Chlamydia Trachomatis Enfeksiyonları

Chlamydia trachomatis, günümüzde cinsel yolla bulaşan hastalıkların en önemli etkenlerinden biridir. Kadınlarda servisit, üretrit ve PIH (Pelvik İnflamatuvar Hastalık) gibi enfeksiyonlara neden olurken, erkeklerde üretrit, epididimitve prostatit klinik tablosu oluşturmaktadır. C. trachomatis,genellikle mukozaları döşeyen epitel hücrelerini enfekte eder. Bunlar, servikste bulunan kolumnar hücreler, üretra, rektum, konjonktiva hücreleri ile yenidoğanın solunum sistemi hücreleridir. Yapılan çalışmalarda C. trachomatis enfeksiyonlarının genç insanlarda %2-25 gibi yüksek oranlarda olduğu görülmektedir. Diğer önemli bir nokta ise enfeksiyonların %50-70’inin asemptomatik seyretmesidir. Tanı konulan olgular, C. trachomatis enfeksiyonlarının sadece %10’luk bir kısmını oluşturmaktadır. Tedavi edilemeyen C. trachomatis enfeksiyonları pelvisin iltihabi hastalığı (PİH) gibi hastalıklara yol açmakta, dış gebelikve tubal infertilite ile sonuçlanabilmektedir. Ayrıca gebelik döneminde görülen C. trachomatis enfeksiyonlarının postpartum endometrit, prematüre membran yırtılması,erken doğum, ölü doğum ve düşük ağırlıklı doğum gibi gebelik komplikasyonları ile ilişkili olabileceği bildirilmektedir. C. trachomatis reaktif artritlerin de önemli etkenlerinden biridir.

Anahtar Kelimeler:

Chlamydia trachomatis, servisit, üretrit

Chlamydia Trachomatis Infections

Chlamydia trachomatis is one of the most important factors in sexually transmitted diseases. Whereas it leads to cervicitis, urethritis and PID (Pelvic Inflammatory Disease) in women, it causes urethritis, epididymitis and prostatitis in men. C. trachomatis usually infects the epithelial cells lined in the mucius membranes. These are the columnar cells in the cervix, urethra, rectum and the newborn respiratory system cells. In the studies that are carried out, it is observed that C. trachomatis infections are seen at the rate of 2-25% on young people, which is rather high. Another important point is that 50-70% of the infections continue asymptomatically. The diagnosed cases occupy only 10% of C. trachomatis infections. Uncured cases of C. trachomatis infections lead to diseases such as pelvic inflammatory disease (PID), and can end up in ectopic pregnancy and tubal infertility. Furthermore, C. trachomatis infections observed during pregnancy are known to be related to pregnancy complications such as postpartum endometritis, premature membrane rupture, premature birth, stillbirth and low-weight births. C trachomatis is also one of the most important agents of the reactive arthritis.

Keywords:

Chlamydia trachomatis, Cervicitis, Urethritis,

PDF

___

1. Ertem, E. (2008). Klamidyaların Genel Özellikleri, Chlamydia trachomatis. Topçu, A.W., Söyletir, G., Doğanay, M.(Ed.). Enfeksiyon Hastalıkları ve Mikrobiyolojisi (s.1945- 1964). İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri Ltd. Şti.
2. Mabey, D.C.W., Solomon, A.W., Foster, A. (2003). Trachoma, Lancet, 362, 223-229.
3. Schachter, J.(1999), Biology of Chlamydia trachomatis, Sexually transmitted diseases (s.391-405). Third Edition, Holmes, K.K., Sparling, P.F., Mardh, P.A., Lemon M.S. (Ed.), New York: McGraw-Hill.
4. Özbal, Y. (1999). Klamidyalar. Mutlu, G., İmir, T., Cengiz, A.T., Ustaçelebi, Ş., Tümbay, E. ve Mete, Ö. (Ed.). Temel ve Klinik Mikrobiyoloji (s.705-714). Ankara: Güneş Kitabevi Ltd. Şti.
5. Schachter, J. (1990). Chlamydial infections. West J Med., Nov., 153: 523-534.
6. Stamm, W.E., Jones, R.B., Batteiger, B.E. (2005). Introduction to Chlamydial Diseases and Chlamydia trachomatis; In Mandell, Douglas and Benett’s Principles and Practice of Infectious Diseases (2236-2268). Mandell G.L., Benett J.E., Dolin R(Ed.). 6th. Ed., Philadelphia, Churcill Livingstone.
7. Essig, A. (2007). Chlamydia and Chlamydophila; Manual of Clinical Microbiology (1021-1035). Murray, P.R., Baron E.J., Jorgensen J.H., Landry M.L., Pfaller M.A. (Ed.). 9th Ed., Washington,DC: ASM Press. 36
8. Ward, M.E., (2007). Chlamydia. Greenwood, D., Slack, R., Peutherer, J., Barer, M.(Ed.). Medical Microbiology (375-384). Seventeenth Edition, Philadelphia: Churchill Livingstone Elsevier.
9. Çoban, A.Ç., (1994). Yenidoğanda Chlamydia trachomatis infeksiyonları. Chlamydia infeksiyonları ve tanıda yenilikler. (Ed: Anğ, Ö., Badur, S., Ağaçfidan, A.) Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Yayını No:20, 29-36, İstanbul
10. Forbes, B.A., Sham D.F., Weissfeld, A.S. (2007). Obligate Intracellular and Nonculturable Bacterial Agents. Bailey&Scott’s 71 Diagnostic Microbiology (510-518). 12th Ed. St. Louis: Missouri, Mosby Elsevier.
11. Anttila, T., Saikku, P., Koskela, P., Bloigu, A., Dillner, J., Ikaheimo, I., et al. (2001). Serotypes of Chlamydia trachomatis and risk for development of cervical squamous cell carcinoma, JAMA., 285(1): 47-51.
12. Guaschino, S., De Seta, F. (2000). Update on Chlamydia trachomatis, N Engl J Med., 900, 293-300.