6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu, 818 sayılı Borçlar Kanunu’nda karşılığı bulunmayan hükümlerle akdi faiz ve temerrüt faizi oranlarına üst sınır getirmiştir. Kabul edilen sınırlamalar kredi kartı ve tüketici kredisi faizlerinde ciddi düşüşlere neden olmaktadır. Ayrıca sınırlamalar, finansal liberalizasyonun ögelerinden birisi olan “faiz tavanlarının kaldırılması” unsurunu ortadan kaldırmıştır. Kanun koyucunun tercihi, güçsüz kişiler aleyhine sonuçları olan liberal düzenlemeleri dizginleme ihtiyacından kaynaklanmış olabilir. Ancak bu yapılırken, sözleşme serbestisi ve girişim özgürlüğü göz ardı edilmemelidir. Türk Borçlar Kanunu’nun tüketici kredisi ve kredi kartı faizlerini aşırı sınırlaması, sözleşme serbestisi ilkesini ihlal ettiğinden doğru değildir. Faiz üst sınırları, Türk Borçlar Kanunu’nda yapılacak bir değişiklikle en kısa zamanda kaldırılmalıdır

Turkish Obligations Code No. 6098 have regulated upper limits on contractual interest and default interest rates;  similar restrictions hadn’t been regulated on Code of Obligations No. 818. Accepted restrictions cause severe decreases in interest rates on credit cards and consumer loans. In addition, one of the elements of financial liberalization “the abolition of interest rate ceilings” is eliminated by limitations. Legislator may restrain the liberal arrangements for the purpose of protect powerless people. However, freedom of contract and freedom of initiative should not be ignored. Excessive limitation on the consumer loan and credit card interest rates, is not suitable because of the violation on the principle of freedom of contract. The upper limits of interest should be removed by the amendment on the Turkish Obligations Code as soon as possible.