyla tanımlayıcı olarak planlanan bu araştırmaya, 8-12 yaş arası 68 işitme engelli ve 68 sağlıklı çocuk olmak üzere toplam 136 çocuk katılmıştır. Araştırmanın verileri, Kid-KINDL yaşam kalitesi ölçeği ve çocuk-aile bilgi formu ile toplanmıştır. Araştırmada, işitme engelli çocukların toplam yaşam kalitesi puanı 68.5, kontrol grubundaki çocukların ise 78.9 olarak bulunmuştur ve bu sonuç istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermektedir (p<0.05). Yaşam kalitesi ölçeğinin alt boyutlarının karşılaştırılmasında, işitme engelli çocuklar duygusal iyilik, özsaygı, aile ve okul alt boyutlarından istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük puan almışlardır (p<0.05). Araştırma sonuçları, ileri derecede işitme engelinin çocuğun yaşam kalitesini etkilediğini ortaya koymaktadır. Çocuğun yaşamın her alanında güçlendirilmesine yönelik okul ve aile arasında işbirliğinin sağlanması ve çocuğun bağımsız olması yönünde destekleyici yaklaşımların benimsenmesi yaşam kalitesinin arttırılmasına önemli katkı sağlayacaktır

Anahtar Kelimeler:

İşitme Engeli, Çocuk, Yaşam Kalitesi

The aim of this study was to evaluate of quality of life of hearing impaired children and to compare the health-related quality of life scores of hearing impaired and normal hearing children. The study, which is planned descriptive, total 136 children between the age of 8-12 and 68 of them hearing impaired, 68 of them normal hearing parcipated. The data of the study are collected by Kid-KINDL life quality scale and child and family information form. The total life quality of the hearing impaired children is found as 68.5 and healthy ones are 78.9 and this finding was statistically significant (p<0.05). Emotional well-being, self esteem, family, school subscale scores of the hearing impaired children are significantly lower when compared with the normal hearing children. These findings indicate that severe hearing impairment effects the children’s quality of life. It is important that children with hearing impairment should be supported in every area of life

Keywords:

Hearing Impairment, Child, Quality of Life,

PDF

___

Beal CA, Co TJP, Dougherty D, et al. (2004) Quality measures for children’s health care, Pediatrics, 113 (1):199-209.
Borton SA. (2007) Quality of life in children with unilateral hearing loss: A pilot study, Independent Studies and Capstones. Paper 201. Washington University School of Medicine, Program in Audiology and Communication Sciences. http://digitalcommons.wustl.edu/pacs_capstones/201.
Bulut A. (2003) Sosyal Pediatri. In: T. Cantez, RE, Ömeroğlu SU, Baysal F, eds. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 52-55
Cunningham M, Cox EO. (2003) The committee on practice and ambulatory medicine and the section on otolaryngology and bronchoesophagology hearing assessment in infants and children: Recommendations beyond neonatal screening, Pediatrics, 111 (2): 436-440.
Dönmez N, Bayhan P, Artan İ. (2000) Engelli çocuğa sahip ailelerin beklentileri ve endişe duydukları konuların incelenmesi, Sosyal Hizmetler Dergisi, 11:16–24.
Eser E, Yüksel H, Özcan C. et al. (2008) Çocuklar için genel amaçlı sağlıkla ilgili yaşam kalitesi ölçeği (Kid-KINDL) Türkçe sürümünün psikometrik özellikleri, Türk Psikiyatri Dergisi, 19 (4):409-417.
Genç AG, Ertürk BB, Belgin E. (2005) Yenidoğan işitme taraması: Başlangıçtan günümüze, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 48:109-118.
Fracp WM, Hughes KE, Collins MC, et al. Parent –reported health- related quality of life in children with congenital hearing loss: A population study, Ambulatory Pediatrics, 4(5); 411-417.
Keilman A, Limberger A, Mann MJ. (2007) Psycological and physical well-being in hearing impaired children, International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology, 71(11): 1747-1752.
Konuk D. (2006) Zonguldak il merkezinde 7-11 yaş grubu işitme engeli olan ve olmayan çocukların psiko- sosyal gelişimlerinin karşılaştırılması. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak.
Leigh IW, Stinson MS. (1991) Social-environments, self-perceptions, and identity of hearing-impaired adolescents, Volta Review, 93(5):7–22.
Memik ÇN, Ağaoğlu B, Coşkun A, et al. (2007) Tip 1 diyabetes mellitusu olan çocuk ve ergenlerin yaşam kalitesi algılarının değerlendirilmesi, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 14 (3);133-138.
Ocakcı A. Çocuğun Aile Merkezli Bakımı. Zonguldak, Karaelmas Üniversitesi Yayın No:31, 2006: 118- 130.
Ohl C, Dornier L, Czajka C, et al. (2009) Newborn hearing screening on infants at risk, International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology 73 (12):1691–1695. doi:10.1016/j.ijporl.2009.08.027
Rejandren V, Roy FG. (2010) Comparison of health related quality of life of primary school deaf children with or without motor impairement, Italian Journal of Pediatrics, 36(1). doi: 10.1186/1824-7288-36-75
Sarı H. (2009) Farklı ortamlarda öğrenim gören işitme engelli öğrencilerin sosyal ve etik kurallarla ilgili bilgilerinin karşılaştırılmalı olarak değerlendirilmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:21:391-406.
Sunal Ş, Çam O. (2005) Okul öncesi dönem işitme engelli çocukların ruhsal uyum düzeylerinin incelenmesi, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi 12(1):11-18.
Temel F, Ersoy Ö, Şahin F. (1998) 15-18 yaş arasındaki işitme engelli gençlerin karşılaştıkları problemlerin incelenmesi, VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiri Özeti, Konya.
Türk İstatistik Kurumu. 2002 Türkiye Özürlüler Araştırması. www.tuik.gov.tr
Üneri Ö, Memik ÇN. (2007) Çocuklarda yaşam kalitesi kavramı ve yaşam kalitesi ölçeklerinin gözden geçirilmesi, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 14(1):48-56.
Van Oyen H, Tafforeau J., Demanest S. (2001) The impact of hearing disability on well-being and health, Soz Praventivmed, 46(5):335-343.
Wake M, Hughes EK, Collins CM, et al. (2004) Parent- reported health-related quality of life in children with congenital hearing loss: A population study. Ambulatory Pediatrics, 2(5): 411-417.

Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
Başlangıç: 2000
Yayıncı: Ankara Üniversitesi

Arşiv