1 Temmuz 2012’den itibaren yürürlükte bulunan 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu kullanılan dil ve yapılan çeviri yanlışlıklarının düzeltilmesi gibi şekil bakımından; genel işlem şartları kurumuna yer verme, kefalette kefilin, kirada kiracının konumumun iyileştirilmesinde olduğu gibi içerik bakımından önemli yenilikleri ihtiva etmektedir. Ancak bunun yanında, gerek benimsenen kanunlaştırma yönteminde müzakere edilmemesinin yarattığı mahzurlar gerek yapılması gereken düzenlemeler bakımından eleştirilerden de kurtulamamıştır. Kaynak Kanun olan İsviçre Borçlar Kanunu’nun Fransızca metni yerine Almanca metninin 6098 sayılı Kanunun yapımında esas alınması suretiyle birçok çeviri yanlışlığı düzeltilmiştir. Ancak kanaatimizce satıcının zapta karşı tekeffül sorumluluğunu düzenleyen 216. maddenin anlaşılması konusunda tereddütler tamamen giderilememiştir. Bu çalışma söz konusu hükmün anlaşılmasında bir katkı sağlama amacıyla kaleme alınmıştır

Law No. 6098 Turkish Code of Obligations, which has been come into effect as from 1 July 2012, contains formal renewals such as fi xing language and translation errors as well as signifi cant content renewals such as featuring general terms and conditions, improving situations of bailsman in contract of bailment and renter in rental agreement. But furthermore, the code cannot escape from critics for both omissions to discussions because of adopted method of codifi cation and to regulate due matters. Instead of French text, German text of Swiss Code of Obligations, which is reference code for Law No. 6098 Turkish Code of Obligations, is rested and thus many translation errors are fi xed. However in our opinion, doubts cannot be dispelled completely for understanding Article 216 regulating seller’s responsibility for quiet enjoyment. This study has been written out to contribute to the understanding of above called article