Türk Medenî Kanunu Bakımından Kadın-Erkek Eşitliği

4 Ekim 1926 tarihinde yürürlüğe giren Türk Kanunu Medenîsi’nde kadın erkek eşitliğini hayata geçirmeye yönelik pek çok hüküm bulunmaktaydı. Özellikle Mecelle’ye kıyasla kadın erkek eşitliğini sağlamak konusunda oldukça başarılı olan bu düzenlemeler zaman içerisinde yetersiz kalmıştır. Bu nedenle, 1.1.2002 tarihli Türk Medenî Kanunu’nda, eşitlik ilkesi doğrultusunda yeni düzenlemeler yapılmıştır. Eski Medenî Kanun zamanında kadın erkek eşitliğine aykırı olduğu ifade edilen hükümler Türk Medenî Kanunu’na alınmamıştır. Türk Medenî Kanununun getirdiği yenilikler daha ziyade kadın erkek eşitliği ile ilgili konuları kapsamaktadır. Şüphesiz en köklü değişiklikler Aile Hukukunda özellikle mal rejimleri konusunda yapılmıştır. Kadının soyadı bakımından hâlen var olan eşitsizlik dışında kadın erkek eşitliğini sağlama hedefine ulaşıldığı söylenebilecektir

EQUALITY OF WOMAN AND MAN IN TERMS OF THE TURKISH CIVIL CODE

There were many provisions about providing equality of man and woman in the Turkish Civil Code which entered in force on 4 October 1926. These regulations were quite successful in ensuring equality of woman and man especially compared to Mecelle; however these provisions have been inadequate over time. Therefore, in the new Turkish Civil Code which came into operation on 1.1.2002, new arrangements have been made in accordance with the principle of equality. Provisions which are mentioned to be against the equality of woman and man in the previous civil law are not included Turkish Civil Code. The innovations of the Turkish Civil Code cover issues especially related to equality of woman and man. Undoubtedly the most radical changes were made in marital properties, particularly in Family Law. It can be said that the equality of woman and man is provided except for inequality issue of woman’s surname

