Türk Sporunun Yapısal Düzeni

Spor bireysel ve toplumsal açıdan birçok işleve sahiptir. Bu nedenle devletler, sporu geliştirmek ve yaygınlaştırmak için örgütsel ve hukukî bir yapı oluşturmaktadırlar. Bu çalışmada Türk sporunun örgütsel ve hukukî yapısı incelenecektir. Türk sporu, birbirinden bağımsız olmayan Türkiye Millî Olimpiyat Komitesi, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü ve Türkiye Futbol Federasyonunun oluşturduğu üçlü bir yapıya sahiptir. Bu üç kuruluş Türk spor hayatında koordineli bir şekilde faaliyetlerine devam etmektedirler. Ayrıca, bu yapıdan bağımsız olarak gerçekleşen ve bu yönüyle istisna oluşturan at yarışları da bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Spor, Organizasyon Yapısı, Türk Sporunun Yapısı

Structural Organization Of Turkish Sports

Sport has various individual and social functions. Therefore, the States establish organizational and legal structure for development and expansion of sports. This article aims to analyze the organizational and legal structure of Turkish sports. Turkish sport is established on a triplet and inter-dependent structure that is composed of Turkish National Olympic Committee, Directorate General of Youth and Sport and Turkish Football Federation. The mentioned organizations continue their activities in a coordinated way. Furthermore, being independent and therefore exception to this structure, there also exists horse-racing as well.

Keywords:

Sport, Structural Organization, Structure of Turkish Sport,

PDF

___

AMMAN, M. Tayfun: “Spor Sosyolojisi”, Sporda Sosyal Bilimler, (Der. H. Can İKİZLER), İstanbul 2000, s. 85-149.
ÇAHA, Ömer: “Spora Yaslanarak Bir Nefes Almak”, Düşünen Siyaset Dergisi, Futbol Özel Sayısı, 1999, Y. 1, S. 2, s. 115-125.
ÇAKMAK, N. Münci: Türkiye Futbol Federasyonu’nun Hukuki Statüsü, Yayım- lanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara 1999.
FİŞEK, Kurthan: 100 Soruda Türkiye Spor Tarihi, (Spor Tarihi), İstanbul 1985.
FİŞEK, Kurthan: Devlet Politikası ve Toplumsal Yapısıyla İlişkileri Açısından Spor Yönetimi, Ankara 1980.
GÖZÜBÜYÜK, A. Şeref/TAN, Turgut: İdare Hukuku, C. I, Genel Esaslar, An- kara 1998.
GÜNAL, A. Nadi/KÜÇÜKGÜNGÖR, Erkan: “Türk Spor Teşkilatının Hukuki Yapısı”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 1998, Y. 11, S. 3, s. 1035-1065
GÜNAL, A. Nadi/KÜÇÜKGÜNGÖR, Erkan: Türk Spor Hukukunun Genel Esasları ve İlgili Mevzuat, Ankara 1998.
GÜVEN, Özbay: Türklerde Spor Kültürü, B. 2, Ankara 1999.
KETEN, Mustafa: Türkiye’de Spor, Ankara 1974.
KUPER, Simon (çev. Sinan GÜRTUNCA): Futbol Asla Sadece Futbol Değildir, İstanbul 1996.
MALANCZUK, Peter: Akehurst’s Modern Introduction to International Law, B. 7, London-New York 1997.
ÖĞÜN, Süleyman S.: “Oyun İçinde Oyun: Futbol”, Düşünen Siyaset Dergisi, Futbol Özel Sayısı, 1999, Y. 1, S. 2, s. 17-23.
PAZARCI, Hüseyin: Uluslararası Hukuk Dersleri, (II), II. Kitap, B. 6, Ankara 1999.
SILANCE, Luc: “The Rules of the International Olympic Committee and Law”, Olympic Review, 1971, S. 50-51, s. 585-596.
SÜMER, Rıza: Sporda Demokrasi, B. 2, Ankara 1989.
ŞAHİN, Mehmet: Spor Ahlakı ve Sorunları, İstanbul 1998.
TAPAN, M. Ruhi: “At Yarışları Disiplin Hukuku”, Faruk EREM Armağanı, An- kara 1988, s. 733-747.
TOKER, H. Halit/HELVACIOĞLU, Ender: “Futbolun Sırrı”, Bilim ve Ütopya, 2000, S. 72, s. 14-27.
TURAL, Sadık: [GÜVEN, Özbay: Türklerde Spor Kültürü, B. 2, Ankara 1999] kitabına Sunuş, s. X).
TUTEL, Eser: At Yarışları ve Atlı Sporlar, B. 1, İstanbul 1998.
Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi, TMOK, İstanbul 2002.