NATO’nun Kosova müdahalesi Birleşmiş Milletler Antlaşması, Kuzey Atlantik Antlaşması, güç ilişkileri, ABD hegemonyası ve diğer aktörler çerçevesinde, müdahale öncesi ve sonrası gelişmeler ile birlikte, ele alınmakta ve tartışılmaktadır. Müdahalenin Birleşmiş Milletler ve NATO kurucu antlaşmalarının ihlali olduğu vurgulanarak, bu müdahalenin NATO’nun konumunu, amaçlarını ve çıkarlarını yansıtmadığı ileri sürülmektedir. Tersine, ABD kendi ulusal çıkarlarını, onlara çok taraflı bir nitelik kazandırarak, NATO çerçevesine taşımıştır. Böylece, Soğuk Savaş sonrası dönemde, Avrupa ve Orta Asya arasında bağlantı yolu üzerinde bulunan Balkanlarda etkinliğini ortaya koyarak, enerji hatlarının geçiş istikametini kendi kontrolü altına almıştır. Bu bağlamda, ABD’nin hegemon gücü, müdahale öncesindeki süreçte varolan görüş ayrılıkları ve yapılan tartışmalara rağmen, kanıtlanmıştır. Bununla birlikte, Amerikan çabalarının bir sonucu olarak, bir “insanlığa karşı suç”u önleme gerekçesine dayandırılmış olan kuvvet kullanımının, Kosova’da sorunun hâlâ çözümlenmemiş olduğu göz önünde bulundurulduğunda, sorun çözücü bir yöntem olmadığı ve yine ABD’nin çıkarlarına hizmet ettiği görülmektedir.