___

  • AKGÜNDÜZ, Ahmet, İslam ve Osmanlı Hukuku Külliyatı, Özel Hukuk I (Şahsın Hukuku-Aile Hukuku), 2. Cilt, İstanbul 2012.
  • AKINCI, Şahin, “Medenî Kanun’da Kadın ve Aile”, GÜHFD, Haziran- Aralık 2004, Cilt 8, Sayı 1-2, http://webftp.gazi.edu.tr/hukuk/dergi/8_2.pdf.
  • AKINTÜRK, Turgut/ATEŞ KARAMAN, Derya, Aile Hukuku, İstanbul 2011.
  • ATASAYAN, M. Gözde, “Kadının Soyadı da Yok”, Prof. Dr. Mustafa Dural’a Armağan, İstanbul 2013, s. 199-219.
  • AYDIN, Gülşah Sinem, “Türk Medenî Kanunu m. 187”, Prof. Dr. Mustafa Dural’a Armağan, İstanbul 2013, s. 246-276.
  • AYDIN, Mehmet Akif, Türk Hukuk Tarihi, İstanbul 2013.
  • BAKIRCI, Kadriye, Cinsiyet Ayrımcılığı Yasağı ve Türkiye, Ankara 2012.
  • BAŞPINAR, Veysel, “Türk Medenî Kanunu ile Aile Hukukunda Yapılan Değişiklikler ve Bu Konuda Bazı Önerilerimiz”, AÜHFD 2003, Cilt 52, Sayı 3, s. 79-101.
  • BERKTAY, Fatmagül, “Kadınların İnsan Haklarının Gelişimi ve Türkiye”, İstanbul Bilgi Üniversitesi Sivil Toplum Kuruluşları Eğitim ve Araştırma Birimi, Sivil Toplum ve Demokrasi Konferans Yazıları no 7, 2004, s. 1, http://stk.bilgi.edu.tr/docs/berktay_std_7.pdf.
  • BÜYÜKTANIR, Tahir, “Türk Medenî Kanunu (Değişiklikler ve Yeni Düzenlemelere İlişkin Açıklamalar)”, Ankara Barosu Dergisi, 2002/2, s. 55- 110.
  • CANSEL, Erol, “Medenî Kanun’da Kadın Erkek Eşitliği İlkesinin Değerlendirilmesi (Mukayeseli Hukuk)”, Medenî Kanunun 50. Yılı, Ankara
  • CİN, Halil, “Tarih Boyunca Kadının Hukuki Statüsü Açısından Türk Kadınının Durumuna Kısa Bir Bakış”, Prof. Dr. Jale Akipek’e Armağan, Konya 1991, s. 1-25.
  • ÇAĞLAR, Selda, “Anayasa Mahkemesi Kararlarında Eşitliğin Dar Yorumu”, Ankara Barosu Dergisi, 2012/3, s. 43-89.
  • ÇAKIRCA, Seda İrem, “Kadın Erkek Eşitliği Açısından MK m. 187’nin Değerlendirilmesi”, Prof. Dr. Rona Serozan’a Armağan, İstanbul 2010, Cilt 1, s. 703-749. (Serozan’a Armağan)
  • ÇAKIRCA, Seda İrem, “Evli Kadının Soyadına İlişkin Güncel Gelişmelerin Değerlendirilmesi”, İÜHFM 2012, Cilt 70, Sayı 2, s. 145-164.
  • DİNÇKOL, Bihterin, “Kadın Erkek Eşitliği İçin Pozitif Ayrımcılık”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl 4, Sayı 8, Güz 2005/2, s. 101-117.
  • DURAL, Mustafa/ÖĞÜZ, Tufan, Türk Özel Hukuku- Cilt II- Kişiler Hukuku, İstanbul 2013.
  • DURAL, Mustafa/ÖĞÜZ, Tufan/GÜMÜŞ, Mustafa Alper, Türk Özel Hukuku Cilt III Aile Hukuku, İstanbul 2014.
  • ERGENE, Deniz, “İnsan Hakları Hukukundaki Gelişmeler Işığında Türk Hukukunda Kadının ve Çocuğun Soyadı Meselesi ve Medenî Kanun’da Değişiklik Önerisi”, MHB 2011, Yıl 31, Sayı 2, s. 123-176.
  • GÖNENÇ, Fulya İlçin, Roma Hukukunda Kadın, İstanbul 2010.
  • GÜNERGÖK, Özcan, “Türk Medenî Kanunu’nun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun Mal Rejimleri Bakımından Değerlendirilmesi”, AÜEHFD 2002, Cilt 6, Sayı 1-4, s. 333-342.
  • HATEMİ, Hüseyin/KALKAN OĞUZTÜRK, Burcu, Kişiler Hukuku, İstanbul 2013. (Kişiler)
  • HATEMİ, Hüseyin/KALKAN OĞUZTÜRK, Burcu, Aile Hukuku, İstanbul 2013. (Aile)
  • HAVUTÇU, Ayşe, “Evli Kadının Yerleşim Yeri”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 2005, Cilt 7, Sayı 1, s. 29-50. (Yerleşim Yeri)
  • HAVUTÇU, Ayşe, Evlilik Birliğinin Temsili, Ankara 2006. (Evlilik Birliğinin Temsili)
  • HELVACI, Serap, Gerçek Kişiler, İstanbul 2013.
  • İNCEOĞLU, Sibel, “Türk Anayasa Mahkemesi ve İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi Kararlarında Eşitlik ve Ayrımcılık Yasağı”, Çalışma ve Toplum, 2006/4, s. 45-62.
  • KILIÇOĞLU, Ahmet, “Medenî Kanun Açısından Kadın Erkek Eşitliği”, Ankara Barosu Dergisi, 1991/1, s. 9-17.
  • NOMER, Haluk N., “Avrupa Birliğine Üye Devletlerde ve Türkiye’de Evlenen Kadının ve Ortak Çocuğun Soyadı”, MHB 2002, Prof. Dr. Ergin Nomer’e Armağan, Cilt 22, Sayı 2, s. 421-450.
  • NAMLI, Mert, “Yeni Medenî Kanunun Evlilik Hukukunda Yaptığı Değişiklikler”, Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Ocak 2003, Yıl 2, Sayı 2, s. 241-388.
  • OĞUZMAN, M. Kemal/SELİÇİ, Özer/OKTAY-ÖZDEMİR, Saibe, Kişiler Hukuku (Gerçek ve Tüzel Kişiler), İstanbul 2013.
  • ÖDEN, Merih, Türk Anayasa Hukukunda Eşitlik İlkesi, Ankara 2003.
  • ÖZDAMAR, Demet, CEDAW Sözleşmesi, Ankara 2009.
  • ÖZKAN, Işıl, Devletler Özel Hukukunda İkametgâh, Mutad Mesken ve İşyeri Bağlama Noktalarının Yeniden Değerlendirilmesi, Ankara 2003.
  • TANÖR, Bülent/YÜZBAŞIOĞLU, Necmi, 1982 Anayasasına Göre Türk Anayasa Hukuku, İstanbul 2013.
  • TEMP, Gülendam, “Hukuk Önünde Kadın Erkek Eşitliği”, Çağdaş Hukuk, Yıl 2, Sayı 17-18, Eylül-Ekim 1993, http://www.jmo.org.tr/resimler/ ekler/3bfc1d4783966c6_ek.pdf?dergi= HABER%20B%DCLTEN%DD.
  • UÇAR, Ayhan, “4721 Sayılı Medenî Kanun İle İhdas Edilen Yeni Bir Müessese: Aile Konutu Müessesesi”, e-akademi, Ocak 2006, Sayı 47, http://www.e-akademi.org/incele.asp?konu =4721 SAYILI MEDENİ KANUN İLE İHDAS EDİLEN YENİ BİR MÜESSESE: AİLE KONUTU MÜESSESİ&kimlik=1137595698&url =makaleler/aucar-1.htm.
  • UÇAR, Ayhan, “4721 Sayılı Medenî Kanun İle Evliliğin Genel Hükümleri Alanında Yapılan Bir Kısım Değişiklikler Üzerine Düşünceler”, AÜEHFD 2002, Cilt 6, Sayı 1-4, s. 317-332.
  • ULUSAN, M. İlhan, “Türk Medenî Kanunu’nun Dünü ve Bugünü”, İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 2002, Cilt 1, Sayı 1-2, s. 153-172.
  • YAVUZ, Cevdet, Türk Medenî Kanunu-Türk Borçlar Kanunu, İstanbul
  • YILDIZ, Gaye Burcu, İşverenin Eşit İşlem Yapma Borcu, Ankara 2008.
  • YÜKSEL, Murat, Feminist Hukuk Kuramı ve Feminist Düşünce Teorileri, İstanbul 2003.
  • ZEYTİN, Zafer, “Türk Medenî Kanunu’nda Kadın- Erkek Eşitliğine İlişkin Düzenlemeler”, Prof. Dr. Hüseyin Hatemi’ye Armağan, İstanbul 2009, II. Cilt, s. 1649-1680.