KULLANMA ZİMMETİ

Kullanma zimmeti TCK m. 247/3’te tanımlanmıştır. Buna göre zimmet suçunun malın geçici bir süre kullanıldıktan sonra iade edilmek üzere işlenmesi halinde, verilecek ceza yarı oranına kadar indirilebilir. Hukukumuzda ilk defa 5237 sayılı TCK’da açıkça kanuni bir zemine kavuşturulan kullanma zimmetinin cezası, zimmet suçuna göre belirlenmiştir. Kanunda kullanma zimmeti, zimmet suçunun daha az ceza verilmesini gerektiren bir nitelikli hali olarak düzenlenmiştir. Zimmete konu malın iade edilmek üzere alınması ve geçici bir süre için kullanılması durumunda, kullanma zimmetinden bahsedilecektir. Kullanma zimmeti, daha az ceza verilmesini gerektiren bir nitelikli hal olarak düzenlendiği için zimmet suçu açısından geçerli olan durumların hepsinin kullanma zimmetinde de söz konusu olması gerekir. Bu kapsamda örneğin, kullanılan malın değerinin azlığı, faile daha az ceza verilmesiyle sonuçlanır.

Anahtar Kelimeler:

Zimmet, Kullanma Zimmeti, Nitelikli Hal, Türk Ceza Kanunu, Kamu Görevlisi

EMBEZZLEMENT TO USE

“Embezzlement to use” is defined in the article 247/3 of Turkish Penal Code (TPC). According to this, had the crime of embezzlement is committed to return the property after temporary use, the penalty to imposed can be reduced by half. In Turkish Law, the punishment of embezzlement to use, which was given a legal basis in TPC No. 5237 explicitly for the first time, was determined according to the crime of embezzlement. In TPC, it is regulated as a qualified form of embezzlement that requires less punishment. The embezzlement to use is discussed in the cases that the property is taken for return and used for a temporary period. Since the crime of embezzlement to use is regulated as a qualified form of embezzlement that requires less punishment, all circumstances that are valid in terms of crime of embezzlement must also be in effect in the embezzlement to use. Within this context, for instance, the low value of the property used must result in less punishment for the perpetrator.

Keywords:

Embezzlement, Embezzlement to Use, Qualified Form, Turkish Penal Code, Public Official,

PDF

___

Akçin İ, Kamu İdaresinin Güvenilirliğine ve İşleyişine Karşı Suçlar, 2. Baskı, Adalet Yayınevi 2019.
Akkaş A, “Suç Konusu Malın Değerinin Azlığının Ceza Sorumluluğuna Etkisi”, 2018, 9(1), İnönü Hukuk Fakültesi Dergisi, s. 323-348, Erişim Tarihi 9 Ekim 2020.
Artuk M ve Gökcen A, Ceza Hukuku Özel Hükümler, 19. Baskı, Adalet Yayınevi 2021.
Aslan V, “Zimmet Suçu”, 2013, 71(1), İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, s. 43-66, Erişim Tarihi 19 Kasım 2020.
Baytemir E, Açıklamalı-İçtihatlı Kamu İdaresinin Güvenilirliğine ve İşleyişine Karşı Suçlar ile Banka Zimmeti, 1. Baskı, Adalet Yayınevi 2011.
Centel N, “Zimmet Suçu”, 2019, 21(Özel S), Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi: Prof. Dr. Durmuş Tezcan’a Armağan, s. 2779-2800, Erişim Tarihi 15 Ekim 2020.
Donay S, “Türk Hukukunda Zimmet”, 1968, 2(3), İstanbul Üniversitesi Mukayeseli Hukuk Araştırmaları Dergisi, s. 23-52, Erişim Tarihi 20 Aralık 2020.
Dönmezer S ve Erman S, Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku Genel Kısım Cilt: II, 12. Bası Beta Basım Yayım 1999.
Dönmezer S, Özel Ceza Hukuku Dersleri, Fakülteler Matbaası 1984.
Erem F, “Zimmet ve İhtilas”, 1957, 14(1), Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, s. 38-47, Erişim Tarihi 13 Mart 2020.
Gökcan H, Görevi Kötüye Kullanma, Zimmet, Banka Zimmeti, İrtikap, Rüşvet Suçları ve Kamu İdaresine Karşı İşlenen Suçlar, 1. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2008.
Hafızoğulları Z ve Aygün Eşitli E, Kamu İdaresinin Güvenilirliğine Karşı Suçlar, 1. Baskı, US-A Yayıncılık 2014.
Hafızoğulları Z ve Özen M, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler Millete ve Devlete Karşı Suçlar, 1.Baskı, US-A Yayıncılık 2016.
Hakeri H, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 22. Baskı, Adalet Yayınevi 2019.
Hakeri H, “Ceza Hukukunda Önemsiz Hareketler”, 2007, (69), Türkiye Barolar Birliği Dergisi, s. 55-96, Erişim Tarihi 13 Aralık 2020.
İtişgen R, “Türk Hukukunda Zimmet Suçu”, 2013, 71(1), İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, s. 639-672, Erişim Tarihi 19 Kasım 2020.
Koca M ve Üzülmez İ, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 12. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2019.
Koca M ve Üzülmez İ, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, 7. Baskı, Adalet Yayınevi 2020.
Kütük C, Türk Ceza Hukukunda Zimmet Suçu, 1. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2016.
Meran N, Zimmet- Rüşvet- İrtikap ve Görevi Kötüye Kullanma Suçları, 1. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2008.
Okuyucu Ergün G, Türk Hukukunda Zimmet Suçu, 1. Bası, Çakmak Yayınevi 2008.
Önder A, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, 4. Bası, Filiz Kitabevi 1994.
Özbek V, Doğan K ve Bacaksız P, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, 15. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2020.
Özen M, Öğreti ve Uygulama Işığında Ceza Hukuku Özel Hükümler, 3. Baskı, Adalet Yayınevi 2019.
Özgenç İ, Ekonomik Çıkar Amacıyla İşlenen Suçlar, 1. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2002.
Özgenç İ, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 16. Bası, Seçkin Yayıncılık 2020.
Özgenç İ, Zimmet Suçu, 2. Bası, Seçkin Yayıncılık 2012.
Özkan H, Türk Ceza Kanunda Zimmet Suçu, 1. Baskı, Adalet Yayınevi 2013.
Sarsıkoğlu S, “Zimmet Suçunun Kooperatifler Kanunu ve Yardım Toplama Kanunu Özelinde Değerlendirilmesi”, 2013, (104), Türkiye Barolar Birliği Dergisi, s. 203-224, Erişim Tarihi 17 Aralık 2020.
Soyaslan D, Ceza Hukuku Özel Hükümler, 12. Baskı, Yetkin Yayınları 2018.
Tezcan D, Erdem M ve Önok R, Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku, 18. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2020.
Toroslu N, Ceza Hukuku Özel Kısım, 10. Baskı, Savaş Yayınevi 2019.
Tuğrul A, Öğreti ve Uygulamada Zimmet- Banka Zimmeti- İrtikap- Rüşvet Suçları, 2. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2013.
Turabi S, Zimmet Suçları, 1. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2012.
Üzülmez İ, “Yeni Türk Ceza Kanunu’nda Zimmet Suçu”, 2005, (5), Hukuki Perspektifler Dergisi, s. 216-225.
Yokuş Sevük H, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, 2. Baskı, Adalet Yayınevi 2019.